خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) – انجمن فرهنگی ناشران ورزشی ایران به عنوان تشکلی صنفی که سال‌های پیش قوام یافته، هنوز موفق به کسب مجوز فعالیت رسمی نشده است. اعضای این انجمن سال گذشته با انتخاب مهدی صادقی، مدیرمسوول انتشارات بامداد کتاب به عنوان مدیرعامل، مسوولیت این کار را به وی تفویض کردند اما با گذشت یک سال هنوز خبری از روند دریافت مجوز رسمی به انجمن صنفی ناشران ورزشی به گوش نمی‌رسد. هرچند که صدور مجوز برای انجمن‌هایی از این دست را نمی‌توان در فرصت چند ماهه متصور دانست اما اعضای انجمن صنفی ناشران ورزشی، از برگزار نشدن جلسات این انجمن توسط مدیرعامل و ارایه نکردن گزارش کاری از سوی وی ابراز نارضایتی می‌کردند. 

نخستین جلسه این انجمن پس از انتخاب مدیرعامل جدید در خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) برگزار شد و اعضای هیات مدیره در غیاب مدیرعامل به بحث و تبادل نظر و ارایه راه‌کارهایی برای بهبود عملکرد انجمن صنفی ناشران ورزشی پرداختند. در این جلسه که با حضور علی‌اکبر تورانیان، مدیر مسوول نشر شهرآب، حسین غیاثی، مدیرمسوول انتشارات فرزین، روبن شاهوردیان، مدیرمسوول نشر علم و حرکت و حسن قهرمان‌زاده، مدیر انتشارات آوای ظهور، سعید سعیدی، کارشناس حوزه کتاب ورزشی و دبیر گروه ورزشی ایبنا و یاسر سماوات، دبیر نشست برگزار شد، مهدی صادقی، مدیرعامل انجمن به دلیل گرفتاری‌های شخصی غایب بود. 

 گزارش کامل این جلسه به شرح زیر است:
یاسر سماوات: پیدایش انجمن ناشران ورزشی به یقین پیش‌زمینه‌هایی داشت و تلاش‌هایی که در زمینه انجام شده، قابل تامل است، جناب آقای تورانیان، در صورت امکان از چگونگی تشکیل این انجمن و تاریخچه آن توضیح بدهید.

تورانیان: حدود هشت سال پیش با آغاز حرکت نشر کشور به سمت تخصصی شدن، بحث راه‌اندازی انجمن صنفی ناشران ورزشی هم مطرح شد. با حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، آن‌ سال‌ها تشکل‌های نشر خودشان را پیدا کردند و انجمن‌های صنفی متعددی برای ناشران به وجود آمدند. در این بحبوحه حوزه ورزش زیر سایه ناشران دانشگاهی قرار گرفت اما بعدها با توجه به این‌که ورزش مبحثی است که بخش اعظمی از جامعه را دربر می‌گیرد، نشر ورزش هم به عنوان مولفه‌ای مقوله‌ای تخصصی مورد توجه قرار گرفت.

دو سال پیش، تدوین اساسنامه انجمن تخصصی به صورت رسمی آغاز شد و نمایندگان ناشران ورزشی با وقتی که برای این کار گذاشتند، اساسنامه‌ای جامع و کامل را تهیه کردند و به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فرستادند. این اساسنامه هنوز هم در گیرو‌دار پشت سر گذاشتن مراحل اداری است و امیدواریم وزارت فرهنگ و ارشاد با توجه به مساله ارتقای سلامت جامعه و با نگاهی علمی، در اجرای این مراحل شتاب بیشتری داشته باشد. 

روبن شاهوردیان: بحث تشکیل انجمن صنفی ناشران ورزشی مربوط یک دهه پیش می‌شود که مسوولان وقت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم نگاه مثبتی به ایجاد چنین تشکلی داشتند. همان زمان نامه‌ای هم از سوی تعدادی از ناشران ورزشی تنظیم شد و برای وزارتخانه ارسال شد که متاسفانه به دلیل پیگیری نکردن ناشران ورزشی این نامه بایگانی شد.

سعید سعیدی: بایگانی شدن نامه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قدری سوال برانگیز است و نشان از موضوعی دیگر دارد. اگر امکان دارد بیشتر در این زمینه توضیح دهید؟

شاهوردیان: هنگامی که شخصی مسوولیتی را می‌پذیرد، باید نسبت به آن متعهد باشد. این فرد باید برای انجام مسوولیت‌هایش پیش‌قدم شود و تا آخر راه را برود و اگر مانعی در راهش وجود دارد، می‌تواند از دیگران کمک بگیرد. ما به گمان این‌که چنین کاری زمان‌بر است، اعتراض چندانی به طولانی شدن روند آن نکردیم. به ما گفته شده بود که نامه ناشران ورزشی در دست بررسی است و برای دریافت جواب باید مدتی منتظر بمانیم. طی سال‌های گذشته انتخابات متعددی در انجمن ناشران ورزشی انجام شده است که می‌توان به انتخاباتی که در دفتر نشر شهرآب با حضور 14 ناشر برگزار شد و همچنین آخرین انتخابات این انجمن که با حضور پنج ناشر برگزار شد، اشاره کرد. متاسفانه پیگیری نکردن کار از سوی مسوولان انجمن به بایگانی شدن نامه در ارشاد انجامید!

سعیدی: جناب آقای قهرمان‌زاده، عملکرد انجمن صنفی ناشران را از بدو تاسیس چگونه ارزیابی می‌کنید؟

قهرمان‌زاده: فعالیت اصلی این انجمن از سال 91 آغاز شد. برپایی انتخابات متعدد برای انجمن صنفی ناشران ورزشی،‌ نقطه قوت نیست. از سال گذشته اعضای این انجمن گلچین شدند و آقایان شاهوردیان، غیاثی، تورانیان، صادقی و بنده به فعالیت پرداختیم و قرار شد جلسات ما در دفتر آقای تورانیان برگزار شود.

اساسنامه‌هایی که سال‌های پیش بر پایه ذهنیت دوستانی که سابقه چندانی در کارهای اجرایی نداشتند تنظیم شده بود، ماهیت انجمن را زیر سوال برده بود و به این ترتیب انتخابات انجمن هم که بر پایه آن اساسنامه انجام می‌شد، بدون اشکال نبود. خوشبختانه به اساسنامه فعلی ایرادات کمتری وارد است. این را هم باید اذعان کرد که انجمن با وجود این‌که هنوز به ثبت نرسیده، از سوی مسوولان وزارت ارشاد به رسمیت شناخته شده است. گواه این مدعا، تقدیرنامه‌هایی است که از سوی این وزارتخانه برای آقایان شاهوردیان و صادقی ارسال شده است.


از سمت چپ: غیاثی، شاهوردیان و سماوات

سعیدی: جناب آقای غیاثی، شما در مقطعی به عنوان مدیرعامل انجمن از سوی اعضا انتخاب شدید. از دورانی که عهده‌دار این مسوولیت بودید، به چه نکاتی می‌توانید اشاره کنید؟

غیاثی: اعضا به من محبت داشتند و با رای آن‌ها برای تصدی این سمت انتخاب شدم و من با این وجود از مدیرعاملی استعفا دادم. حرکت ناشران ورزشی بر اساس واقعیات است و در آن دوره کمیت فدای کیفیت نمی‌شد. برای مثال، ما ناشرانی را که تنها یک کتاب ورزشی منتشر کرده بودند، به عنوان ناشر ورزشی لحاظ نکردیم. توجه به کیفیت در کتاب‌هایی که توسط ناشران ورزشی منتشر می‌شد هم به چشم می‌خورد. 

اگر اساسنامه فعلی را بدون نقص ندانیم، باید اعتراف کرد که کم نقص است. تلاش ما در تنظیم این اساسنامه، حرکت بر مبنای واقعیات بود. توجه به کیفیت آثار منتشر شده به انجمن هم رسوخ کرد اما مدیرعامل بعدی هیچ گزارشی از عملکردش طی سال گذشته ارایه نکرده است و متاسفانه باید به این نکته اشاره کرد که هنوز ناشران ورزشی در کشور، شناخته شده نیستند!

سعیدی: جناب آقای تورانیان، جمع‌بندی شما از عملکرد انجمن ناشران ورزشی، به ویژه در سال گذشته چیست؟ 

تورانیان: سال گذشته آقای مهدی صادقی با رای اعضا به عنوان مدیرعامل انتخاب شد. احساس من این است که دوستان با توجه به این‌که سابقه چندانی در کارهای اجرایی و حرفه‌ای ندارند، گمان می‌کنند تنها در صورت صدور مجوز می‌توان کار انجمن را پیش برد، در صورتی که اگر این اتفاق هم نیفتد، می‌توانیم اقداماتی انجام دهیم. من به مدیرعامل گفتم که دفتر نشر شهرآب همیشه برای برگزاری جلسات انجمن آماده است. زحمات زیادی برای تنظیم اساسنامه جدید انجمن کشیده شده است و اعضا مدت زمان زیادی را به این کار اختصاص دادند.

سماوات: جناب آقای شاهوردیان، شما یکی از نامزدهای آخرین انتخابات انجمن صنفی ناشران ورزشی بودید. آیا نامزدها پیش از رای‌گیری، برنامه مدون و جامعی را به اعضا ارایه ‌کردند یا خیر؟

شاهوردیان: بنا نبود برنامه‌ای از سوی کاندیداها به انجمن ارایه شود. مطابق اساسنامه، مدیرعامل منتخب نماینده انجمن به حساب می‌آید و سایر اعضا وظیفه نظارت بر فعالیت مدیرعامل را دارند و چنان‌چه عملکرد وی مورد تاییدشان قرار نگیرد، می‌توانند نسبت به عزل مدیرعامل اقدام کنند. در آن مقطع، آقای صادقی و بنده به عنوان نامزد مطرح شدیم که در نهایت، آقای صادقی با کسب سه رای در برابر دو رایی که به من داده شده بود، به عنوان مدیرعامل انتخاب شد. پس از برگزاری انتخابات، صورت جلسه توسط همه اعضا امضا شد و بر صحت و سلامت آن انتخابات مهر تایید زدیم. من به واقع، از انتخاب آقای صادقی خوشحال شدم، چرا که به این ترتیب بار بزرگی از دوشم برداشته می‌شد.

سعیدی: جناب تورانیان، انجمن صنفی ناشران ورزشی مانند فنری جمع شده است که توانایی‌های زیادی دارد. به نظر شما چه موانعی باعث شده‌اند تا این فنر رها نشود؟

تورانیان: انجام کارهای تشکیلاتی ساده نیست و دوستان باید تجربه کافی را برای چنین اقداماتی داشته باشند. یکی از برنامه‌های اصلی انجمن برپایی نمایشگاه‌های تخصصی بود که کار دشواری است اما نباید از شکست در چنین اقداماتی هراس داشته باشیم. من حدود دو سال در معاونت فرهنگی وزارت ارشاد خدمت کردم و حتی در مقطعی به عنوان دبیر برگزاری کتاب سال جمهوری اسلامی ایران هم برگزیده شدم و شناخت کافی از این وزارتخانه دارم اما دوستان عزیز در انجمن ما اصرار داشتند که توانایی‌های زیادی برای پیشبرد اهداف انجمن دارند و ما هم از این مساله استقبال کردیم.

حضور در انجمن ناشران دانشگاهی و برپایی نمایشگاه‌های تخصصی این انجمن، تجربه‌های ارزشمندی را برای من به ارمغان آورد. پنجمین دوره از نمایشگاه کتاب ناشران دانشگاهی به بهترین شکل ممکن برگزار شد و بازتاب خبری گسترده‌ای در داخل و خارج از کشور داشت و حتی می‌تواند به عنوان الگویی برای برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران هم مطرح شود.

خوشبختانه دوستان ما در انجمن ناشران ورزشی هم به پختگی خوبی رسیده‌اند و در نظر داریم از تجربه‌های انجمن ناشران دانشگاهی در این انجمن هم بهره‌مند شویم. جالب است بدانید از اعضای انجمن ناشران دانشگاهی دو نفر را به عنوان نامزد شرکت در انتخابات شورای شهر معرفی کردیم. درباره نمایشگاه ناشران دانشگاهی هم ذکر این نکته ضروری است که حالا بدون حمایت دولت و به صورت مستقل برگزار می‌شود.

در هیات مدیره انجمن ناشران دانشگاهی دوستانی بودند که ابتدا رقیب سرسخت یکدیگر به حساب می‌آمدند اما اکنون سر یک سفره نشسته‌اند و از نتیجه کار جمعی و همفکری با هم بهره می‌برند. در انجمن ناشران ورزشی هنوز عنصر تجربه آن‌طور که باید و شاید حاکم نشده است اما می‌توانیم از توانایی هر کسی در جهتی صحیح استفاده کنیم.

سعیدی: جشنواره‌ها و جوایز متعددی با محوریت کتاب در کشور برگزار می‌شود که جای آثار ورزشی در آن‌ها بسیار خالی است. در صورتی که این تشکل پا بگیرد، به یقین از نشر ورزش در کشور هم احقاق حق خواهد شد. جناب آقای قهرمان‌زاده، به نظر شما چه انتقاداتی به عملکرد انجمن ناشران ورزشی وارد است؟

قهرمان‌زاده: سال 1391 آقای غیاثی بر اساس اجماع اعضا به عنوان مدیرعامل انتخاب شدند اما کنار رفتن‌شان به دلیل ایراداتی بود که در اساسنامه پیشین با آن‌ها مواجه بودیم. در جلسه‌ای هم که اسفندماه آن سال در دفتر آقای توارنیان برگزار شد، به این مساله اشاره کردیم.

آقای صادقی به عنوان مدیرعامل طی شش ماه گذشته باید جلساتی را برای انجمن در نظر می‌گرفت. یادم می‌آید که آقای غیاثی گفت که اشکال تنها متوجه صادقی نیست و اعضای هیات موسس نباید منتظر وی بمانند و خود ما هم می‌توانیم چنین نشست‌هایی را برگزار کنیم و به نظر من صحبت‌های آقای غیاثی در این زمینه کاملاً صحیح بود.

ناشران ورزشی از مهرماه تا پایان خرداد مشغله‌های فراوانی دارند و شاید در این زمان مجال کمتری برای برگزاری این جلسات وجود داشته باشد. با توجه به این مساله، یک ماه پیش پیامکی را برای همه ناشران ورزشی ارسال کردیم که در آن از همه همکاران، حتی ناشرانی که یک عنوان کتاب ورزشی منتشر کرده‌اند، برای شرکت در نشست فوق‌العاده انجمن صنفی ناشران ورزشی دعوت کرده بودیم. متاسفانه هیچ‌یک از دوستان و همکاران برای آگاهی از چگونگی برگزاری این جلسه تماس نگرفتند! به این ترتیب باید بگوییم که در انجمن صنفی ناشران ورزشی روحیه همکاری هست اما روحیه کار تشکیلاتی دیده نمی‌شود.

سعیدی: جناب آقای تورانیان، در اساسنامه جدید انجمن صنفی ناشران ورزشی درباره برپایی جلسات هیات موسس چه نکاتی ذکر شده است؟

تورانیان: در اساسنامه جدید قید تشکیل چنین جلساتی گنجانده شده است. آقای صادقی هم از موضوع اطلاع دارد. به نظر من انجمن نباید منتظر اعطای مجوز از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بماند و فعالیت جدی‌اش را منوط به این قضیه بداند چرا که این وزارتخانه، دست‌کم انجمن صنفی ناشران ورزشی را به عنوان یک تشکل پذیرفته است. از آن‌جایی که بین وزارت ارشاد و تشکل‌های فرهنگی تعاملات خوبی برقراراست، می‌توانیم کارهای متعددی انجام دهیم. به این ترتیب، اگر انجمن به صورت جدی فعالیت کند، به یقین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از آن حمایت خواهد کرد. در صورت به ثبت رسیدن انجمن، همه اعضا از امتیازات آن بهره‌مند خواهند شد و در این صورت جایگاه آن 10 برابر ارزشمندتر می‌شود. حتی اگر یک ناشر برای ثبت انجمن کوشش کند، بقیه ناشران در آینده از این تلاش بهره خواهند برد.


ار سمت چپ: تورانیان، قهرمان‌زاده و سعیدی

قهرمان‌زاده: خوشبختانه بین اعضای انجمن روحیه همکاری خوبی وجود دارد و همه با هم در ارتباطیم و تاکنون فعالیت‌های انجمن را در قالب یک تشکل انجام داده‌ایم. نکته‌ای که برای من عجیب است، حرف‌های آقای شاهوردیان بود که از گم شدن اساسنامه انجمن صنفی ناشران ورزشی خبر دادند. برای اولین بار است که من این موضوع را می‌شنوم!

شاهوردیان: اگر از ما می‌پرسیدید، به یقین در این باره توضیح می‌دادیم. البته اساسنامه مفقود نشد، بلکه پرونده تهیه شده برای ناشران ورزشی از سوی وزارتخانه برای رسیدگی به اداره ارشاد استان تهران ارجاع داده شد اما به دلیل این‌که پی‌گیری‌های لازم از سوی ناشران ورزشی در این زمینه صورت نگرفت، این پرونده سر از بایگانی اداره ارشاد درآورد. هنگامی که دو سال بعد برای دریافت پاسخ به این اداره مراجعه کردیم، به ما گفتند که چنین پرونده‌ای در بایگانی موجود نیست! 

این‌که ما تشکیلاتی کار نمی‌کنیم، به هیچ عنوان حرف درستی نیست! روحیه کار تیمی در اعضای انجمن وجود دارد اما برای مثال، اگر من به عنوان مدیرعامل انتخاب شوم و پس از آن کارهای انجمن را پی‌گیری نکنم و بگویم وقت ندارم، باید کنار بروم تا کسانی که وقت دارند این مسوولیت مهم را بر عهده بگیرند.

از خود گذشتگی و ایثار تعریف کار گروهی است. ما معنی تشکیلات را به خوبی درک می‌کنیم. قبول دارم که اعطای مجوز به یک انجمن زمان زیادی طول می‌کشد اما حرف من این است که در صورت ارایه نامه به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، این وزارتخانه شماره نامه را ثبت و آن را به ارباب رجوع اعلام می‌کند. متاسفانه مدیرعامل انجمن حتی چنین شماره‌ای را هم به ما اعلام نمی‌کند.

سعیدی: اما طبق گفته سایر اعضای انجمن، وزارت فرهنگ و ارشاد مانعی برای فعالیت این انجمن نمی‌بیند. 

شاهوردیان: ارشاد می‌داند که این تشکل در جریان است اما از کیفیت و چگونگی آن اطلاع چندانی ندارد. این که مدیرعامل انجمن مرتب عنوان می‌کند وقت ندارم، به هیچ وجه قابل قبول نیست. کدامیک از اعضای انجمن بیکار است؟! همه ما گرفتاری‌های فراوانی داریم. مگر آقای تورانیان مشغله ندارند؟

کسی نمی‌خواهد دیگران را پایین بکشد و خودش بر مصدر بنشیند، بحث ما این نیست اما مدیرعامل باید پاسخگو باشد و دست کم ماهی یک بار طبق مفاد اساسنامه، با اعضای انجمن جلسه بگذارد. مدیرعامل حتی از ذکر یک شماره نامه به اعضای انجمن دریغ می‌کند و نبودن ارتباط میان مدیرعامل و سایر اعضای انجمن، با روح اساسنامه مغایرت دارد.
 بارها توسط رسانه‌ها درباره انجمن صنفی ناشران ورزشی از من پرسیده شده است اما من از خبرنگاران خواستم به آقای قهرمان‌زاده، سخنگوی این انجمن مراجعه کنند.

سعیدی: حتی اگر نگوییم انجمن صنفی ناشران ورزشی نیازمند بازسازی است، باید به این نکته اشاره کنیم که این انجمن به یک بازنگری کلی احتیاج دارد و امیدواریم این بازنگری هم صورت عملی بگیرد. خبرگزاری کتاب ایران تحقیقاتی درباره نشر ورزش در کشور انجام داده است. برای مثال، متوجه شده‌ایم که آثار چندانی در ادبیات داستانی ایران وجود ندارد که با موضوعات ورزشی به رشته تحریر درآمده باشند. مدتی پیش جلسه نقد و بررسی آخرین تالیف دکتر حمیدرضا صدر در سرای اهل قلم برگزار شد. در این جلسه از نویسنده کتاب پرسیدم که «چرا اثرش را برای انتشار به یک ناشر ورزشی نسپرده است؟» دکتر صدر هم پاسخ داد که «آثارم را باید به کدام ناشر ورزشی ارایه کنم؟» متاسفانه هیچ یک از ناشران ورزشی در جلسه حاضر نبودند و من جوابی نداشتم که به نویسنده «پسری روی سکوها» بدهم. این مساله بسیار قابل تامل است.

همچنین پژمان جمشیدی، بازیکن سابق تیم ملی و پرسپولیس در مجموعه‌ای تلویزیونی برمبنای زندگینامه‌اش به ایفای نقش پرداخته و حاضر است پس از پخش این سریال زندگینامه‌اش را منتشر کند اما با ناشران ورزشی آشنایی ندارد. احسان قائم‌مقامی مدت‌ها است دست به تالیف دو کتاب زده است اما او هم وضعیتی مشابه جمشیدی دارد. مشکل ما این است که ناشران غیرورزشی به حریم ورزش وارد شده‌اند، چون ناشران ورزشی در این باره منفعل بوده‌اند. امیدواریم شاهد یک بازنگری اساسی در انجمن صنفی ناشران ورزشی باشیم.

تورانیان: من علاوه بر مسوولیت‌هایی که در حوزه فرهنگ دارم، به عنوان نایب رییس هیات پیشکسوتان کشتی هم فعالیت می‌کنم اما هیچ‌یک از این مشغله‌ها دلیل نمی‌شود که به دیگر کارهایم لطمه بزنم. من از مدیرعامل پرسیدم که چرا جلسه‌های انجمن برگزار نمی‌شود و وی پرسید که کجا باید این جلسات را برگزار کرد؟! چنین اظهار نظری نشان‌دهنده نداشن تجربه کافی است. برگزاری جلسه از ساده‌ترین وظایف مدیرعامل یک انجمن به شمار می‌آید. یک سال زمان کمی برای کارهای اجرایی نیست. همه دیدند که مردم مصر پس از یک سال مطالبت‌شان را از مرسی رییس جمهوری این کشور طلب کردند!

متاسفانه به نشر ورزش آن‌طور که شایسته است، توجه نمی‌شود. برای مثال، بسیاری از شخصیت‌های علمی و سیاسی و وزیران دولت به نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران رفتند اما آیا وزیر ورزش هم به این نمایشگاه مراجعه کرد؟ آیا ایشان تمایلی به دیدار با ناشران ورزشی دارد؟ دست‌اندرکاران رادیو ورزش در همه روزهای نمایشگاه انتظار حضور وزیر ورزش و جوانان را در مصلای امام خمینی (ره) می‌کشیدند اما هیچ کس اثری از ایشان در نمایشگاه کتاب ندید!

همه ما باید این نکته را بدانیم که منصب امتیاز نیست. قبول کردن آن فداکاری و از همه چیز زدن است. عبادت واقعی چیزی جز خدمت به مردم نیست.

سعیدی: آیا می‌توانیم منتظر استارت دوباره انجمن ناشران ورزشی برای فعالیت‌های جدی باشیم و چگونه باید به طور کلی عملکرد این انجمن را تجزیه و تحلیل کرد؟

غیاثی: مدیرعامل باید گزارش کارش را صادقانه اعلام کند و حتی اگر به مشکلی هم برخورد کرد، آن را با اعضای انجمن در میان بگذارد. انجمن صنفی ناشران ورزشی، تشکلی پخته است و مدیرعامل آن هم باید این خصوصیت را داشته باشد. او موظف است گزارش کارش را ارایه کند و در صورتی که نتواند نظر مساعد هیات مدیره را جلب کند، باید نسبت به تعویضش اقدام کرد.

قهرمان‌زاده: این انجمن، تشکلی نوپا است و حضور چهره‌ای مثل آقای تورانیان عیار آن را بالا برده است. وی میان ناشران ورزشی شهره است و آقای شاهوردیان هم در بحث نشر آکادمیک ورزشی کارهای ویژه‌ای انجام داده است. بنده هم در زمینه فروشگاه‌داری، کارنامه قابل دفاعی دارم و به این ترتیب می‌توانیم از هر یک از اعضای انجمن به فراخور ویژگی‌هایشان، استفاده کنیم.

با تایید صحبت دوستان و با توجه به ماجرای پیامکی که آن را شرح دادم، در ایجاد وضعیت فعلی 51 درصد آقای صادقی به عنوان مدیرعامل مقصرند و 49 درصد تقصیرها بر عهده ما است که اقدام به برگزاری جلسات انجمن صنفی نکردیم. 

شاهوردیان: من با این نظر مخالفم. ما چه کاره‌ایم که جلسه برگزار کنیم؟ برگزاری جلسات طبق اساسنامه انجمن بر عهده مدیرعامل است و قرار ما این بود که هر ماه یک جلسه با حضور اعضای انجمن برگزار شود. دریافت مجوز برای انجمن کار غیرممکنی نیست. به نظر من، هیچ کاری نشدنی نیست. من این مطلب را یکبار به هادی ساعی، قهرمان نام‌‌آشنای تکواندوی جهان و المپیک هم گفتم. غیرممکن فقط یک کلمه است. اشخاص موفق برای مسایلی که غیرممکن به نظر می‌رسند، راهی پیدا می‌کنند و در صورتی که راهی وجود نداشت، خودشان یک راه می‌سازند.

سعیدی: برنامه‌های آینده انجمن صنفی ناشران ورزشی به چه موضوعاتی اختصاص دارند؟

قهرمان‌زاده: پیشنهاد می‌کنم برای شهریور ماه هم جلسه‌ای مشابه در خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) برگزار شود. این کار دو علت دارد. شهریورماه مجال خوبی برای جمع‌بندی فعالیت‌های انجمن است و همچنین می‌توانیم پیش از مهرماه و شروع مشغله‌های متعدد ناشران، برنامه جامعی برای عملکرد بهتر انجمن تدوین کنیم. ما نامه‌هایی را اسفند سال گذشته در اختیار گروه ورزش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گذاشتیم و رونوشت آن‌ها را هم به صدا و سیما، همچنین کمیته ملی المپیک و پارالمپیک ارسال کردیم که پیرو فرمایشات مقام معظم رهبری در زمینه علمی کردن ورزش، از نظرات این عزیزان برای عملکرد بهتر انجمن بهره‌مند شویم. البته نباید به یک بار ارسال این نامه‌ها اکتفا کرد. برگزاری نشستی میان رییس سازمان صدا و سیما و 15 ناشر ورزشی از  اهداف این مکاتبات است و در صورتی که این برنامه با موفقیت توام شود، دسترسی ناشران ورزشی به مدیران شبکه‌های مختلف رسانه ملی ساده‌تر خواهد شد و نشر ورزش در صدا و سیما جایگاه خوبی پیدا خواهد کرد.

تعامل و همفکری با سایر انجمن‌های ورزشی دیگر برنامه مهم ما را تشکیل می‌دهد. انجمن‌های حقوق ورزشی، ورزشی‌نویسان و انجمن علمی تربیت بدنی، مهم‌ترین نهادهایی‌اند که در نظر داریم ارتباط نزدیکی با آن‌ها برقرار کنیم. 

سماوات: با تشکر از اعضای انجمن صنفی ناشران ورزشی، به دلیل این‌که مدیرعامل این انجمن در جلسه امروز غایب بود، خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) این حق را برای وی قایل است که نظراتشان را درباره این جلسه اظهار کنند.

سعیدی: به یقین همین‌طور است. ضمن این‌که خبرگزاری کتاب ایران برای برگزاری جلسات بعدی انجمن صنفی ناشران ورزشی هم اعلام آمادگی می‌کند.