به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست تخصصی «هنر نرم افزاری» عصر روز گذشته سه‌شنبه 28 آبان در دو پنل برگزار شد. پنل نخست این نشست با دبیری مجید شیخ‌انصاری به سخنرانی و ارایه مقاله توسط بهنام کامرانی، عضو هیات علمی دانشگاه هنر، محمدرضا شریف‌زاده، عضو هیات علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد، محمدرضا مریدی، عضو هیات علمی دانشگاه هنر، مسعود کوثری، عضو هیات علمی دانشگاه تهران و مهرداد گروسی، هنرمند فراکتالیست در فرهنگستان هنر برگزار شد. 

کامرانی در سخنرانی خود با عنوان «هنر در جیب» به توضیح تکنولوژی‌های موجود در تلفن همراه برای خلق آثار هنری و ادبی پرداخت و گفت: هنر دیجیتال ادامه تاریخ هنر است و به نحوی مسیر جداگانه‌ای در آن ایجاد کرده است. 

وی افزود: امروزه به دلیل تکنولوژی‌های موجود، خلق چیزهای مختلفی چون کتاب، مقاله، آثار هنرهای تجسمی و موسیقی و دیگر آثاری از این دست، توسط یک دستگاه کوچکی چون تلفن همراه و صفحه‌های لمسی چون آیپدها، امکان‌پذیر شده است. 

این هنرمند و مدرس دانشگاه در ادامه گفت: به دلیل خاستگاه من در هنر، مهم‌ترین دغدغه من در هنر جدید و هنر نرم‌افزاری، استفاده از امکانات دیجیتال چون برخی ابزارهای تلفن همراه و مهم‌تر از همه «تلفن‌های همراه و صفحه‌های لمسی شرکت اپل» برای خلق اثر در حوزه هنرهای تجسمی است. این امر امکان‌پذیر شده و من با استفاده از همین ابزارهای تلفن همراه آثاری را خلق کرده و در نمایشگاهی به معرض دید مخاطبان گذاشته‌ام. 

کامرانی در ادامه به ذکر نام و نحوه کارکرد چند ابزار در تلفن همراه که برای خلق اثر هنری تولید شده‌اند، پرداخت و گفت: آفریننده‌های آثار نرم افزاری، هنرمند نرم‌افزاری نام دارند و نه طراح نرم‌افزاری. لازم به ذکر است که این قابلیت‌های تلفن همراه خلق اثر هنری را توسط مردم عادی، در کنار هنرمندان، فراهم آورده است. 

همچنین در این نشست محمدرضا شریف‌زاده، هنرمند طراح و عکاس و مدیر گروه پژوهش هنر دانشکده هنر و معماری، در موضوعی با عنوان «جامعه نمایشگرها: مروری بر حضور عکاسی دیجیتال در فرهنگ عصر دیجیتال» به سخنرانی پرداخت. او در بخشی از سخنان خود گفت: امروزه چه با دوربین و چه با تلفن همراه، توانایی عکاسی کردن برای عموم مردم فراهم شده است. پدیده‌ای به نام عکاسی دیجیتال برای نخستین بار در دهه 60 در تحقیقات ناسا پدید آمد و البته قرار نبود فراگیر شود. 

وی افزود: انتشار دو کتاب در سال‌های 1990 و 1991 باعث شد تا به عکاسی و هنر دیجیتال توجه ویژه شود. کتاب نخست «انقلاب پیش روی عکاسی» نوشته فرد ریچن، نام داشت و نخستین کتابی بود که در آن ساختار مفهومی و زیبایی شناسانه برای آثار عکاسی دیجیتال قایل شده بود.
 
شریف‌زاده همچنین اظهار کرد: کتاب دوم که در سال 1991 منتشر شد، «عکس و ویدئو: عکاسی در عصر کامپیوتر» نام داشت و درباره مفاهیم زیباشناسانه عکس و ویدئوی دیجیتال بود. مهم‌ترین موضوعی که از این دو کتاب می‌توان برداشت کرد عدم مقایسه میان عکاسی دیجیتال و عکاسی آنالوگ بود. 

این مدرس دانشگاه در ادامه با اشاره به این نکته که امروزه دیگر مقوله «واقعیت» از عکاسی منفک شده است، گفت: برای نظریه‌پردازی در تاریخ هنر و علم زیبایی شناسی به دنبال اسامی و همچنین مفاهیم جدید هستیم. بر این اساس در کتاب‌های تاریخ هنر معمولا از عکاسی دیجیتال به عنوان Post photography یعنی «پساعکاسی» یا «پساعکاسانه» نام برده می‌شود. در مفهوم پساعکاسانه، عکاس فقط انتخاب‌گر است که از چه عکس بگیرد. 

در این نشست همچنین محمدرضا مریدی در موضوع «زیبایی شناسی انتزاع جدید در هنر نرم افزاری» و مسعود کوثری و مهرداد گروسی سخنرانی به طور مشترک در موضوع «فراکتال آرت و پست‌مدرنیسم» سخنرانی کردند. 

کتاب مجموعه مقالات این نشست تا پایان سال (1392) از سوی موسسه تالیف، ترجمه و نشر آثار هنری «متن» فرهنگستان هنر منتشر می‌شود.