به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، پیر پائولو پازولینی یکی از سرشناس‌ترین سینماگران و فیلمسازان مولف در سطح جهان است. وی غیر از شهرتش در فیلمسازی، به عنوان شاعر، نویسنده، زبان‌شناس، نظریه‌پرداز سینمایی و فعال سیاسی از اعتبار برخوردار بوده است.
از مهم‌ترین ساخته‌ها و شاهکارهای این نابغه سینمایی می‌توان به فیلم‌هایی چون «انجیل به روایت متی»، «شب‌های عربی»، «افسانه‌های کانتربوری»، «دکامرون»، «سالو یا صدوبیست روز سودوم»، «مده‌آ»، «ادیپ شاه»، «تئوراما» و «ملاقات با عشاق» اشاره کرد که هرکدام جایگاه مهمی در تاریخ سینمای جهان دارند.
در زمینه تجربه‌های فیلمنامه‌نویسی پازولینی برای دیگر کارگردانان نیز می‌توان به فیلمنامه فیلم ماندگار «شب‌های کابریا» به کارگردانی فدریکو فلینی اشاره کرد.
اعتبار پازولینی در حوزه نظریه‌پردازی مقاله «سینمای شعر» است که در سال 1965 در افتتاحیه یک فستیوال سینمایی قرائت کرد و سپس در نشریه معتبر «کایه دو سینما» منتشر شد. این مقاله از اعتبار آکادمیک و تحلیلی بالایی برخوردار است و به باور منتقدان یکی از مهم‌ترین مقاله‌ها درباره نشانه‌شناسی فیلم و همچنین ماهیت شعرگونه سینماست.
به دلیل اعتبار بالای این سینماگر مولف اکثر کتاب‌ها و شعرهای او در ایران چون رمان «پدر وحشی» برگردان و منتشر شده‌اند. مقاله «سینمای شعر» نیز در کتاب «ساخت‌گرایی، نشانه‌شناسی، سینما» با ترجمه علاالدین طباطبایی به چاپ رسیده است.
اخیراً نیز کتاب «مذهب زمان من» شامل برخی اشعار، یادداشت‌ها و گفتوگوهای این سینماگر برجسته به همراه چند عکس از او، با ترجمه مشترک سیروس شاملو و مجید راسخی از سوی انتشارات مازیار، برای نخستین بار روانه کتابفروشی‌ها شده است.
متاسفانه گویا برای آماده‌سازی و انتشار این کتاب، کمی عجله به خرج داده شده است. کتاب همراه با غلط‌های ویراستاری و اشتباهات تایپی بسیار از زیر چاپ بیرون آمده و این مساله حتی در برخی موارد معنای متن را زیر سوال برده و در مواردی نیز سبب اختلال در مفهوم شده است.
به عنوان مثال در صفحه 75 کتاب در نوشتاری با عنوان «ایدئولوژی فاشیسم از نظر پازولینی» درج شده «... به دو طریق در انقلاب در درون سیستم سرمایه‌داری رخ نموده، یکی انقلاب ساختاری و دیگری انقلاب در سیستم فرهنگی.» قطعا «دو انقلاب» درست است، اما خبری از دو طریق در ادامه مقاله نیست و این اشتباه تایپی واقعا معنای متن را مبهم کرده است. در ضمن همین مقاله گویا کامل ترجمه نشده، چرا که متن بدون نتیجه‌گیری رها می‌شود.
از دیگر اشتباهات تایپی و ویرایشی که در متن تاثیر منفی بسیار گذاشته‌اند می‌توان به این نکات اشاره کرد: صفحه پایانی کتاب (103) سه جمله پایانی به دلیل اشتباه تایپی کاملا مبهم شده است و در صفحه 91 کتاب نام اندیشمند مشهور ایتالیایی «پترارکا»، «پترادکا» درج شده است.
مترجمان در برخی موارد هم کج‌سلیقگی به خرج داده‌اند. به عنوان مثال در صفحه 93 و چند جای دیگر «نوشتن شعر» را به کار برده‌اند در صورتی که به کار بردن فعل «سرودن» زیباتر است. همچنین در چند جای مختلف از این ترجمه (به عنوان مثال صفحات 89 و 97) متن از جملات ادبی بدون هیچ دلیل خاصی به گفتار عامیانه تبدیل می‌شود.
عدم معرفی و یا حتی اشاره مختصر به برخی چهره‌هایی که در کتاب از آن‌ها نام برده شده، یکی دیگر از کج‌سلیقگی مترجمان است. به عنوان مثال در بخش گفت‌وگو در صفحه 100 پازولینی اشاره می‌کند که «ماهیت اصلی آثار من که فورتینی آن را تضاد می‌نامد ...» در این‌جا باید حتما به «فورتینی» اشاره می‌شد که چه کسی است و چه تفکراتی دارد؟
در مجموع انتشار این کتاب کمکی به شناخت بهتر و بیشتر مخاطبان از پازولینی نمی‌کند.
«مذهب زمان من» شامل اشعار، یادداشت‌ها و گفتوگوهای پیر پائولو پازولینی با ترجمه مشترک سیروس شاملو و مجید راسخی با شمارگان دو هزار و 200 نسخه، 108 صفحه و بهای چهار هزار تومان از سوی انتشارات مازیار راهی کتابفروشی‌ها شده است.
جمعه ۸ شهریور ۱۳۹۲ - ۱۰:۲۲
نظر شما