به گزارش خبرگزاري كتاب ايران به نقل از سي.ان.ان مكزيك، نويسنده و خبرنگار آرژانتيني خوان خلمن دیروز سه‌شنبه در 83 سالگي در مكزيك درگذشت.

او 12 سال از عمرش را در تبعید گذراند و خشونت سياسي حاكم بر آرژانتين به قيمت جان فرزند و عروسش تمام شد و آن‌ها را در جمع كثير مفقودان آن سال‌ها قرار داد. وي سال 1997 موفق به دريافت جايزه ملي شعر شد و اثرش يه 10 زبان ترجمه شد. او سال 2005 جايزه ملكه صوفيه را از آن خود كرد و جايزه سروانتس 2007 نيز به نام او رقم خورد.

"24 سال است كه تصميم گرفتم براي هميشه در مكزيك بمانم. در كنار عشقم، در كنار همسرم." اين سخناني است كه وي در سپتامبر 2012 در هنگام دريافت مدال هنرهاي زيبا كه از سوي مركز ملي هنرهاي زيبا اهدا مي شود بر زبان راند.

خلمن سوم ماه مي 1930 در بوئنوس آيرس به دنيا آمد و سال 1961 به مكزيك رفت. او به عنوان خبرنگار و مترجم بيش از 30 كتاب نوشت و حتي در واپسين روزهای عمرش ستوني از روزنامه پاخينا 12 آرژانتين را به خود اختصاص داد.

در 15 سالگي به فدراسيون جوانان كمونيست پيوست و كمي بعدتر به صف طرفدران پرونسيم پيوست؛ حزبي عدالت‌خواه كه توسط مرد نظامي و سياستمدار آرژانتيني دومينگو پرون بنيان نهاده شد.

" خلمنِئو" در ميان منتقدان ادبي به عبارتي بدل شده بود كه به توانايي بي حدود حصر خلمن در تركيب كلمات، ساخت كلمات و تركيب واژها اشاره داشت.

شاعر آرژانتيني سال 1954 همراه سه تن از دوستانش گروه شعري «نان بيات» را با هدف به عهده گرفتن چاپ كتاب‌هاي شخصي به راه انداخت و در سال 1975 به دلايل وابستگي سياسي به حزب مونتونروس، كشورش را ترك كرد.

شاعر آرژانتيني در تبعید سعي كرد تا نقض حقوق بشر از سوي سيستم نظامي آرژانتين را به گوش جهانيان برساند. در 26 اوت 1976 ديكتاتور نظامي آرژانتين پسر و عروس باردارش را بازداشت كرد. بعدها جسد پسر 20 ساله اش در رود سن فرناندو كشف شد. اما جسد عروسش را هرگز نيافت. خوان خلمن كه هيچگاه دست از جستجوي نوه اش بر نداشت در نهايت در سال 2000 ميلادي توانست او را بيابد.

خلمن تا هنگامي كه در آرژانتين دموكراسي حاكم نشد به دليل باز بودن پرونده اش در محاكم قضايي نتوانست به كشورش باز گردد.

خوان وقتي در 9 سالگي شعر هاي آلمافوئرته شاعر آرژانتيني قرن 19 را براي دختركي فرستاد و دخترك به او اعتنا نكرد تصميم گرفت خودش براي او شعر بنويسد اما باز هم گوش دخترك بدهكار نبود از او اين رو راه آنها از يكديگر جدا شد اما خوان رولفو براي هميشه با شعر همنشين ماند. او نخستين شعرش را سال 1941 وقتي 11 سال داشت براي مجله «قرمز و سياه» نوشت.

خوان خلمن ساعت چهار و سي دقيقه 24 دي 1392 در جمع خانواده‌اش در مكزيك چشم از جهان فرو بست.