به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، امیل چوران در زمره یکی از اعجوبه‌های ادبیات قرن بیستم است او نه‌تنها در رمان و داستان کوتاه، بلکه در نمایش‌نامه‌نویسی و حتی سرودن شعر نیز توانایی بسیار زیادی دارد.
سوزان سانتاگ در مقدمه این کتاب آورده است:«در نوشته‌های چوران، ذهن، چشم‌چرانی بدخواه است. اما نه به تماشای جهان، به تماشای خویشتن. دغدغه چوران، که تا حدی بکت را به‌یاد می‌آورد، تمامیت محض تفکر است. یعنی فروکاستن یا محدود کردن تفکر به اندیشیدن درباره اندیشیدن چوران اشاره می‌کند: «تنها ذهن آزاد» ذهنی است که فارغ از هر شناختی از اشیا و موجودات دست به کار پوچی خویش است.»
امیل چوران، فیلسوف و جستارنویس رومانیایی در سال 1911 در رازیناری رومانی زاده شد چروان به آلمانی تسلط داشت و مطالعات اولیه‌اش حول نظریات کانت، شوپنهاور، و به ویژه نیچه بود. آثار او معمولا بازتابی است از فضای عذاب، وضعیتی که خود چوران از سر گذرانده و با تغزل و گاه ابراز احساسات شدید و گاه بی‌رحم همراه شده است.
چوران که دل‌مشغول مساله رنج و مرگ است در قله‌های ناامیدی به تفصیل به‌خودکشی هم‌چون ایده‌ای برای ادامه زندگی پرداخته است.
کتاب «بر قله‌های ناامیدی» اثر امیل چوران با ترجمه سپیده کوتی در 228 صفحه، شمارگان 500 نسخه و به‌بهای 18هزار تومان توسط انتشارات پیدایش منتشر شده است.
پنجشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ - ۱۵:۵۱
نظر شما