محسن رحمتی، برگزیده دوازدهمین جشنواره نقد کتاب در حوزه تاریخ و جغرافیا به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با اشاره به ویژگی‌های مقاله گفت: کار بنده سه مولفه داشت؛ نخست اینکه تالیف مقاله تنها به دلیل نشان دادن معایب و محاسن کتاب به صورت توامان و همزمان انجام شد. دیگر اینکه برای نشان دادن کاستی‌های کتاب به متونی غیر از آنچه که مولف به آنها دسترسی پیدا کرده بود، مراجعه شد و نکته پایانی اینکه ناقد در ادبیات به کار برده خود در متن مقاله، کلامی دال بر بداخلاقی یا توهین به مولف کتاب استفاده نکرد.
عضو هیات علمی دانشگاه لرستان در پاسخ به این پرسش که آیا معتقد هستید که ناقد باید هم پایه علمی مولف باشد؟ افزود: بنده اعتقاد دارم که گاه ناقد حتی باید بالاتر از مولف باشد تا بتواند درک کند پژوهشگری که برای مثال در حوزه تاریخ قلم می‌زند برای تالیف پارگرافی (ستون) از یک کتاب چه زحمتی را متحمل می‌شود. از طرفی بالا بودن سطح علمی ناقد این مزیت را خواهد داشت که بتواند کاستی‌های یک اثر را به راحتی دریابد. زمانی که سطح علمی ناقد در حد و اندازه مولف نباشد آن نقد به شکل معرفی کتاب درمی‌آید و رویکرد معرفی‌محور می‌باید.
این عضو هیات علمی دانشگاه لرستان درباره پوشش ضعیف جشنواره نقد اظهار کرد: در این جشنواره اصل بر خبررسانی است، متاسفانه این جشنواره از سوی رسانه‌ها و به ویژه صدا و سیما انعکاس نیافت و کلا رسانه ملی نظری به این مقوله نداشت. از طرفی رسانه‌های دیگر نیز تنها به انعکاس اخباری پرداختند که در ایبنا منتشر شده بود. در حالی که حوزه کتاب به نقد اساسی مبتنی بر پوشش خبری وسیع نیاز دارد.
رحمتی درباره وظایف وزارتخانه علوم و آموزش عالی و وزرات بهداشت گفت: در نهادها و سازمان‌های تحت پوشش این دو وزارتخانه هر ساله حجم بسیاری کتاب منتشر می‌شود که متاسفانه هر دو نظارتی مبنی بر نقد محتوای آثار منتشر شده ندارند. در وزارت علوم اوضاع بسی بدتر است و حتی به مقاله‌های نقد کتابی که از سوی استادان تالیف می‌شود، کوچکترین توجهی صورت نمی‌گیرد و نگاه دلسوزانه و پرتلاش منتقدان هیچ امتیازی برای آنها در پی ندارد.
مقاله دکتر رحمتی نقدی بر کتاب «وضعیت سیاسی خراسان در دوره جانشینان نادر» که در شماره 3و 4 فصلنامه «نقد کتاب تاریخ» به چاپ رسیده است.
پنجشنبه ۳ دی ۱۳۹۴ - ۰۸:۰۰
نظر شما