به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، دكتر مرادي‌نيا در گفت‌وگو با روابط عمومي جشنواره كتاب شهيد آويني درباره این‌که «آثار منتشر شده درباره دفاع مقدس تا چه اندازه توانسته‌اند فرهنگ مقاومت و پايداري را در جامعه زنده نگه دارند؟» اظهار کرد: در این باره كارهاي ارزشمندي از سوي برخي نهادهاي نظامي و دفتر ادبيات حوزه هنري انجام شده است. اين اقدام‌ها باعث شده‌اند جويبار ادبيات مقاومت و پايداري همچنان جاري و مستدام باقي بماند اما حجم اقدام‌های انجام شده رضايت‌بخش نیست و ابعاد گسترده ايثارگري‌ها و فداكاري‌هاي مردم در زمان جنگ را بازتاب نمي‌‌کنند. به‌یقین اين عرصه فعاليت‌هايي عميق‌‌تر و گسترده‌تر را از سوي دستگاه‌هاي فرهنگي و آموزشي كشور مي‌طلبد. 

وی ادامه داد: به نظرم توفيق نسبي ادبيات مقاومت بيشتر مديون افرادي است كه خود تعلق خاطري به اين موضوع داشته‌اند؛ برای مثال افرادي كه خودشان دفاع مقدس را درك كرده‌اند، بدون نيروي محركه‌اي از بيرون، احساس مسووليت می‌کنند، به مقوله دفاع مقدس پرداختند و به حفظ اين گنجينه بزرگ اهتمام می‌ورزند. همه بايد از اين گنجينه ارزشمند و چشمه زلال بهره بگيرند و اجازه ندهند كه آب اين چشمه پاك و جوشان بيهوده به هدر رود. 

مرادي‌نيا درباره حمايت و پشتيباني دستگاه‌ها و مراجع مسوول حوزه فرهنگي كشور در حوزه آثار و توليدات مكتوب با موضوع مقاومت، پايداري و بيداري اسلامي گفت: تجربه شخصي من بيانگر آن است كه هر جا در حوزه فرهنگ، حاكميت و دولت مستقیم وارد عرصه پشتيباني و حمايت شده، متاسفانه نتيجه معكوس گرفته است. 

رییس پژوهشكده اسناد كتابخانه ملي ادامه داد: هر وقت اعلام رسمي شد كه از فلان كار يا موضوعي بايد حمايت شود كه اغلب، اين حمايت‌ها جنبه مادي دارند، بيشتر به سوي افرادي متوجه شده كه كارشان عمق كمتري داشته است. نتيجه طبيعي اين وضعيت هم نفوذ نیافتن كامل اين آثار به لايه‌هاي عمقي افكار عمومي جامعه است. تصور مي‌كنم از اين مقوله حمايت و پشتيباني صورت گرفته اما نتيجه مطلوب حاصل نشده است. بنابراین، بايد دنبال راه‌هاي ديگري باشیم. 

وي بیان کرد: برای ارتقا و نهادينه کردن موضوع مقاومت و بيداري اسلامی در امور پژوهشي چند كار مهم مي‌توان انجام داد؛ نخست این‌که ما براي پژوهشگران خود نبايد از ابتدا چارچوبي ترسيم كنيم و از آن‌ها بخواهيم نتيجه‌اي بگيرند كه مطلوب ماست. پژوهشگر و محقق بايد احساس آزادي عمل كند و فكر نكند كه به او خط داده‌ايم تا به نتيجه دلخواهمان برسد. دوم این‌‌که ما اسناد زيادي داريم كه مي‌توانند از جنبه‌هاي گوناگون لايه‌هاي مختلف دفاع مقدس را بر ما مكشوف و روشنگري کنند. اسناد،‌گزارش‌های خبري،‌گفت‌وگوها، نامه‌ها، وصيت‌نامه‌ها، عكس‌ها،‌ ... مستنداتي هستند كه وجود دارند اما يك پژوهشگر و محقق علاقه‌مند نمي‌داند از كجا و چگونه بايد شروع كند و چطور به اين اسناد دسترسي يابد. بنابراین، باید افرادي را كه در دفاع مقدس حضور داشتند و نقش‌آفريني كردند به محققان معرفي كنيم تا اطلاعاتشان را در اختيار آن‌ها بگذارند. 

مرادی‌نیا ادامه داد: همچنین باید نوعي احساس نياز و تعلق‌خاطر درباره اين موضوع به‌وجود آوريم. خيلي‌ها ضرورت پرداختن به مقوله پايداري،‌ مقاومت و بيداري اسلامي را درك نمي‌كنند و چرايي پرداختن به آن را نمي‌دانند. تبيين اين نياز و ضرورت پرداختن به آن يكي ديگر از اقدام‌هایی است كه مي‌تواند در ارتقا، تعميق و نهادينه كردن موضوع پايداري در امر پژوهش و تحقيق موثر واقع شود. 

مرادي‌نيا همچنين موانع و مشكلات پيش رو ارتقای علمي و جهاني شدن ادبيات مقاومت را تشريح كرد و گفت: اكثر پژوهشگران و محققان به زبان‌هاي زنده دنيا تسلط ندارند تا بتوانند آثارشان را به همان زبان توليد كنند. يا مترجمان متعهد، دلسوز و حاذق كه بتوانند آثار توليد شده در اين موضوع را به خوبي با حفظ امانت متن به درستي ترجمه كنند، كم داريم.
 
وی اظهار کرد: توجه به اين موضوع بسيار مهم است كه ما باید فضاهاي فرهنگي ساير كشورها را به خوبي بشناسيم و آن را بفهميم تا بهتر بتوانيم آن‌ها را با گنجينه ادبيات و فرهنگ كشورمان آشنا کنیم. بخش عمده اين زيرساخت‌ها باید به وسیله رايزني‌هاي فرهنگي آماده شود.

رییس پژوهشكده اسناد كتابخانه ملي افزود: فعال‌كردن NGOها در این باره نیز حائز اهميت است. NGOها مي‌توانند در محله‌ها و مساجد فعاليت كنند و در ترويج فرهنگ پايداري و مقاومت بكوشند همچنین مسوولان و متوليان فرهنگي كشور نيز آن‌ها را حمايت کنند. از دست‌اندركاران جشنواره شهيد آويني مي‌خواهم در انعكاس و اطلاع‌رساني دستاوردهاي ارزشمندشان بيشتر بكوشند تا علاقه‌مندان بيشتر، بهتر و شايسته‌تر با اين جشنواره‌ها ارتباط برقرار کنند.