سعید تشکری، نویسنده کتاب زندگی دو شهید از شهدای انقلاب در شهر مشهد که پاییز سال آینده از سوی انتشارات «بوی شهر بهشت» روانه بازار نشر خواهد شد، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره دلایل تالیف این رمان اظهار کرد: متاسفانه ما در عرصه ادبیات انقلاب دچار ضعف فراوان هستیم. ادبیات انقلاب ادبیاتی است که شهید شده و به علت بروز جنگ تحمیلی و شکل‌گیری ادبیات دفاع مقدس کمتر به آن توجه شده است؛ این در حالی است که توجه به ادبیات انقلاب مقدمه و اصل ورود به ادبیات دفاع مقدس است و توجه به این دوره تاریخی روایت ما از دوران بعد از انقلاب را روشن‌تر و ملموس‌تر خواهد ساخت.
وی با اشاره به داستان زندگی سرباز شهید، محسن کاشانی گفت: شهید کاشانی در جریان‌سازی فرار سربازها از سربازخانه‌ها نقش موثری داشت. این شهید در حقیقت یک قهرمان جریان‌ساز بود که با کشتن فرمانده‌اش و پیوستنش به مردم انقلابی، روند فرار سربازان از سربازخانه‌ها را در مشهد به نحوی کلید زد یا شاید سرعت و شدت بخشید.
نویسنده کتاب «مفتون و فیروزه» درباره داستان زندگی شهید 12 ساله، ناهید اسدی نیز بیان کرد: زندگی این دختر 12 ساله مملو از شور و شعور است. این دختر بچه، تنها النگوی طلای خود را به منزل مرجع تقلیدش می‌برد تا خرج انقلاب و تفکر انقلابی‌اش شود؛ باور چنین شعورمندی از یک دختربچه 12 ساله به‌ویژه در قیاس با شرایط امروز جامعه مایه شگفتی است.
تشکری با اشاره به این‌که مشهد شهدای زیادی در جریان انقلاب اسلامی تقدیم کرده؛ افزود: مخاطبان ما تشنه شنیدن از تاریخ و هویت شهر و دیارشان هستند و من این موضوع را پس از انتشار کتاب «مفتون و فیروزه» که کتابی است دو جلدی مربوط به انقلاب اسلامی در مشهد، درک کردم. استقبال خوبی از این کتاب شد. متاسفانه ما رمان‌های شهری کمی داریم؛ رمان‌هایی که بتوانند با هویت مردم یک شهر ارتباط برقرار کنند و در جای‌جایشان رد و نشان هویت شهری دیده شود، کم است، در حالی‌که این نیاز واقعا وجود دارد.
نویسنده کتاب «پاریس، پاریس» با اشاره به حمایت‌های معاون فرهنگی شهرداری مشهد و انتشارات شهرداری مشهد از رمان‌های مربوط به انقلاب در این شهر، ادامه داد: ادبیات انقلاب یک بافت تهییجی و متعهدانه در خود دارد که قابلیت تقویت داستان‌نویسی شهری را نیز دارا است. طیف افراد مشارکت‌کننده در انقلاب به‌ویژه انقلاب مشهد بسیار گسترده است. ادبیات داستانی باید به حوزه روایتگری این واقعه مهم که از یک‌سو محلی محسوب شده و از سوی دیگر در پیوند با ساختار جامعه در کشور است، ورود پیدا کند و این نیاز به حمایت مسئولان دارد.
وی با بیان این‌که در رمان باید عناصر لذت‌بخشی، عشق، شور و شگفتی وجود داشته باشد، گفت: متاسفانه برخی از نویسندگان وقتی به سراغ موضوعاتی خاص می روند، چنان درگیر موضوع می‌شوند که از اصول رمان‌نویسی فاصله می‌گیرند؛ اینطور می‌شود که گاه رمان‌هایی نوشته می‌شود که فقط و فقط ویترین اداره‌جات و سازمان‌ها را پر می‌کند و مخاطب واقعی ندارد. خواندن رمان باید لذت‌بخش باشد و در کنار این لذت‌بخشی این حس را منتقل کند که نویسنده حقیقت را عرضه می‌کند؛ حقیقتی که می‌تواند حتی آمیخته به تخیل هم باشد، اما همین تخیل باید در مسیر داستان باورپذیر جلوه کند.
تشکری افزود: روایت‌هایی ماندگار می‌شوند که علاوه بر جذابیت‌های مربوط به شکل و فرم، برای مردم آشنا باشند، به‌طوری‌که مردم احساس کنند این روایت‌ها قهرمانانی از جنس خودشان دارند. چنین روایتی در هر قالبی که ارائه شود، مخاطب را جذب می‌کند. حال ممکن است قالب ارائه فیلم، داستان، رمان یا هر قالب دیگر باشد. رسیدن به چنین مقصودی میسر نخواهد شد، مگر این‌که خالق اثر از دل مردم بیرون بیاید و بتواند نگاه مردمی را در ارائه هنری خود به شکل معرفتی جستجو کند.
برنده جایزه ادبی قلم زرین در پاسخ به سوالی درباره ارائه نسخه الکترونیکی کتاب‌ها برای افزایش شمار خوانندگان نیز عنوان کرد: این روزها به تکراراز آمار پایین کتابخوانی می‌شنویم و این در حالی است که تبلیغات در حوزه کتاب به قدری ناچیز است که تقریبا می‌توان گفت تبلیغاتی وجود ندارد. ناشران نیز هنوز دیدگاه‌های سنتی دارند و این نگاه وجود دارد که کتابی فاخر است که حجمی از صفحات را به خود اختصاص داده باشد یا به اصطلاح قطور باشد. از سوی دیگر قانون کپی‌رایت در کشور به هیچ عنوان رعایت نمی‌شود؛ بنابراین هنوز هم به اعتقاد من استقبال از کتاب‌های کاغذی به مراتب بیشتر است، اما معتقدم که باید از هر امکانی برای گسترش کتاب و کتابخوانی بهره گرفت.
پنجشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۵ - ۱۰:۳۵
نظر شما