به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از روابط عمومی انتشارات سروش، چاپ چهارم «کاروان صبا» با رویکرد قطعات ماندگار استاد صبا برای «سه تار» از سوی انتشارات سروش روانه بازار موسیقی شد.
کتاب حاضر منتخبی است از این آثار که برای سه‌تار تنظیم شده است و در شیوه نگارش و به نت درآوردن قطعات موسیقی آن‌ها فهرستی متشکل از علایم و نشانه‌ها تهیه کرده و با به کار بردن آن‌ها ظرایف و حالت‌ها را به ساختمان اصلی ملودی وارد کرده‌اند، به نحوی که اگر ملودی بدون این علایم اجرا شود، چارچوب اصلی قطعه باقی می‌ماند. هجده قطعه این کتاب با اجرای قطعات در نوار «کاروان صبا» مطابقت دارد.
«کاروان صبا» با گردآوری تنظیم برای سه‌تار با گردآوری مسعود شعاری با شمارگان دو هزار نسخه، در 68 صفحه، در قطع رحلی با بهای چهار هزار تومان از سوی انتشارات سروش منتشر شده است.
ابوالحسن صبا (۱۲۸۱-۱۳۳۶) موسیقی‌دان بزرگ و نوازنده چیره دست معاصر در نوازندگی چند ساز استاد بود. از جمله تالیفات او می توان «جزوه آموزشی ویولن»، «چهار جزوه برای سنتور»، و «یک جزوه برای تار و سه تار» را نام برد. در جزوات آموزشی ویولن استاد صبا، قطعاتی وجود دارد که با انتقال برای سه‌تار می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.
ابوالحسن صبا سال ۱۳۰۲ در مدرسه عالی موسیقی که توسط علی‌نقی وزیری بنیان گذاشته شده بود، مشغول به تحصیل شد. صبا در ۲۲ سالگی دانشجوی ممتاز و تکنواز برنامه‌های مدرسه عالی موسیقی شد و مورد احترام و تشویق استادان و دوستانش قرار گرفت. نخستین اثر ضبط‌شده صبا قطعه «زرد ملیجه» با ویولن بود که در میان دو بند سرود «ای وطن» با صدای روح‌انگیز در سال ۱۳۰۶ در قالب صفحه تولید شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت.
ابوالحسن صبا، در سال ۱۳۰۶ از طرف استاد علی‌نقی وزیری مامور شد تا در رشت مدرسه‌ای مخصوص موسیقی تاسیس کند. او نزدیک دو سال در رشت ماند و در آنجا ضمن آموزش موسیقی، به روستاها و کوهپایه‌های شمال رفت و به جمع‌آوری آهنگ‌های محلی پرداخت و ارمغان‌هایی از این سفر به همراه آورد. آهنگ‌های دیلمان، رقص چوبی قاسم‌آبادی، کوهستانی و امیری مازندرانی یادگار این دوره از زندگی اوست.
صبا در نواختن همه سازهای موسیقی ردیف چیرگی پیدا کرد و تمام سازهای ایرانی همچون سنتور، تار، سه‌تار، تنبک، نی، کمانچه، ویولن و نیز پیانو را در حد استادی می‌نواخت ولی ویولن و سه‌تار را به عنوان سازهای تخصصی خود برگزید. سپس در مدرسه عالی موسیقی به شاگردی علی‌نقی وزیری درآمد و تکنواز ارکستر او شد.
در سال ۱۳۱۸ که رادیو تهران تاسیس شد، صبا در رادیو به کار نوازندگی پرداخت اما همچنان در هنرستان موسیقی مشغول آموزش و پژوهش در زمینه موسیقی بود و در اواخر عمر نیز در منزلش کلاس موسیقی دایر کرده بود و به علاقه مندان آموزش می‌داد.
ابوالحسن صبا، به مدت چهل سال ساز نواخت، تعلیم داد، در ارکسترها شرکت کرد، کتاب نوشت. او در اغلب جریان‌های موسیقی ایران تاثیر مستقیم بر جای نهاد.
مکتب نوین موسیقی ایرانی که از درویش‌خان آغاز شده بود با صبا به اوج رسید و شاگردان صبا نیز پیرو راه او شدند.
استاد شهریار شعری در سوگ او با این مطلع سرود: نای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی؟ // چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی؟»
دوشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۲ - ۱۵:۴۵
نظر شما