به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از رویترز، در کتاب زندگینامه ترایوتمان که توسط منچستر سیتی منتشر شده، از قول مدیران این تیم او به عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ باشگاه یاد شده و در آن آورده شده که ترایوتمان استاد حرکات نمایشی بود؛ چرا که می‌دانست چگونه باید عمل کند تا هنگام بازی و پرداختن به حرکات آکروباتیک دچار آسیب‌دیدگی نشود.
وولفگانک نیس باخ، رییس فدراسیون فوتبال آلمان از او به عنوان یکی از تاریخ‌سازان بازیکنان فوتبال جهان و نیز یکی از با شخصیت‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال جهان یاد کرده است و سپ بلاتر، رییس فدراسیون جهانی فوتبال بعد از مرگ وی درباره او گفت: هیچ مثالی بهتر از این نیست که بگویم برت ترایوتمان پل‌های دوستی و بیرون کردن ذهنیت دشمن از مغز را به بهترین شکل میان انگلیس و آلمان برپا ساخت و مرگ او عارضه بزرگی برای دنیای کنونی فوتبال جهان محسوب می‌شود.
 
برت ترایوتمان، چترباز هواپیماهای شکاری آلمان در جنگ جهانی دوم با سقوط هواپیمایش در حومه لندن به دست نیروهای انگلیس اسیر شد و تا پایان جنگ جهانی دوم در انگلیس زندانی بود. وی پیش از آن هنگام اسارت در اردوگاه فرانسوی ها و روس‌ها از چنگ آنان گریخته و مجدداً به اردوی آلمانی‌ها در جنگ ملحق شده بود.

ترایوتمان بعد از پایان جنگ و آزادی از اسارت انگلیسی‌ها مجدداً به این کشور بازگشت و به عنوان دروازه‌‌بان، اولین بازیکن آلمانی در تاریخ فوتبال انگلیس شناخته شد که در ویمبلی لندن جام حذفی باشگاه‌های انگلیس را بر فراز دستانش به پرواز در آورد و به نیز اولین غریبه‌ای بود که صاحب عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال بریتانیا را از آن خود کرد. 

برت ترایوتمان در سال‌های 1949 تا 1964 مجموعاً در 545 بازی برای منچسترسیتی شرکت کرد که فینال جام حذفی باشگاه‌های انگلیس در سال 1956 در برابر بیرمنگام سیتی نقطه عطف این دیدارها بود. او در دقیقه 73 بازی با شکستگی از ناحیه گردن روبه‌رو شد و چون منچستر سیتی نمی‌توانست تعویض داشته باشد، تا پایان بازی در میدان بود و باعث پیروزی 3 بر 1 تیم خود در برابر حریف شد. وی در همان سال‌ها در اطراف شهر بندری لیورپول مسوول خنثی‌کردن بمب‌‌هایی بود که در این شهر بندری فرو ریخته شده و عمل نکرده بودند و در همین ایام بود که پسر 5 ساله‌اش در حادثه تصادف اتومبیل جان داد. او از این مسأله به عنوان تاریک‌ترین نقطه زندگی‌اش یاد کرده و در کتاب خود نیز بارها از این مسأله با تلخی سخن گفته است. 

این قهرمان افسانه‌ای منچستری‌ها دو رکورد دست‌نیافتنی دیگر را به خود اختصاص داده که اولین آنان با حضور در یکصد بازی پیاپی برای منچسترسیتی بود و دوم این‌که از تمام پنالتی‌هایی که علیه منچستر سیتی در سال‌های حضورش در این تیم به زیان آنان اعلام شد، او هفتاد و پنج درصد آنان را مهار کرد که این دو رکورد برای منچسترسیتی غیرقابل تکرار است. 

برت ترایوتمان به‌دلیل تقسیم آلمان توسط نیروهای متفقین بعد از پایان جنگ جهانی دوم، هرگز نتوانست پیراهن تیم ملی آلمان غربی را به تن کند و در سال 1954 که آلمانی‌ها در سوئیس قهرمان جهان شدند، او به عنوان مترجم همراه آن‌ها در سوئیس بود، ولی افتخار دست‌یابی به مدال قهرمانی جهان را به دست نیاورد. 

لئویاشین، بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال جهان که در دو دهه 50 و 60 هزاره دوم میلادی همراه با شوروی‌ها به افتخارات زیادی دست یافت و همگان از او به عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ یاد می‌کنند، معتقد بود که تنها برت ترایوتمان در کنار او از کلاس بین‌المللی برخوردار است. 

در سال 2004 ملکه انگلیس، طی مراسمی بسیار پرشکوه و با حضور صدها تن از شخصیت‌های ورزشی شش دهه گذشته این کشور از برنارد ترایوتمان تجلیل کرد و از حمایت‌های صلح‌جویانه وی طی این شش دهه اخیر تشکر و به او باارزش‌ترین نشان ملی انگلیس را به عنوان یک شهروند افتخاری اهدا کرد. 

به‌دلیل نقش بسیار حائز اهمیت او در راه برون رفت از تنش‌ها و دشمنی زیادی که میان آلمان و انگلیس بعد از پایان جنگ جهانی دوم به‌وجود آمده بود، از او به عنوان سفیر بزرگ صلح در تمام کنگره‌ها و کنفرانس‌های بزرگ جهانی دعوت می‌کردند. 

به هنگام حیات این شخصیت بزرگ ورزشی چندین نویسنده انگلیسی و آلمانی با او مصاحبه‌های طولانی داشتند که بعدها به صورت کتاب به چاپ رسیدند. از میان این کتاب‌های می‌توان به زندگینامه برت ترایوتمان در کتاب «یکصد سال تاریخ منچستر سیتی» در سال 1978، کتابی از آلن رولاند در سال 2005، اثر گاری جیمز در سال 2005 و 2006، کتاب داوید کلایتون در سال 2002 به‌نام «زیر ماه آبی منچستر» و اثر ایان پنی در سال 1995 (تجدید چاپ شده در  2008) اشاره کرد.