چشمه‌سهرابی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اظهار کرد: متأسفانه اکنون بازار کتاب با پدیده ورود نامؤلفان، شبه‌مؤلفان و شیادانی مواجه است که این بازار را به بازار تجاری عام تبدیل کرده‌اند و باعث شده‌اند به کتاب نیز مانند سایر موارد به چشم کالا نگریسته شود و این کالا را به شیوه کلاه‌بردارانه به بازار عرضه می‌کنند.
 
وی با بیان این‌که نقد کتاب مانع ورود شیادان به بازار نشر که یک بازار مقدس است، می‌شود، گفت: دو جشنواره کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و جشنواره نقد کتاب از بهترین اقدامات مؤسسه خانه کتاب محسوب می‌شود و به این منظور هم باید از این مجموعه تشکر کرد و هم به دست‌اندرکاران آنها تبریک گفت. چرا که جشنواره نخست باعث می‌‌شود کتاب‌های واقعی و حقیقی نوشته شوند و شاهد آثار تألیفی و تصنیفی باشیم. به عبارت دیگر برپایی این جشنواره زایش فکر در کشور را به دنبال خواهد داشت. همچنین جشنواره نقد کتاب نیز با پالایش و رصد کردن آثار، مانع ورود نامؤلفان و شیادان به عرصه کتاب و نشر می‌شود.
 
برگزیده دوازدهمین جشنواره نقد کتاب با بیان این‌که نقش جشنواره نقد کتاب در تولید آثار بهتر، حیاتی و بارز است، افزود: وقتی که نقد درکشوری کمرنگ باشد یا اصلاً وجود نداشته باشد به این معناست که در آن، تفکر و تعقل تعطیل است.
 
چشمه‌سهرابی با بیان این‌که نقد، سازنده و پیش‌برنده است عنوان کرد: نقد، خون دوباره در رگ چاپ و نشر کتاب به جریان می‌اندازد. بنابراین هرچه جشنواره نقد کتاب را بیشتر قدر بنهیم و برای آن ارزش قائل باشیم، به این معناست که به تفکر و تعقل بها داده‌ایم.
 
وی با اشاره به بحران وضعیت نشر کشور، اظهار کرد: متأسفانه بازار نشر کتاب در شرایط فعلی کشور، دچار بحران کمیت‌گرایی است. بازار نشر، بازار خوبی نیست؛ از هر پنج کتابی که در کشور منتشر می‌شود، بیشتر از سه عنوان آنها یا تقلبی است یا فاقد ایده و اندیشه نو، یعنی تکراری، غیرضروری و هدر دادن سرمایه‌های مملکت است. این آثار را هم دانشگاهیان می‌نویسند و هم غیردانشگاهیان! علت اصلی رواج این پدیده، کمیت‌گرایی در علم ایران در کشور است.
 
برگزیده دوازدهمین جشنواره نقد کتاب افزود: نقدی که بر کتاب «مدیریت ارتباطات برای کتابداران و متخصصان اطلاع‌رسانی» تحت عنوان تأملی بر سهم مؤلف در نگارش کتاب‌های تألیفی، نشان می‌دهد سهم پنج مؤلف این کتاب، کمتر از دو و نیم درصد است. یعنی بیش از 97 درصد محتوای کتاب، اقتباسی و گردآوری از آثار دیگران، تکراری و فاقد نوآوری است؛ این مورد، نمونه‌ای از کتاب‌های تألیفی کشور است که متأسفانه وضعیت خوشایندی ندارند.
 
چشمه‌سهرابی اظهار کرد: به مؤلفان به‌ویژه به نویسندگان جوان و تازه‌کار پیشنهاد می‌کنم هیچ شتابی در نوشتن نداشته باشند. لازمه نوشتن، خواندن و مطالعه کردن آثار مفاخر و بزرگان ایران و جهان است. وقت برای نوشتن هست اما برای مطالعه کردن همیشه وقت نیست.
 
وی با بیان این‌که نوشتن سواد، مطالعه و ژرف‌نگری می‌خواهد، ادامه داد: جوانی سرمایه‌ای برای مطالعه کردن و پخته شدن است. بنابراین بهتر است به جای نوشتن اثری که حرف و حدیث داشته باشد، آن‌قدر مطالعه کرد که انسان را به یک هدف برساند به‌گونه‌ای که انسان احساس کند یک شکاف وجود دارد و مصمم شود این شکاف را بگیرد.
 
برگزیده دوازدهمین جشنواره نقد کتاب افزود: تا وقتی انسان مطمئن نشد که حرفی برای گفتن دارد و این حرف، حرف نویی است، نباید دست به قلم شود. بنابراین به نویسندگان جوان توصیه می‌کنم حرمت قلم را نگه دارند. این حرمت نگه داشتن، با سواد، معرفت و دانش امکان‌پذیر است نه با نوشته‌های سطحی و بدون عمق.
 
چشمه‌سهرابی عنوان کرد: همچنین به منتقدان جوان پیشنهاد می‌کنم موضوعی را که می‌خواهند نقد کنند، خوب بشناسند و بر آن تسلط پیدا کنند و با علم به تسلط به موضوع، به نقد کتاب بپردازند. حقایقی را که در کتاب است ـ اعم از این‌که مثبت یا منفی باشد، خوب یا بد باشد، برای نویسنده اصلی اثر خوشایند یا ناخوشایند باشد ـ بازگو کنند. هم به نکات ارزشمند کتاب بپردازند و هم کژی‌ها و کاستی‌های آن را مشخص کنند.
 
وی توضیح داد: منتقدان جوان باید بدانند اگر کتابی را نقد کردند فرصت نقد آن کتاب را از دیگران گرفته‌اند. بنابراین باید بهترین، کامل‌ترین و دقیق‌ترین نقد را بر آن بنویسند.