به گزارش خبرگزاري كتاب(ايبنا)، ساعت هشت شب 15 شهريور سال 1357 به شهرباني خرم‌آباد خبر مي‌دهند كه در مغازه فتوكپي كيومرث اعلاميه‌هايي عليه حكومت شاه در حال تكثير است. ماموران شهرباني همان شب كيومرث عبدی،‌ صاحب مغازه و فرد ديگري را كه عامل تكثير اعلاميه‌ها بود دستگير مي‌كنند.

ماموران شهرباني شخص دوم را تحت شكنجه‌هاي سخت و شنيع قرار مي‌دهند و بعد او را تهديد مي‌كنند كه هر چه به او ديكته مي‌شود، بنويسد.

بازپرس دادسرا سرگرد رضا زداني اتهام اين فرد را عمل ارتكابي از درجه جنايي مي‌نامد. ولي در جلسه دادگاه به رياست سرهنگ قضايي هرمز‌ پوراحمد كه در هفتم دي همان سال برگزار مي شود غلظت اتهام رنگ مي‌بازد و احمد متوسليان از اتهامات خود مبرا دانسته مي‌شود.

متوسليان با اينكه در دوره نخست وزيري شريف امامي دستگير شد اما به واسطه فراگير شدن نهضت اسلامي و فشارهای همه جانبه مردم به پيكره حكومت در زمان نخست وزيري غلام‌رضا ازهاري از زندان آزاد شد.

متوسليان در سير دادگاه هاي خود دفاعيه‌اي نوشت و در صحن دادگاه خواند كه نشان از استحكام انديشه و پايمردي او دارد.

در بخشي از اين دفاعيه آمده است: اگر بخواهيم قدمي سازنده در راه اصلاح برداريم بايد فاسدان و ظالمان را بشناسيم و حيله‌ها و نيرنگ‌هاي داهيانه آنها را دريابيم.

وي در اين دفاعيه آورده است که با شكنجه‌هاي سخت و طاقت‌فرسا و اعمال شنيع ضد انساني سعي كرده‌اند از او اعتراف بگيرند و در حين شكنجه‌ها انواع نسبت هاي ناروا و  توهين‌هاي ركيك، ناموسي و عقيدتي به او شده است. 

احمد متوسليان نوشته است: فكر كردم که با اين اعترافات هر بلايي كه به سرم بياورند، عيبي ندارد ولي مقابلم به دين، عقيده، ناموس و حيثيتم توهين‌هاي سفيهانه نشود... از رياست محترم [دادگاه] تقاضا دارم که جهت روشن شدن موضوع حتی برای خودم مدارکی را که به اصطلاح از من گرفته شده و به عنوان جرم من در پرونده درج گردیده در حضور دادگاه ارائه شود تا به دفاعیات شفاهی در این مورد ادامه دهم. 

سند این اتفاق براي اولين بار در سومين شماره فصلنامه مطالعات تاريخي موسسه مطالعات و پژوهش‌هاي سياسي در سال 1383 به چاپ رسيد.

احمد متوسليان سال 1332 در محله امام زاده سيد اسماعيل خيابان مولوي تهران متولد شد و در سال 1351 ديپلم فني خود را در رشته برق صنعتي از هنرستان اخباريون گرفت.

بعد از استخدام در يك شركت خصوصي تاسيسات فني و بعد از رابطه تنگاتنگ با تشكل‌هاي سياسي پيرو خط امام(ره) مسووليت پخش مخفيانه اعلاميه‌ها و پيام‌هاي امام را در سطح محلات جنوبي تهران بر عهده گرفت. بهار سال 1357 به بهانه ماموريت شغلي راهي خرم‌آباد شد و براي عادي سازي به عنوان كارگر برق آغاز به كار كرد كه دستگير شد.

بعد از شروع جنگ با آغاز درگيري‌ها در كردستان به آنجا رفت و با فتح پاوه به حكم بروجردي فرمانده سپاه پاوه شد. در سال 1359 مريوان را آزاد كرد و در سال 1360 تيپ 27محمد رسول الله(ص) را بنا نهاد و خود فرمانده اين تيپ شد.

پس از فتح خرمشهر در ماموريتي همراه يك هيات عالي رتبه سياسي و نظامي به سوريه و لبنان سفر كرد. در جريان يورش اسرائيل به جنوب لبنان در سال 1361 اطلاع دادند كه بيروت محاصره شده و ساختمان سفارتخانه ايران در معرض خطر است. 

موسوي، كاردار سفارت ايران از متوسليان كه در لبنان بود تقاضا كرد براي تخليه اسناد موجود در سفارتخانه اقدام كند. ساعت 30/12 دقيقه ظهر روز 14تير سال1361 خودرو سفارت جمهوري اسلامي ايران در لبنان هنگام عزيمت به بيروت در يك پست بازرسي موسوم به «حاجز باربرا» به فاصله 40 كيلومتري بيروت و متعلق به شبه نظاميان ماروني(حزب كتائب) متوقف شد و چهار سرنشين و از جمله احمد متوسلیان به رغم داشتن مصونيت ديپلماتيك به اسارت نيروهاي وابسته به اسرائيل در آمدند كه تا امروز خبري از آنها به دست نيامده است.