زینب ناطق‌پور در این کتاب پژوهشی تلاش کرده است دیدگاه‌های شهرنوش پارسی‌پور در رمان «طوبی و معنای شب» و رضا براهنی در رمان «رازهای سرزمین من» را در مورد زن پیش از انقلاب و زن پس از انقلاب مورد بررسی قرار دهد.
این کتاب در چهار فصل نوشته شده است. فصل اول به کلیات مبانی نظری چون تعریف داستان کوتاه، پیرنگ و زاویه دید اختصاص یافته. نویسنده در فصل دوم به بررسی رمان «طوبی و معنای شب» پرداخته و بررسی رمان «رازهای سرزمین من» عنوان فصل سوم این کتاب است.
موضوع‌هایی چون «نقد اجتماعی رازهای سرزمین» و «عبارت فمینیستی رمان» در این فصل مطرح شده است. نویسنده در فصل پایانی به نقد این دو رمان می‌پردازد.
در بخشی از این کتاب که به نقد «رازهای سرزمین من» می‌پردازد، می‌خوانیم: «عنوان داستان «رازهای سرزمین من» نماینده مسایل پنهانی سران کشور ایران و افشای این رازهاست.
نوع داستان رئالیسم جادویی است و قسمتی از آن خواب‌گونه رویایی و معجره‌آساست. بخش جادویی آن مربوط است به آنجا که حسین میرزا بعد از یادگیری نماز و قرائت قرآن و آموختن عربی، قرآن را به صدای بلند در مسجد تلاوت می‌کند و 50 سوره قرآن را با تمرین زیاد می‌تواند از حفظ با قرائت و تحریر بخواند. شب‌ها وقتی همه خواب بودند، حسین میرزا به مسجد کبود می‌رود و در دورترین نقطه شروع به خواندن قرآن کرده و باز به خانه برمی‌گردد.»
در بخشی از مقدمه کتاب «رازهای زنان سرزمینم» که به قلم عبدالحسین فرزاد نوشته شده، می‌خوانیم: «گذشته از جنگ و انقلاب و مسایل آن، تصویر زن در آثار زنان و مردان، کاملاً متفاوت است. آنچه باعث شد تا تصویرپردازی دو جنس مخالف از یکدیگر را در رمان ایرانی، قوام بخشد، انقلاب 1357 بود. پس از انقلاب و ظهور زنان به مثابه قوی‌ترین بازوی انقلاب و جنگ، مردان نویسنده، در شخصیت‌پردازی خود از زنان، تجدید نظر کردند و آن موجود ضعیف که برخی او را «ضعیفه» می‌گفتند، حالا در دلاوری و نبرد با مردان برابر و گاهی پیش‌گام‌تر بود. تا آنجا که آقای سرهنگی گفت: «من فکر می‌کنم مادران ایرانی بودند که صدام حسین را شکست دادند.» و سخن این نویسنده رزمنده، بی راه نیست.»
کتاب «رازهای زنان سرزمینم» در شمارگان 500 نسخه به قیمت 14 هزار تومان در 186 صفحه از سوی نشر تیرگان راهی بازار کتاب شده است.
نظر شما