به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) مرتضی کاخی از شاعران و پژوهشگرانی است که مخالف تعیین محدودیت زمانی برای دریافت حق‌التالیف آثار متوفی توسط وراث است.
وی در این باره اظهار کرد: واگذاری حق‌التالیف پدیدآورنده بعد از 50 سال از فوت وی به ناشر عواقب زیادی دارد؛ چرا که ناشر در اغلب موارد براساس منافع خود دست به انتشار می‌زند. اگر کتابی برای ناشر سود داشته و پُرفروش باشد، آن را منتشر می‌کند اما اگر از انتشار آن بهره‌ای نَبَرد، بدون تردید از چاپ آن منصرف می‌شود.
وی ادامه داد: از طرفی در شرایطی که مبلغ دریافتی ناشر کمتر از مبلغ دریافتی مولف نیست چرا باید حق‌التالیف اثر متوفی به ناشر برسد؟!
نویسنده کتاب «روشن‌تر از خاموشی» توضیح داد: آیا تصمیم‌گیرندگان و مصوبان ماده 12 «قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان» هنگام تصویب این قانون به این موضوع فکر کرده‌اند که اگر ناشر زودتر از مولف فوت کند، آن وقت تکلیف چیست؟! یا اگر ناشر پیش از پایان مهلت 50 سال فوت کند، حق‌التالیف آثار متوفی چه سرنوشتی پیدا می‌کند؟
نویسنده کتاب «باغ بی‌برگی» افزود: در مجموع با تعیین محدودیت زمانی برای دریافت حق‌التالیف آثار متوفی، از سوی ورثه پدیدآورنده مخالفم. اما اگر قرار است همچنان این قانون به مسیر خود ادامه دهد، باید حق‌التالیف آثار متوفی بعد از 50 سال از فوت پدیدآورنده، به جامعه یا به عبارت دیگر به مردم ایران برسد.
این شاعر و پژوهشگر حوزه ادبیات ادامه داد: یا اینکه می‌توان تبصره‌ای به این ماده افزود تا حق مولف متوفی بعد از 50 سال از فوتش ضایع نشود؛ به این معنا که اگر قرار است کتاب پدیدآورنده متوفی بعد از گذشت 50 سال از فوتش، توسط سایر ناشران منتشر شود باید این تبصره را هم گذاشت که سایر ناشران، اثر را مانند ناشر اولیه اثر منتشر نکنند بلکه با تغییراتی در شکل کتاب، فرم، اندازه و نوع کاغذ و ... هزینه‌ای را متقبل شوند و کتاب را با همان شکل و شمایلی که ناشر اولیه منتشر می‌کرد، چاپ نکنند.
نویسنده کتاب «این کوزه‌گر دهر» اظهار کرد: یکی دیگر از راه‌های پیشگیری از تضییع شدن حق پدیدآورندگان متوفی این است که بعد از گذشت 50 سال از فوت وی تنها ناشران حقیقی حق انتشار آثار را داشته باشند که لیاقت این کار را داشته باشند تا کتابی در خور و شان نویسنده متوفی چاپ شود؛ این کار از انتشار آثار متوفی توسط ناشران زرد و ناشرانی که به صورت حرفه‌ای کار نمی‌کنند جلوگیری می‌کند.
کاخی در پایان گفت: البته در این میان باید سازمان یا نهاد فرهنگی ویژه‌ای راه‌اندازی شود تا ملاک‌های انتخاب ناشران حقیقی را تعیین کند. این سازمان یا نهاد فرهنگی باید اعضایش را براساس لیاقت و حرفه‌ای بودن انتخاب کند و بر آن‌ها نظارت داشته باشد.
در این زمینه بخوانید:
- حسن‌بیگی: محدودیت زمانی را برای انتفاع وراث قبول ندارم/ اینجا را بخوانید.
- مدیر نشر بهتاپژوهش: قانون «حقوق مولف پس از مرگ» کامل است/اینجا را بخوانید.
- مهدی غبرایی: حقوق آثار تا الی‌الابد باید به وراث پدیدآورنده برسد/ اینجا را بخوانید.
- کارشناس حقوق نشر: محدوده زمانی برای آثار فکری، به دلیل حمایت از جامعه است/ اینجا را بخوانید.
- سرشار: مخالف تعیین محدوده زمانی برای حقوق وراث نویسنده هستم/ اینجا را بخوانید.
یکشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۳ - ۱۰:۰۵
نظر شما