خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)_ آرزو اسلامی که در تهران ساکن است و تحصیلات مقدماتی را تا سطح دبیرستان در مدارس استثنایی و سطح عالی را در دانشگاه‌های ویژه افراد غیرمعلول به‌پایان برده‌است، یادگیری قرآن کریم را از خردسالی شروع کرده و علاوه بر حفظ کل قرآن کریم، در مسابقات مختلف نیز رتبه‌های برتر را به دست آورده است. او اکنون از پتانسیل بالایی برای آموزش دادن قرآن به همگان، به ویژه افراد معلول برخوردار است، اما هیچ مرکز یا نهادی، حتی سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور هم چنین فرصتی را به او نمی‌دهند!
در گفت‌وگوی انجام شده با آرزو اسلامی، وی از چگونگی یادگیری کلام خدا، کتاب‌هایی که در اختیار داشته و همچنین نحوه مطالعه قرآن کریم سخن گفته و از آرزوهایش درباره آموزش آیات نورانی حق به دیگران حرف زده است که متن آن را می‌خوانیم: 

یادگیری قرآن کریم را از چه زمانی شروع کردید؟
به صورت حرفه‌ای از سال 1379 اما از پنج سالگی که در تبریز سکونت داشتم، هنگامی که مرحوم پدربزرگم بعد از نمازش قرآن می‌خواند، من هم به همراه مادر و خاله‌ام قرآن می‌خواندیم. این کار باعث شد تا به قرائت قرآن علاقه‌مند شوم و از سال 1379 به صورت حرفه‌ای به قرائت قرآن و حفظ آن بپردازم، یعنی زمانی که سال پنجم ابتدایی بودم و 12 سال داشتم. آن زمان زیر نظر مربی خاصی کار نمی‌کردم و اغلب قرآن را با صدای استاد شهریار پرهیزگار گوش می‌دادم. 

به عنوان یک نابینا، از خط بریل هم در این باره استفاده می‌کردید؟ بله، اما چون منبع کافی در اختیار نداشتم و منابع در این زمینه بسیار کم بود، بیشتر حفظ قرآن را از طریق نوارهای صوتی انجام می دادم. آن زمان اغلب قرآن به زبان بریل در قالب یک مجموعه شش جلدی ارایه می‌شد و مکتوبات قرآنی ویژه نابینایان مانند اکنون که قرآن ترجمه استاد بهاء‌الدین خرمشاهی به خط بریل در قالب مجموعه‌ای 12 جلدی منتشر شده است، تا این حد پیشرفته نبود. 

اکنون چگونه قرآن مکتوب را قرائت می‌کنید؟
خوشبختانه، در سال‌های اخیر، تکنولوژی به کمک افراد مختلف جامعه، به ویژه نابینایان آمده است. یکی از این تکنولوژی‌ها، قلم‌های هوشمندی است که امکان مطالعه قرآن را برای نابینایان فراهم کرده است. من هم اکنون از یکی از پیشرفته‌ترین آنها استفاده می‌کنم. در حقیقت، قرآن ویژه بینایان را که با خط عثمان طه نوشته شده، با این قلم می‌خوانم. ویژگی این قلم این است که علاوه بر قرائت قرآن، حتی شماره صفحات را هم اعلام می‌کند. 

در مقاطع مختلف تحصیلی، به ویژه دوره ابتدایی چه کتاب‌هایی در اختیار داشتید؟ کمبودهایتان در این زمینه چه بود؟
در دوران تحصیل تا پایان مقطع دبیرستان اغلب از کتاب‌های بریل استفاده می‌کردیم ودر کنار آن از نوارهای صوتی هم بهره می‌بردیم. گاهی برای این‌که زودتر به نوارهای صوتی کتاب‌ها دست پیدا کنیم، این کتاب‌ها را به افرادی در مدرسه می‌سپردیم تا از روی آن‌ها بخوانند و ما خیلی سریع نوارهای صوتی را تکثیر می‌کردیم. البته یک راه دیگر هم وجود داشت که قدری وقت‌گیر بود، به این صورت که معلمان بازنشسته که صدای خوبی داشتند، در استودیو سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور کتاب‌ها را روخوانی می‌کردند و صوت آن‌ها با افکت‌های مختلف همراه می‌شد و به نابینایان داده می‌شد. البته ما باید نوارها را بعد از گوش دادن، به مدرسه باز می‌گرداندیم. به همین دلیل، من هر طور که بود، یک نوار اضافی می‌گرفتم تا در فصل تابستان هم از مطالعه بی‌نصیب نمانم. هنگامی که در کنکور سال 1386 در رشته الهیات (گرایش علوم قرآن و حدیث) پذیرفته شدم، همراه با افراد معمولی سر کلاس درس حاضر می‌شدم. برای مطالعه متون درسی هم یا صدای استاد را هنگام تدریس ضبط می‌کردم یا این‌که برخی مطالب را استاد آرام می گفت و من همان‌جا در کلاس آن‌ را به خط بریل تبدیل می‌کردم. من با همه مشکلاتی که داشتم حتی در سطح کارشناسی ارشد هم پذیرفته شدم و الان مشغول تدوین پایان‌نامه‌ام هستم. 

شما به عنوان یک حافظ قرآن چه عنوان‌ها و مقام‌هایی را به دست آورده‌اید؟
عناوینی که به احترام کلام خدا به دست آورده‌ام، فراوان‌اند از جمله رتبه دوم مسابقات سراسری دانش‌آموزان در سال 82، رتبه نخست مسابقات سازمان بهزیستی ویژه همه معلولان، 10 سال پیاپی حضور و کسب عنوان اول تا سوم رشته‌های حفظ و قرائت قرآن کریم و همچنین خاطره‌نویسی در مسابقات سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، رتبه یکم رشته حفظ 20 جزء جشنواره شمسه در سال 92، رتبه نخست مسابقات حفظ قرآن کریم سراسری دانش‌آموزان استثنایی سراسر کشور از سال 79 تا 86، رتبه نخست مسابقات حفظ قرآن کریم در سراسر کشور در سال 88، رتبه نخست منطقه‌ای و سراسری دانشجویان در سال 89، رتبه دوم رشته حفظ دانشجویان تهرانی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در سال 91 و رتبه نخستامسال  این رده و همچنین کسب رتبه دوم کشوری این رده در سال 92. 

کسب این همه مقام با معلولیتی که شما داشتید، حاکی از انگیزه بالای شما دارد. در این راه، با چه کمبودها و مشکلاتی روبه‌رو بوده‌اید؟
من مشکلات زیادی را پشت سر گذاشته‌ام، اما اکنون دوست دارم درباره مشکلاتی که پیش‌رو دارم، صحبت کنم. من هم مانند همه انسان‌ها دوست دارم مستقل باشم و بتوانم بر اساس شغلی که به دست می‌آورم، زندگی خودم را تامین کنم. متاسفانه زمینه اشتغال برای معلولان بسیار کم است و به دست آوردن کار برای نابینایان یک معضل اساسی است. ای کاش کسی در این باره به من کمک کند. 

یعنی از شما به عنوان یک حافظ کل قرآن کریم حتی در دارالقرآن‌ها هم استفاده نمی‌شود؟
من هم تصور می‌کردم که دست‌کم در چنین مراکزی و به ویژه جاهایی که مربوط به نابینایان است، بتوانم مشغول به کار شوم اما این‌گونه نشد. حتی در یک مدرسه استثنایی که سال‌ها خودم در آن حضور داشتم نیز به این دلیل که نابینا هستم، کاری به من واگذار نشد. شاید برایتان جالب باشد  بدانید ماردم پس از 17 سال تدریس در مدرسه بینایان، به دلیل نابینا بودن من به مدرسه نابینایان آمد و خط بریل را یاد گرفت و 13 سال به نابینایان درس داد. من هم تا مقطع کارشناسی ارشد درس خوانده‌ام و حافظ و قاری قرآن هستم اما هیچ شغلی برایم وجود ندارد. حتی یک بار همراه با مادرم به اداره آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی شهر تهران رفتم که ابتدا از من با خوشرویی استقبال و از من خواسته شد تا به بخش بینایان بروم. متاسفانه آن‌جا با من خیلی بد برخورد کردند، به نحوی که مادرم از یکی از مسوولان  پرسید که «آیا به اندازه نوشیدن یک چای هم به من و دخترم وقت نمی‌دهید؟» که با پاسخ منفی روبه‌رو شد!
برای کار کردن در رادیو قرآن هم تلاش کردم و اتفاقا گفتند که بیان و صدای خوبی دارم اما آن‌جا هم به من کار ندادند و گفتند تو چون نابینایی، از پشت شیشه اتاق استودیو نمی‌توانی حرکت دست تهیه کننده را ببینی که چه زمانی کار را شروع و چه زمانی ختم کنی! من مانده‌ام که چرا کسی به قانون حمایت از حقوق معلولان توجهی نمی‌کند. ای کاش دست‌کم امکان آموزش قرآن به نابینایان را به من می‌دادند. اکنون به عنوان یک حافظ و قاری قرآن که عنوان‌های متعددی را حتی در بین بینایان به دست آورده‌ام، در جست‌وجوی شغل هستم و بسیار دوست دارم که حفظ و قرائت را به نابینایان و حتی بینایان یاد دهم یا در فعالیت‌هایی مانند رادیو که مطمئنم از عهده آن برمی‌آیم، مشغول به کار شوم.