بیژن درویش در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره مشکلات و دغدغه‌هایی که حوزه چاپ به‌ویژه چاپخانه‌ها با آ‌نها مواجه هستند، اظهار کرد: متأسفانه یکی از مهم‌ترین مشکلات ایران در عرصه چاپ، چشم و هم‌چشمی است؛ به این معنا که وقتی چاپخانه‌داری ماشینی را وارد و با آن فعالیت می‌کند، چاپخانه‌دار دیگر نیز به تبعیت از آن و بدون درنظر گرفتن امکانات و ظرفیت‌های خود و مهم‌تر از آن، بدون داشتن دانش و علم استفاده از آن ماشین، نسبت به ورود آن اقدام می‌کند. همین موضوع تبعات منفی مانند هدر رفتن سرمایه را به دنبال دارد.
 
وی ضمن تأکید بر این نکته که مدیریت صحیح در حوزه چاپ به معنای سرمایه‌گذاری در بخشی که نیاز جامعه را برطرف کند، ضرورت دارد، ادامه داد: به‌طور مثال، 45 سال پیش وقتی چاپخانه کتیبه را تأسیس کردم، ماشین‌آلاتی خریداری و وارد کشور کردم که شرکت اُفست آن‌ها را نداشت، بنابراین با ماشین‌آلاتی که وارد کردم، کمبودهای جامعه را جبران و موفق نیز بودم.
 
این پیشکسوت حوزه چاپ با اشاره به دیگر مشکلات این عرصه، عنوان کرد: خوشبختانه چاپخانه‌های بزرگ چه در سطوح مدیریتی و چه در سطوح کارگری، از علوم و دانش لازم برای فعالیت در این عرصه برخوردارند، اما چاپخانه‌های کوچک این علم را ندارند. در گذشته، یادگیری صنعت چاپ به‌صورت استاد ـ شاگردی بود، اما من پیشنهاد دادم باید افرادی تربیت شوند که در آینده دانش فنی استفاده از ابراز را داشته باشند.؛ به همین دلیل در سال 1374 واحد درسی «محاسبات فنی ـ صنعتی چاپ» در مقطع کارشناسی ایجاد شد.
 
درویش گرانی مواد اولیه چاپ به‌ویژه کاغذ را از دیگر مشکلات این عرصه برشمرد و گفت: این معضل باعث گران شدن محصول نهایی شده و در نتیجه محصول نهایی، مشتری خود را نخواهد داشت و به مراتب، کار چاپخانه‌ها رکود پیدا می‌کند. در این میان، افراد ترجیح می‌دهند به سمت چاپ دیجیتال سوق پیدا کرده و تمام کتاب‌هایشان را به‌صورت دیجیتال چاپ کنند. البته این به آن معنا نیست که بنده منکر استفاده از چاپ دیجیتال هستم، بلکه اگر اهالی چاپ به‌صورت مطلق به این سمت سوق پیدا کنند، سرمایه چاپخانه‌های سنتی می‌خوابد که این خود نوعی هدررفت سرمایه است.
 
این نویسنده حوزه چاپ به‌روز نبودن ماشین‌آلات چاپ را از دیگر معضلات این حوزه دانست و افزود: عمر ماشین‌آلات چاپ در خارج از کشور 12 سال است و چون چاپخانه‌‌داران ما قادر به تهیه و خریداری ماشین‌آلات نو و جدید و وارد کردن آن‌ها به دلیل گرانی نیستند، نسبت به تهیه این ماشین‌آلات که عمر خود را کرده‌اند و دیگر تطابقی با علم روز ندارند، اقدام می‌کنند؛ این موضوع به بدنه صنعت چاپ آسیب جدی وارد می‌کند.
 
نویسنده کتاب‌های درسی هنرستان چاپ در سال 1360 ادامه داد: مدیران و مسئولان حوزه چاپ کشور نباید به همه مجوز تأسیس چاپخانه بدهند، بلکه افرادی در این زمینه صلاحیت دارند که فارغ‌التحصیل این حوزه باشند و به‌صورت آکادمیک به تحصیل چاپ پرداخته باشند. همچنین در گامی فراتر، معتقدم باید در حوزه چاپ، افرادی در جایگاه‌ و سِمَت مدیریتی انتخاب شوند که تحصیلاتی بالاتر از مقطع کارشناسی را دارا بوده تا دانش لازم در این حوزه را داشته باشند. نکته قابل توجه دیگر این است که مدیران حوزه چاپ باید از صنف چاپ انتخاب شوند تا از نزدیک با مشکلات این حوزه آشنایی داشته باشند.
 
درویش اظهار کرد: از مسئولان سازمان دارایی خواستارم، از چاپخانه‌ها به‌صورت یکسان، درصد مالیات دریافت نشود، بلکه براساس امکاناتی که در اختیار چاپخانه‌ها است و خروجی‌های آن‌ها، مالیات دریافت کنند. همچنین از مدیران چاپخانه‌ها می‌خواهم کارهای موازی با چاپخانه‌های دیگر انجام ندهند، بلکه خودشان، کار تولید کرده و با این اقدام به پیشرفت صنعت چاپ کمک کنند.