به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از نیویورک تایمز، این برنامه که از 23 تا 27 آوریل 2014 برگزار خواهد شد، با هدف گرامیداشت 90 سالگی بالدوین قصد دارد تا به کشف دوباره نمایشنامه‌ها، نقدهای اجتماعی درباره مسایل نژادی، طبقه اجتماعی و تبعیض جنسیتی بپردازد.

نمایشگاهی از نقاشی‌های ریچارد آودون از بالدوین که در طول 40 سال دوستی این دو کشیده شده‌اند نیز از برنامه‌های این جشنواره است.

جیمز بالدوین به عنوان یکی از صداهای منحصر به فرد و متفاوت و معترض قرن بیستم در زمینه هنر و نظریه پردازی مطرح است. او که متولد ۱۲ آوریل ۱۸۲۳ در محله هارلم نیویورک بود، به عنوان رمان‌نویس‌، شاعر، نمایشنامه‌نویس و کنشگر اجتماعی شناخته می‌شود.

وی که اول دسامبر ۱۹۸۷ در ۶۳ سالگی به دلیل ابتلا به سرطان معده درگذشت، برای علاقه‌اش به مسایل نژادی در آمریکا و فصاحت بیانش در این زمینه، به چهره‌ای مهم در آمریکا و اروپای غربی در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی بدل شده بود.

جیمز بالدوین که در گتوی سیاه پوستان هارلم نیویورک و در فقر بزرگ شد، 9 خواهر و برادر کوچک‌تر از خود داشت. او در رمان «برو به کوه‌ها بگو» که سال ۱۹۵۳ منتشر شد و در نمایشنامه‌ای به نام «کنج استجابت» خاطراتش از آن دوران را تصویر کرده است.

«اتاق جووانی» (۱۹۵۶) دومین رمان او و مجموعه مقاله‌هایش با عنوان «یادداشت‌های پسری بومی» (۱۹۵۵) از نخستین آثار وی و از جمله کتاب‌هایی است که وی در مدت هشت سال اقامتش در پاریس منتشر کرد. وی در بازگشت به آمریکا بر دفاع از حقوق مدنی سیاه پوستان تمرکز کرد و با انتشار کتاب «هیچکس نام من را نمی‌داند» در سال ۱۹۶۱مجموعه‌ای از مقاله‌هایش را در این زمینه به دست انتشار سپرد. رمان «کشوری دیگر» نیز با تمرکز بر مسایل نژادی و جنسیتی شکل گرفته است.

کتاب «آتش بعدی» که سال ۱۹۶۳ منتشر شد و به فروش بالایی دست یافت، نیز در حقیقت مقاله‌ای بلند در زمینه جنبش تجزیه‌طلبانه مسلمانان سیاه پوست بود که ابتدا در مجله نیویورکر به دست چاپ سپرده شد. نمایشنامه «مرثیه‌ای برای آقای چارلی» نیز درباره ظلم نژادپرستانه در سال 1964 منتشر شد و در برادوی به روی صحنه رفت.

مجموعه داستان‌های کوتاه «دیدار آن مرد» (۱۹۶۵)، رمان‌های «اگر بیل استریت می‌توانست سخن بگوید» (۱۹۷۴)، «درست بالای سر من» (۱۹۷۹)، «قیمت بلیت» (۱۹۸۵)از آثار دیگر او هستند.