ضیاء موحد منطق‌دان و شاعر، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره ابوالحسن نجفی گفت: نجفی در ابتدا با رمان و داستان شروع کرد. کم‌کم با ترجمه‌های این داستان‌ها آشنا شد و تصمیم گرفت به متون اصلی آن‌ها مراجعه کند. همین امر ایشان را به زبان فرانسه علاقه‌مند کرد و به سمت ترجمه داستان و رمان از زبان فرانسه کشاند.

وی افزود: اوایل کار ایشان با ترجمه داستان از زبان فرانسه بود. نجفی همزمان به داستان‌های ایرانی  و ادبیات فرانسه علاقه داشت و در این راه به اندازه‌ای دقت و هوشیاری نشان داد که محمد قاضی درباره او گفته است  نجفی گل سر سبد مترجمان زبان فرانسه است. نجفی در ترجمه‌هایش زبان خوبی به کار می‌برد که مصداق چندانی در آن زمان نداشت.

سراینده دفتر شعر «نردبان اندر بیابان» درباره سابقه فعالیت‌های ویراستاری ابوالحسن نجفی توضیح داد: نجفی بود که انتشارات نیل را پایه گذاری کرد و او بود که برای اولین‌بار ویراستاری را بنیان گذاشت. نجفی شخصا کتاب‌هایی را انتخاب می‌کرد و به مترجمان پیشنهاد می‌داد  و سپس خودش آن‌ها را ویرایش می‌کرد. کم‌کم پای داستان‌نویسان ایرانی هم به این انتشارات کشیده شد و همه جا پیچید که شخصی هست که خودش به مترجمان پیشنهاد کتاب می‌دهد و خودش هم ویرایش می‌کند و این امر باعث تعجب همگان شده بود. نجفی این کار را ادامه داد تا حدی که آثار طراز اول ادبیات فرانسه زیرنظر ایشان ویرایش و منتشر می‌شد.

نویسنده «منطق موجهات» درباره ادامه فعالیت‌های نجفی عنوان کرد: بعد از تاسیس انتشارات فرانکلین، گروهی از مترجمان فرانسه و انگلیسی گرد هم آمدند و ایشان سردبیر و ناظر اصلی ترجمه‌های فرانسه بود. نجفی بسیاری از این کتاب‌ها را  ویرایش کرده که بیشتر آن‌ها ناشناخته مانده چون خودش هیچ اصراری نداشت که جایی مطرح شود،‌ ویرایش آن‌ها کار نجفی بوده است. ابوالحسن نجفی بعدها به  فرهنگستان زبان فارسی رفت و به کارهای عروض پرداخت اما دل‌مشغولی‌ اصلی‌اش همیشه داستان بود.

ابوالحسن نجفی مترجم و عضو پیوسته زبان و ادب فارسی بود. او مسئول انتشار مجله ادبیات تطبیقی فرهنگستان بود و از سال 83 این مجله زیر نظر او منتشر می‌شد. او در دوم بهمن 1394 پس از مدتی بیماری در بیمارستان مهر درگذشت.