به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مراسم بزرگداشت هوشنگ مرادی‌کرمانی، روز گذشته، شنبه، 16 شهریور، به بهانه شصت‌ونهمین روز تولد وی و همراه با نمایش کتاب‌های این نویسنده و فیلم مستندی از زندگی وی در  تالار دکتر علی‌شریعتی حسینیه ارشاد برگزار شد.

مرادی‌کرمانی نیز در این جلسه با قدردانی از حضور مهمانان در جشن تولد 69 سالگی‌اش گفت: حرفی برای گفتن ندارم و درباره من، مادرم باید حرف می‌زد که مرا به‌ دنیا آورد و متاسفانه خیلی زود هم از دنیا رفت. 

وی با اشاره به تفاوت افراد هنرمند و مردم عادی اظهار کرد: آدم معمولی و عادی مثل آیینه است. بازتاب‌های جامعه در آیینه می‌افتد و خیلی زود فراموش می‌شوند اما هنرمند مانند دوربین عکاسی است که اتفاقات را ماندگار می‌کند. 

مرادی کرمانی با یادآوری داستان «حسنک وزیر» گفت: در زندگی بسیاری از فجایع و ناجوانمردی‌ها را می‌بینیم، اما اغلب آن‌ها فراموش می‌شوند؛ در صورتی‌ که داستانی مانند «حسنک وزیر» که از سوی بیهقی نوشته شده، اکنون یک حکایت ماندگار برای ادبیات کشورمان به شمار می‌آید. 

نویسنده «قصه‌های مجید» عنوان کرد: من سعی کردم تا آن‌چه را که از جامعه گرفته‌ام، انتقال دهم و با وجود همه مشکلاتی که در زندگی‌ام داشته‌ام، آثارم را نوشته‌ام. شاید استعداد نداشته‌ام اما این ادعا را دارم که در نگارش همه آثارم صداقت داشته‌ام و صداقت رمز موفقیت نوشته‌هایم است.

وی تاکید کرد: همان‌طور که برای خوش‌آمد حکومتی یا مدیری چیزی ننوشته‌ام، همچنین هیچگاه درباره کسی با حب و بغض قلم نزده‌ام. 

مرادی کرمانی طی این مراسم به سوال‌هایی حاضران و علاقه‌مندان آثارش که در این برنامه حضور داشتند، پاسخ داد.

وی گفت: ذهن نویسنده مانند قلاب ماهیگیر است، یعنی مثل لحظه‌ای که موج دریا حرکت می‌کند و ماهی‌ها می‌آیند و به قلاب گیر می‌کنند، ذهن نویسنده هم در هجوم امواج موضوع‌ها ناگهان یک یا چند موضوع را جذب می‌کند. این موضوع‌ها سمج هستند و مرتب به نویسنده می‌گویند که مرا بنویس، مرا بنویس! در چنین وضعیتی اگر نویسنده ننویسد، آرام نمی‌گیرد. 

مرادی کرمانی گفت: برای توصیف حالت یک نویسنده می‌توان او را به کودکی تشبیه کرد که در هنگامی که از مدرسه به خانه بر می‌گردد، ناگهان حادثه‌ای می‌بیند و بی‌قرار می‌شود تا هر چه زودتر به خانه بیاید و آن‌ حادثه را برای خانواد‌ه‌اش بازگو کند. وضعیت نویسنده هم مانند آن کودک است، او نیز بی‌تاب است و می‌خواهد هر چه سریع‌تر حرف‌هایش را بزند.
 
وی با بیان این‌که هر کس باید راوی داستان‌های خودش باشد، افزود: سعدی، حافظ و بسیاری از شاعران و نویسندگان جهان جزو راویان دست دوم محسوب می‌شوند. هر کس می‌تواند راوی دست اول زندگی‌اش باشد و برای این‌کار باید به مهارت‌های نویسندگی که همانا نوشتن است، تسلط پیدا کرد. 

به گفته وی برای این‌که کسی بخواهد اثری را بنویسد لازم است به دو بال نوشتن و خواندن مجهز شود. 

در پایان این مراسم در میان تشویق حاضران مرادی کرمانی شمع تولد شصت‌ونهمین سال تولدش را فوت کرد و از حاضران جلسه با کیک تولد این نویسنده و چهره ماندگار ادبی کشور پذیرایی شد.