ايبنا - خواندن يك صفحه از يك كتاب را ميتوان چند گونه تعبيركرد؛ چيدن شاخه گلي از يك باغ، چشيدن جرعهاي از اكسير دانايي، لحظهاي همدلي با اهل دل، استشمام رايحهاي ناب، توصيه يك دوست براي دوستي با دوستي مهربان و...
داستان قدّامة بن مظعون را اهل سنت و شیعه، هر دو نقل کردهاند که وی مرتکب فعل حرام شُرب خمر شده بود، از این رو عمر در دوران خلافتِ خود خواست در مورد او حدّ شرعی جاری کند، اما «قدّامه» به او گفت: شما نباید بر من حد جاری کنی، چرا که خداوند متعال در قرآن میفرماید: «لیسَ علی الذینَ آمنوا و عملوا الصّالحاتِ، جُناح فیما طعموا إذا ما اتَّقوا و آمنوُا و عملو الصّالحاتِ»؛ یعنی: بر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کردهاند، گناهی نیست در آنچه خوردهاند، در صورتی که تقوا پیشه کنند و ایمان بیاورند و عمل صالح انجام دهند، لذا عمر او را حدّ نزد!
حضرت علی (ع) از ماجرا مطّلع شد و رفت به سوی عمر، و به او گفت: چرا حد را بر قدّامة بن مظعون به خاطر شُرب خمر، جاری نساختی؟ عمر در جواب گفت: برای این که او این آیه را بر من تلاوت کرد [عمر عین آیه مورد بحث را برای حضرت علی (ع) تلاوت کرد]، امیر مؤمنان، علی (ع) به او گفت: قدّامه مصداق این آیه نیت، چون کسی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده هرگز حرامی را بر خود حلال نمیسازد!
صفحات 116 و 117/ همه میپرسند، حضرت علی (ع) پاسخ میدهد! / هشام آل قطیط الحیدری/ ترجمه محمدرضا میرزاجان (ابوامین) / موسسه فرهنگی و هنری قدر ولایت/ چاپ اول/ سال 1391/ 264 صفحه/ 5800 تومان
نظر شما