چهارشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۷ - ۲۳:۰۳
برخورد زیبای امام حسن مجتبی (ع) با ناسزاگویان

پانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان، سالروز ولادت باسعادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع) است. محمدرضا انصاری، نویسنده و پژوهشگر حوزه دین به مناسبت این روز در یادداشتی ضمن ذکر نمونه‌هایی از برخورد زیبای امام در مواجهه با شماتت‌گویان و دشنام‌دهندگان، محاکمه امویان در کلام امام مجتبی (ع) را روایت کرده است.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- محمدرضا انصاری: تاریخ زندگی امام حسن مجتبی (ع) مملو از فراز و نشیب و تعامل و تهاجم است! با تورقی در برگ‌های تاریخ، موارد استثنایی و عجیبی از برخوردهای خاص امام حسن (ع) با دشمنان، مخالفان و معاندان دیده می‌شود که بررسی و تحلیل هر کدام، فرصتی جداگانه می‌طلبد.

به یقین می‌توان ماجرای صلح امام حسن (ع) را نقطه عطفی در زندگی و سیره آن امام دانست؛ در کنار ماجرای صلح، وقایعی همچون ناسزاگویی نزدیکترین افراد به امام، ناسزاگویی افرادی که صرفا شناختی نداشتند و براساس شنیده‌ها دشمن بودند، ناسزاگویی امویان و ... صحنه‌های جالبی از عکس‌العمل امام حسن (ع) را به نمایش گذاشته است.

امام مجتبی (ع) در مواردی که یاران و نزدیکان - پس از صلح با معاویه - زبان به شماتت گشوده و زخم زبان می‌زدند با آرامش، پاسخی درخور به آنان می‌فرمود و آینده‌ای روشن تبیین می‌کرد.

در مواردی که دشمنان - بدون شناخت از مقام امامت - زبان به دشنام می‌گشودند، با خوشرویی و گشاده‌دستی برخورد می‌کرد و با رفتاری سرشار از مهر و عطوفت حسنی، آن شخص را دگرگون می‌کرد؛ ماجرای برخورد زیبای امام با آن مرد شامی که بی‌پروا دشنام و ناسزا گفت، اما با مهمان‌نوازی امام حسن (ع) روبه‌رو شد، بهترین نمونه ثبت شده در تاریخ است.

اما نکته قابل توجه این است که امام مجتبی (ع) در رویارویی با وارثان سقیفه، به شدت و با لحنی تند در مقابل گفتار بی‌شرمانه آنان ایستاد و یکایک دشنام‌گویان را مواخذه و تادیب نمود! یک اتفاق کوچک، وقایعی را رقم زد که در نگاه اول هیچ‌کس گمانش را نداشت؛ به‌ویژه معاویه بن ابی سفیان!! حتی تاریخ گمان نمی‌کرد چنین حقایق ناگفته‌ای در آن روزگار و در اوج غربت، از لسان امامی مظلوم منتشر شود و یادگار بماند.

قابل ذکر است که احادیثی بلند با معارفی عظیم در منابع شیعی وجود دارد که تحقیق و عرضه آن‌ها می‌تواند از نمونه‌های بارز احیای یادگارهای علمی تشیع به‌شمار آید و کتاب «محاکمه امویان در کلام امام مجتبی (ع)» اقدام به احیای این ماجرا نموده است.

این تقابل و تهاجم هنگامی اتفاق افتاد که پس از شهادت امیرالمومنین (ع)، معاویه بر تبلیغات مسموم خود افزود و در تمام ممالک اسلامی دستور به دشنام و لعن بر آن حضرت داد. البته اهل‌بیت (ع) در برابر این هتاکی‌ها و حرمت‌شکنی‌ها غالبا سکوت می‌کردند، اما در ماجرای کتاب «محاکمه امویان در کلام امام مجتبی (ع)»، معاویه و یارانش با عکس‌العمل شدید سبط اکبر پیامبر (ص) روبه‌رو شدند.

این کتاب در 6 فصل با عنوان‌های «آشنایی با داستان محاکمه امویان»، «امام حسن (ع) و امویان در کوفه»، «فضائل امیرالمومنین (ع) در برابر بنی‌امیه»، «ننگ‌های معاویه از زمان پیامبر (ص)»، «سوابق و نسب پسران عثمان و عاص و عقبه» و «سوابق ننگین عتبه و مغیره و مروان» تدوین شده که فصل اول مقدمه‌ای برای آشنایی با کلیات ماجراست و پنج فصل بعدی به تشریح این ماجرا پرداخته‌اند.

این ماجرای رویارویی برای اولین‌بار با جمع‌آوری روایات مرتبط و ترکیب و تدوین آن‌ها براساس زمان و مکان وقایع، به‌صورت متنی داستانی آماده و از سوی انتشارات دلیل ما در 72 صفحه منتشر شد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها