نقش مميزی در اعتماد مردم به آثار داستانی/ 9
موذنی: در دورهای بخشی از نیازهای جامعه با ممیزی سلیقهای نادیده گرفته شد
علی موذنی، داستاننویس معتقد است که علت جهانی نشدن ادبیات ایران در سالهای اخیر ناتوانی نویسندگان نیست بلکه این مساله به سخت گیریهای بیمنطق ممیزی کتاب بر میگردد که در دوره پیش به اوج رسید. به باور موذنی، در آن دوره موضوعات مهمی از کتابهای داستانی حذف میشدند که میتوانستند نیاز جامعه را برآورده کنند و نبود آنها در متون ادبیات جامعه را به بحران فرو برد و مخاطبان را نیز بیاعتماد کرد.
وی افزود: نویسنده وظیفه دارد به آنچه احساس می کند درست است و رویکردی انسانی دارد، بپردازد و درباره آن بنویسد.
نویسنده «ملاقات در شب آفتابی» تاکید کرد: وقتی شیوه ممیزی رویکردی سلیقهای به خود بگیرد، مخاطبان به آثار داستانی و اغلب کالاهای فرهنگی که با عبور از مجاری قانونی به چاپ میرسند، بی میل میشوند. این روزها استقبال از سریال هایی که از شبکههای ماهوارهای فارسی زبان پخش می شوند، بسیار زیاد شده و این مساله نشان میدهد که مخاطب به محصولی که در فضای داخل به او ارائه میشود، اطمینان ندارد.
نویسنده «چهار فصل» افزود: کتابهای داستان با پرداختن به مسائل اجتماعی، تحلیل مسائل و انتقاد از معضلات، تنشها را در جامعه کم و نیازهای روحی افراد را اغنا می کنند. وقتی به چالش کشیدن موضوعات مهمی در فضای داستانی در اثر ممیزی ناصحیح حذف شوند، نیازهای مردم بر آورده نخواهد شد و به دنبال آن جامعه در بحران فرو میرود.
علي موذني، فارغالتحصيل رشته ادبیات نمایشی و داستاننويس است. «ظهور»(رمان برگزیده در سال ۷۸)، «چهار فصل»، «سفر ششم»، «ملاقات در شب آفتابی»(برگزيده جایزه کتاب سال ۷۶)، «دلاویزتر از سبز»(داستان برتر بیست سال داستاننویسی)، «ارتباط ایرانی»(رمان تحسین شده از طرف شورای نویسندگان روسیه) و «مامور» از جمله آثار منتشر شده او به شمار ميآيند.
پیشینه این پرونده در خبرگزای کتاب:
گفتوگوی عباس مخبر، محمد سلمانی ،لیلی گلستان، مجتبی ویسی، پرویز شهدی، منصوره شریف زاده، و خجسته کیهان، را در اینباره بخوانید.
نظر شما