به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از اف.ار.ای، 7 نوامبر(پنجشنبه 16 آبان) صدمین سال تولد آلبر کامو بود که در چنین روزی از سال 1913 در الجزایر به دنیا آمده بود.

این نویسنده مشهور که به زبان فرانسوی می نوشت و در سال 1957 موفق به کسب جایزه ادبی نوبل شد، با رمان «بیگانه» به عنوان یکی از پرمخاطب ترین نویسندگان قرن بیستم مطرح شد و جهان فلسفی اش الهام بخش دیگر نویسندگان و روشنفکران شد و در آثار آنها ادامه یافت.

در حالی که چگونگی بزرگداشت صدمین سال تولد آلبرکامو در زیر بار مناقشاتی که برای چگونگی ارایه دو برنامه موازی به دست فراموشی سپرده شد، اما در نبود برگزاری مراسم رسمی، این هنوز آثار ماندگار او و تصاویرش هستند که می توانند از سوی هر یک از دوستداران آثارش مرور شوند.

یاد کامو که همیشه بارانی ای به تن داشت، با موهایی عقب زده و سیگاری که همواره گوشه لبش داشت، با نگاهی نافذ در خاطر دوستدارانش ماندگار است. کامو نویسنده ای تمام عیار است؛ دارای رمان، مقاله، نمایشنامه، سی عنوان کتاب و یک جایزه نوبل ادبیات...

آلبر کامو یک رزمنده بود، یک گزارشگر، و مردی گرسنه عدالت در برابر اشکال متفاوت سلطه جویی و سخت گیر در برابر انتخاب های راحت و ساده سیاسی. کامو تنها فرزند یک خانواده فقیر بود. مادرش در الجزیره خدمتکاری بود که سواد نداشت. او هرگز خانواده پرطمطراق پاریسی از نوع ژان پل سارتر نداشت که از دستشان عصبانی باشد.

کامو یک شمایل حماسی در جهان ادبیات است. آثارش به بیش از 40 زبان ترجمه شده و اندیشه هایش علیه مرگ و بینوایی در مدرسه جهانی از هند تا چین و آمریکا تدریس شده‌اند. کامو یک عاشق ذاتی است که قلب خیلی ها را شکست و با این حال زندگی خیلی ساده، با یک تصادف رانندگی در 46 سالگی از او دریغ شد. کامو پدیده ضروری و غیرقابل اجتناب جهان ادبی امروز است.