به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از catapult- اگر معنی کلمه «مشهور» را در دیکشنری بررسی کنید درمی‌یابید که شهرت به معنای محبوبیت است. به نظر من در دنیای کنونی شهرت یکی از مزایایی است که بشر امروز بسیار خوشبخت است که می‌تواند از آن برخوردار باشد. در طول زندگی‌ام با نویسندگان بسیاری مصاحبه انجام داده‌ام و همه آنان معتقد بودند شهرت یکی از نتایج موفقیت است. شهرت خود موفقیت نیست زیرا خود آن آرامش را از انسان می‌گیرد و دیگر هیچ‌وقت نمی‌تواند مانند یک انسان عادی به زندگی خود ادامه دهد.
 
البته شهرت برای یک نویسنده ادبی کاملاً نسبی است. دنیای نشر بسیار کوچک است و بسیاری از مردم دنیا نویسندگانی را که صنعت نشر مشهور می‌پندارد نمی‌شناسند. نویسنده‌ای با شهرت «مارگارت آتوود» نیز ممکن است برای خیلی‌ها ناشناس باشد زیرا شهرت به معنای معروفیت نیست. بسیاری دلشان می‌خواهد به خاطر نوشتن یک اثر خوب و زیبا معروف شوند و این با اینکه «می‌خواهم مشهور شوم» فرق دارد زیرا اگر می‌خواهید مشهور شوید بهتر است به سمت نویسندگی نروید.
 
«جاناتان فرانزن»، نویسنده مشهور دیگری است که درباره این تفاوت سخن گفت. وی معتقد است با وجود خطراتی که شهرت به همراه دارد باید چند نویسنده مشهور داشته باشیم تا از دیگر فرم‌های هنر عقب نمانیم و بتوانیم بازار را به دست بگیریم. وی معتقد است اقتصاد فرهنگی در حال حاضر رقابتی بین ادبیات و دیگر گونه‌های هنر ایجاد کرده است و دلیل این اتفاق حضور انسان‌های مشهور بیشتر در دیگر گونه‌های هنری است و همین موضوع سبب باشد ما به دنبال سهم خود در این بازار باشیم تا جوانان آثار ما را نیز دنبال کنند.
 
 
بسیاری از تازه‌کاران این عرصه از نویسندگان معروف می‌پرسند چطور می‌توانند مشهور شوند و آنان اصولاً دیگران را از این مزیت منع می‌کنند و معتقدند شهرت برای آنان چیزی جز دردسر نداشته است. درست مانند ثروتمندانی که معتقدند پولداری از اهمیت زیادی برخوردار نیست. بسیاری از نویسندگان در چنین شرایطی می‌گویند بهتر است کار خود را شروع کنید و به چیز دیگری فکر نکنید اما باید گفت انجام این کار آسان نیست. خود آنان نیز حالا که دارای شهرت هستند به آسانی چنین سخنی را به زبان می‌آورند.
 
میل به شهرت و علاقه به موفقیت بسیار به هم نزدیک هستند. به همین دلیل انجام کاری که موفقیت آن نیاز به توجه دیگران دارد بسیار عجیب است. هر نویسنده‌ای نیاز به خواننده دارد. به همین دلیل شوق نویسندگان برای رسیدن به شهرت اصلاً ناپسند نیست. شهرت انگیزه یک نویسنده برای ادامه کار را افزایش می‌دهد.
 
البته شهرت نکاتی منفی نیز دارد. وقتی معروف شوید کنترل اوضاع از دست شما خارج می‌شود. اگر بتوانید با شهرت به خوبی کنار بیایید به شما کمک می‌کند دیگر آثارتان بیشتر به چشم بیاید اما اگر توان مدیریت کردن آن را نداشته باشید دچار خودشیفتگی می‌شوید و هنر نویسندگی برای همیشه با شما خداحافظی می‌کند و از شهرت فقط پوشیدن لباس‌های شیک و گران‌قیمت را به ارث خواهید برد.
 
سخن آخر اینکه نویسندگان باید بدانند که هیچ‌گاه معروف نخواهند شد. هیچ‌وقت از توجه زیادی مردم به خودتان گله نخواهند داشت و مجبور نخواهند بود ایمیل یا صفحه اجتماعی خصوصی برای خود افتتاح کنند و هرگز 30 میلیون دنبال‌کننده در اینستاگرام یا توئیتر نخواهند داشت. اما به عنوان یک نویسنده همیشه امید خواهید داشت که اتاقی بهتر رخ خواهد داد. سپس بهترین لباستان را می‌پوشید و خود را مرتب می‌کنید تا پشت میز بنشینید و شروع به نوشتن کنید!