بزرگداشت مرحوم سید امیر حسن عابدی، استاد زبان فارسی در هند با حضور سفیر ایران و جمعی از اساتید و دانشجویان زبان فارسی در دهلینو برگزار شد.
مسرور بیگ، رییس کالج ذاکر حسین دهلی در خصوص جایگاه زبان فارسی در هند و ویژگیهای اخلاقی سید امیر حسن عابدی به ایراد سخنرانی پرداخت. همچنین خواجهپیری، رییس مرکز بینالمللی میکروفیلم نور در دهلینو به بیان خاطراتی از دوران همکاری خود با سید امیر حسن عابدی پرداخت.
پس از آن، فاطمه بلقیس حسینی، از اعضای هیأت رییسه و مؤسسان انجمن یادمان سید امیر حسن عابدی، اشاره به بخشهایی از خدمات ارزنده عابدی اشاره کرد و او را از احیاگران و حافظان جایگاه زبان فارسی در هند خواند.
وی قدردانی از شخصیت مرحوم سید امیر حسن عابدی، ترویج زبان فارسی و حفظ میراث فرهنگی ادبی هند و ایران را به عنوان اهداف تأسیس انجمن اعلام و درباره ضوابط عضویت در انجمن به ایراد سخنرانی پرداخت.
غلامرضا انصاری، سفیر جمهوری اسلامی ایران در هند طی سخنانی، خدمات هند به زبان فارسی و حجم گسترده منابع فارسی در هند را نشانه اهمیت فارسی و توجه به آن در این سرزمین دانست.
وی یادگیری زبان فارسی را لازمه آشنایی با تمدن هند و تمدن اسلامی عنوان کرد و گفت: هر که با زبان فارسی به عنوان زیربنای فکر اسلامی و با غنای مفاهیم اسلامی و انسان دوستانه بزرگانی چون مولوی، حافظ، سعدی، فردوسی آشنا شود، از بیماری مزمن و نگران کننده تندروی و افراطیگری در عصر حاضر در امان خواهد بود.
انصاری همچنین، از تأسیس انجمن یادمان پروفسور سید امیر حسن عابدی تقدیر کرد و گفت: این حرکت علمی به گسترش زبان فارسی کمک خواهد کرد و امید است زبان فارسی کمک بیشتری به توسعه روابط رو به رشد هند و ایران کند.
در بخش پایانی این مراسم، خانم اوا کورتمان، از دانشگاه بن آلمان مقالهای را در مورد ستارهشناسی در عصر مغول و نوشتههای فارسی در آثار مذکور ارائه کرد.
بنابر اعلام این خبر، رایزنی فرهنگی کشورمان در دهلینو علاوه بر مراسم گرامیداشت برای سید امیر حسن عابدی، چهار شماره 51 تا 54 (در دو مجلد با شماره های پیاپی در 1390) از قند پارسی، فصلنامه فرهنگ و زبان و ادب فارسی را به مقالات استاد عابدی و همچنین، مقالات و اشعار دوستداران استاد عابدی به صورت ویژه نامه اختصاص داده و به چاپ رسانده است.
پروفسور سید امیر حسن عابدی، ادیب، نویسنده و مترجم، از چهرههای فرهیخته و صاحب نام جامعه فرهنگی و ادبی هند بود. وی تحصیلاتش را در رشته زبان و ادبیات فارسی در هند و ایران گذراند و سالهای متمادی به عنوان استاد در گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه دهلی به تدریس و پژوهش پرداخت. وی ضمن مطالعه و تحقیق در متون کهن ادب فارسی در همایشهای جهانی که در ایران، لبنان، سوریه، افغانستان، ترکیه، روسیه، تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان و عراق برگزار شده بود، به صورت فعالانه شرکت کرد. او سال 1390 از دنیا رت. از جمله آثار این استاد زبان فارسی میتوان به «گلزار حال»، «مثنویات فانی کشمیری»، «سوز و گداز»، «منتخب اللطایف»، «تاریخ سلاطین صفویه»، «احوال و آثار کلیم کاشانی»، «تصوف در هند»، «دریای اسمار»، «تاج المآثر» اشاره کرد.
نظر شما