موسوی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با اشاره به این که دوری از سوگیری‌های اعتقادی و جهت‌گیری‌های مذهبی مهم‌ترین اصل ورود به عرصه نگارش مکتوبات به ویژه آثار سیاسی است، اظهار کرد: با توجه به این که وقایعی که در این اثر یادداشت می‌کنم، مربوط به زمان معاصرند، بیشترین کاربرد آن‌ها در سال‌های بعد و برای بررسی رخدادهایی است که زمان زیادی از وقع آن‌ها گذشته است.

وی افزود: در نگارش این کتاب می‌کوشم مانند تاریخ طبری به ذکر وقایعی که از رسانه‌ها و سایر منابع کسب می‌کنم، بپردازم و یادآور می‌شود که صحت و سقم تمامی آن‌ها را در زمان حال نمی‌توان تایید کرد. با وجود این، بر اساس یافته‌ها و تجارب خودم تحلیل‌هایی را در پایان برخی از این وقایع ارایه می‌کنم.

نویسنده کتاب «زندگی سیاسی ـ فرهنگی شیعیان بغداد» با تاکید بر این که قضاوت درباره وقایع نیازمند گذشت زمان است، گفت: تاکنون حجم یادداشت‌های اخبار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی که پس از انتخابات سال 88 در ایران رخ داده‌اند بیش از سه هزار صفحه شده است و دقیقا نمی‌دانم تا چه زمانی تدوین این اثر را ادامه خواهم داد.

موسوی درباره آسیب‌هایی که چنین آثاری را تهدید می‌کند، گفت: نویسندگان و در حقیقت راویان این دسته از مکتوبات باید به شدت مراقب باشند تا سوگیری‌های ارزشی، اعتقادی و اخلاقی که شخصا به آن پایبند هستند در اصل مطالب و روایت آن‌ها دخالت نکند تا اثر آن‌ها قابل اعتماد باشد. همچنین در نگارش این دسته از مکتوبات باید جامع‌نگر بود و کوشید تا اثر به نوعی غرض‌ورزانه یا حالتی شبیه به عقده‌گشایی نیابد.

وی در پایان بیان کرد: احتمال دارد این کتاب را در آینده با نام «بررسی رخدادهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران بعد از انتخابات سال 88» به چاپ برسانم.