خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- مهدی محدثی، نویسنده و پژوهشگر حوزه دین: زندگی پیشوایان معصوم، برای همه آزادگان جهان الگوست؛ آنان با رفتار و گفتار خود، امت اسلام را هدایت می‌کردند و از سقوط در دره هلاکت و تباهی نجات می دادند. اما شرایط زمانی و مکانی برای همه امامان یکسان نبوده است. علی (ع) عدالت را در جامعه برقرار ساخت، آن‌هم در شرایطی که پس از رسول گرامی اسلام (ص)، عدالت دستخوش تغییر شده بود و دشمنان این عدالت علوی را بر نتافته، حضرت را به شهادت رساندند.
 
یکی همچون امام حسن مجتبی (ع) برای حفظ اصل اسلام، تن به صلحی تحمیلی داد؛ امام حسین (ع) برای زنده ماندن دین جدش، درخت اسلام را که می‌رفت خشک شود، با خون خود آبیاری و احیا کرد؛ ... برخی چون امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) با پرورش هزاران شاگرد و گسیل داشتن آن‌ها به اقصی نقاط عالم، در پی ترویج شرع مطهر و آموزه‌های ناب اسلام بودند و این راه تا آخرین امام معصوم ادامه دارد.
 
امام حسن عسكری(ع)، یازدهمین اختر فروزان آسمان ولایت و امامت، در سال 232 هجری در مدينه چشم به جهان گشود. به‌طور كلی دوران عمر 29 ساله امام حسن عسكری (ع) به سه دوره تقسيم می‌شود:       دوره اول 13سال است كه زندگی آن حضرت در مدينه گذشت.     دوره دوم 10سال در سامرا قبل از امامت و دوره سوم نزديک 6 سال که دوران امامت آن حضرت است.
 
براساس منابع تاریخی، دوران امام حسن عسکری(ع)، همزمان با بحران‌های بزرگی برای شیعیان بود. در آن روزگار، شیعیان زیر شکنجه، تبعید و فشارهای حکومت عباسیان و زندان‌های توان‌فرسا بودند و ارتباط با امامان شیعه، گناهی نابخشودنی بوده است. آل محمد (ص)، برای خلفای عباسی به‌عنوان یک رقیب سیاسی بودند؛ از این‌رو همواره نسبت به آنان و شیعیانشان سخت‌گیری می‌کردند. حتی خود حضرت نیز مدت‌ها در پادگان نظامی سامراء زندانی بود؛ به همین سبب به عسکری ملقب گشت.
 
از سویی طبق روایات، سلطه‌گران عباسی می‌دانستند که آخرین امام شیعیان، مهدی موعود (عج) از نسل امام حسن عسکری (ع) بوده و او ذخیره الهی است که همه کاخ‌های ستم را درهم خواهد شکست و ستمکاران را کیفر داده، حکومت صالحان را بر پایه اسلام راستین تشکیل خواهد داد.
 
امام یازدهم با برنامه‌ریزی دقیق، توطئه‌ها را خنثی و با زمینه‌سازی‌های گوناگون، مردم را برای رویارویی با «دوران غیبت» آماده می‌کرد. به همین دلیل هم با مردم ارتباط محدودتری داشت و بیشتر از طریق نمایندگانش با آنان گفت‌وگو می‌کرد. گاهی با یاران ویژه خود نیز از طریق مکاتبه و گفت‌وگو از پشت پرده ارتباط برقرار می‌کرد؛ تا آنجا که حتی تولد فرزندش مهدی صاحب‌الزمان (عج)، برای بسیاری حتی جعفر، برادر امام عسکری (ع) نیز پوشیده ماند.
 
منابع معتبر تاریخی، شهادت آن حضرت را روز جمعه هشتم ماه ربيع‌الاول سال 260 هجری نوشته‌اند و علت شهادت آن حضرت را سمی می‌دانند كه معتمد عباسی در غذا به آن حضرت خورانيد. بعد از آگاه شدن شيعيان از خبر درگذشت جانگداز حضرت امام حسن عسكری (ع)، شهر سامراء را غبار غم گرفت و از هر سوی صدای ناله و گريه برخاست و مردم آماده سوگواری و تشييع جنازه آن حضرت شدند... .
 


گرچه کتاب‌هایی که درباره امام حسن عسکری (ع) نگاشته شده، کم نیست، اما متاسفانه در کتاب‌های تاریخی، از امامانِ پس از امام رضا (ع)، کمتر سخن به میان آمده است؛ این آثار یا منابعی بسیار محدود دارد یا به‌طور مستقل به زندگی آن حضرت نپرداخته‌اند.
 
یکی از کتاب‌هایی که در این زمینه نوشته شده، مجموعه پنج جلدی «حیات پاکان»، نوشته مهدی محدثی است که بوستان کتاب آن‌را منتشر کرده و تاکنون بارها بازچاپ شده است.
 
«حیات پاکان»، مجموعه آموزه‌هایی از زندگی اهل بیت عصمت و طهارت است که به زبان قصه و برای نوجوانان (مقطع سنی پایان ابتدایی تا دوره متوسطه) نوشته شده است. پنج جلد این مجموعه دربردارنده آموزه‌هایی از زندگی امام حسن عسکری (ع) و مهدی موعود (عج) است. ویژگی این داستان‌ها این است که نسل امروز، با آن به راحتی ارتباط برقرار می‌کنند و با ادبیات آن بیگانه نیستند.