به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، فرهمنديان درباره این کتاب که نخستین اثر داستانی اوست، گفت: داستان این کتاب موضوعاتی اجتماعی دارد و در بخش‌هایی درباره تکامل جسمی و فکری یک انسان است.
وي ادامه داد: قهرمان این رمان دختر جوانی است که از بیماری ژیگانتیسم رنج مي‌برد و قدش بسیار بلند است و پزشکان به دلیل خطرهاي احتمالي نمی‌توانند غده را خارج كنند.
در بخشي از اين كتاب آمده است: «یک دست نامرئی ابرها را تکه پاره می‌کند. خودم هم با باد می‌روم. به ماشین‌های جاده خیره می‌شوم. همه‌ی آنها را هم باد دارد یکی یکی می‌کند و می‌برد. آپارتمان‌ها هم از بیخ کنده شدند و در هوا شناورند. آدم‌ها هم دیگر پیدا نیستند. فقط زمین مانده که آن را هم دارد باد می برد. خاک برداشته همه جا را. هیچی نمی بینم. چشم‌هایم را می‌بندم.»
در قسمت ديگر اين رمان مي‌خوانيم: «زندگی میان دیوارها، حجاب‌ها و حدودها همچین هم ساده نبود. آدم‌هایی که اطرافم می‌دیدم مثل دانه‌های ریز خاک معلق در آب بودند که با اشاره‌ای، اعصابشان به هم می‌ریخت، به هم ضربه می‌زدند و دنیایشان گل‌آلود می‌شد. من فکر می‌کنم زندگی در میان سه حالت جامد و مایع و گاز، همچین آش دهن‌سوزی هم نیست. آدم عمیقا فقط می‌تواند به نور دل خوش باشد، به نور این کیفیت بی‌نظیر حضور که هیچ جسمی ندارد اما به همه‌ی اجسام معنا می‌بخشد.»
رمان «آيدا مي‌دود» نوشته سميه فرهمنديان، در 224 صفحه، از سوي نشر آموت به كتابفروشي‌ها راه يافت./
شنبه ۳ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۱:۲۴
نظر شما