«ابوالقاسم خوش كنش» روان پزشك و محقق در نشست "هنر درماني" كه عصر روز گذشته در سراي اهل قلم برگزار شد، گفت: راه اتصال به هنر زايش دوباره در درون انسان است كه به ارزش ذاتي و موجوديت هر شي پي ببرد.
در ابتداي اين نشست «محمود ميرسليمي» به بررسي واژه هنردرماني كه دنيايي از مفهوم و كاربردها را در خود دارد، پرداخت و گفت: درمان به دو شاخه جسمي و روحي -رواني تقسيم ميشود و براي آن شيوههاي درمانگري متفاوتي مطرح است، انواع واژهها نيز با اين ادعا كه شيوه از تفكر در پشتوانه خود دارند، پسوند درمان را مطرح ميكنند.
وي با بيان اينكه درمان مجموعهاي از گرفتاريها و ناخوشيهاست كه بشر را از رسيدن به مسير پيشرفت و شكوفايي باز ميدارد، افزود:هنر يك شيوه همراه با تفكر است و هنرمند هر كاري را بر مبناي تفكر خاصي انجام ميدهد. در بررسي انواع هنرها نيز متوجه ميشويم يكي از مهمترين اهداف خلق اثر در اين هنرها درمان و نجات بشر است.
ميرسليمي ادامه داد: بهداشت روان باعث رها شدن انسان از بسياري از پيچيدگيها و چالشهاست؛ در چند سال اخير نيز با بررسي عقايد و يافتههاي قديمي بحث فنگ شويي مطرح شده كه با ابعاد مختلف و تغيير چيدمان وسايل پيرامون به افزايش بهداشت روان كمك كنيم.
در ادامه «ابوالقاسم خوش كنش» با بيان اينكه هنر با شكلهاي مختلف با انسان رابطه برقرار ميكند، گفت: جهان به سمتي ميرود كه براي جلوگيري از فرسودگي و پيري راهي جز پناه بردن به دامن هنر ندارد.
وي بيان كرد: راه اتصال به هنر زايش دوباره در درون انسان است كه به ارزش ذاتي و موجوديت هر شي پي ببرد.
"خوش كنش" با اشاره به اين كه هر چيزي كه ايجاد شادكامي كند هنر است و هدف اديان و مكاتب فلسفي و شخصيتهاي خاص اين بوده كه شادي را در انسان جاودانه كنند، اضافه كرد: الفباي شادكامي و شادزيستن را بياموزيم و با زباني ساده و با هنرهاي مختلف به ديگران انتقال دهيم.
«علي آذرنيا كماري» نيز تاريخچه عكاسي را بررسي كرد و گفت: هنر عكاسي در سال 1826 در فرانسه به وجود آمد و در سال 1832 كامل شد و عموميت پيدا كرد.
وي ادامه داد: ما امروز در دنياي تصوير زندگي ميكنيم بايد زبان تصوير را بدانيم و با زبان عكس فرهنگ ايجاد كنيم كه چگونه ببينيم و فكر كنيم.
آذرنيا كماري افزود: عكس تاثيرگذار است؛ زبان تصوير بايد آموزش داده شود زيرا براي همه يك مفهوم ندارد و از آن برداشتهاي مختلف ميشود.
نظر شما