به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، محسن مومنی، رییس حوزه هنری، در ابتدای این مراسم اظهار کرد: تاریخچه بازسازی عتبات در ایران به گذشته‌های دور برمی‌گردد. آخرین شخص در تاریخ «شیخ‌العراقین» از روحانیان بزرگ تهران و وصی امیرکبیر بود که بنای مسجد ترک‌ها در تهران نیز از کارهای او است. شیخ‌العراقین در جریان بازسازی عتبات از دنیا رفت و در همان‌جا نیز به خاک سپرده شد.
 
مومنی افزود: در جریان ساخت این ضریح امام حسین(ع) با بی‌مهری‌ها و کینه‌ورزی عده‌ای نیز مواجه شدیم که ضریح را آهن پاره‌ای می‌خواندند! آن‌ها تلاش برای ایجاد دشمنی بین شیعیان کردند و در این راه دست به هر اقدامی زدند ولی با شکست مواجه شدند، مانند کارهایی که در راستای تفرقه‌افکنی بین دو ملت ایران و عراق انجام دادند اما چیزی که امروزه ما می‌بینیم پیوستگی بین شیعیان است و هیچ دوگانگی بین آن‌ها نیست.
 
وی با ابراز تاسف نسبت به واکنش بخشی از قشر روشنفکر جامعه به بازسازی ضریح امام حسین(ع) بیان کرد: متاسفانه برخی از روشنفکران جامعه ما و حتی روشنفکران دینی با این اقدام مخالف بودند. روشنفکران جامعه ما همیشه از مردم عقب می‌مانند و این را در جریان انقلاب و دفاع مقدس هم دیدیم. آن‌ها در این جریان هم از مردم جا ماندند و جریان عظیم مردمی نشان از اشتباه فهم و قضاوت آن‌ها بود.
 
رییس حوزه هنری گفت: این ضریح به شکلی بسیار هنرمندانه طراحی شده و سرشار از قلم‌کاری‌های چشم‌نوازی است که طراحی استاد محمود فرشچیان آن را به صورت امروزی درآورده است. این ضریح نشان از ترکیب دین و هنر است و همین ترکیب راز ماندگاری آن خواهد بود.
 
در بخش دیگری از این مراسم، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلیرضا تکیه‌ای، از اعضای هیات امنای ساخت ضریح سیدالشهدا(ع) بیان کرد: انتقال ضریح یک حرکت نمادین و بالنده بود که در راستای استقبال از شخصیت وارسته امام حسین(ع) و برای نخستین بار در تاریخ بشریت اتفاق افتاد.
 
وی با بیان این که «ایده انتقال ضریح به این صورت را از آیت‌الله خامنه‌ای مقام معظم رهبری گرفتیم» افزود: بعد از سیاست‌گذاری‌های لازم، ضریح را حرکت دادیم و این ضریح تبدیل شد به یک پرچم و نماد که به کربلا نرسیده، شفا هم می‌داد و ادای دینی بود که نویسنده اثر این دین را ادا کردند.
 
تکیه‌ای به چالش‌های پی‌ رو در ساخت ضریح اشاره کرد و افزود: روزهای نصب ضریح به کندی می‌گذشت و پروژه با سختی‌ها و چالش‌هایی روبرو شده بود. مسوول اجرایی پروژه تصمیم گرفت کار را متوقف کند اما پیش از اعلام توقف کار با یکی از دست‌اندرکاران ساخت ضریح مواجه شد که از خواب دیشب خودش تعریف می‌کرد که چگونه حضرت ابولفضل(ع) به خوابش آمده و فرموده است که امام حسین(ع) برادرم منت هیچ کس بر دوشش نیست و بدهکار هیچ کسی هم نیست. با شنیدن این موضوع مسوول اجرایی پروژه بسیار ابراز ندامت کرد و از توقف کار منصرف شد.
 
حجت‌السلام والمسلمین شهاب مرادی، رییس حوزه فرهنگی شهرداری تهران، سخنران دیگر این جلسه با اشاره به مستند بودن اثر گفت: رابطه این نوع نوشتن‌ها و مستندها با رمان مانند نسبت سینما با تئاتر است. سینما ساخته می‌شود اما تئاتر زنده است، همان‌طور که این کتاب و زبانش زنده است. مانند زبان حافظ، سنایی و یا مولوی که زبانشان زبان مردم بود و ماندگار شد این کتاب هم زبانش زبان مردمی است و ماندگار خواهد شد.
 
در پایان مهدی قزلی، نویسنده کتاب «پنجره‌های تشنه» در سخنانی کوتاه گفت: در ابتدای این کار با امام حسین(ع) عهد کردم صداقت پیشه کنم و در نهایت دقت این کار را انجام بدهم. 

وی افزود: بخش‌هایی از کتاب حس برانگیز است و مخاطب را منقلب می‌کند و بخش‌هایی هم وجود دارد که لبخند بر لبان مخاطب می‌نشاند. برای نگارش این سفر «رضا امیرخانی» معرف من به این کار، «محمد آزادگان» راهنمای سخت‌کوش ما طی این سفر و صبر و حوصله همسرم بسیار برای به نتیجه رسیدن این کتاب موثر بودند.
 
نویسنده کتاب در پایان گفت: حتی توهم این‌که ما در چشم مردم به عنوان آدم حسین(ع) شناخته می‌شدیم، برایمان خوشایند بود، هرچند می‌دانم به خاطر خوبی ما نبود و به خاطر امام حسین(ع) بود.