مریوان حلبچهای در گفتوگو با ایبنا خبر داد:
انتشار همزمان جدیدترین کتاب بختیارعلی در ایران و کردستان
جدیدترین اثر بختیارعلی با عنوان «دریاس و جسدها» با ترجمه مریوان حلبچهای همزمان با انتشار در کردستان عراق در ایران هم منتشر خواهد شد.
مریوان حلبچهای مترجم این اثر در گفتوگو با ایبنا با اعلام خبر انتشار این اثر اظهار کرد: کتاب «دریاس و جسدها» داستان شهری است که مردمانش در تبوتاب انقلاب هستند و امید دارند که انقلاب اتفاق بیفتد و حکومت فاسدشان کنار برود؛ چراکه مردمان این شهر به شدت از دست حاکمان ستمگرشان ناراضی هستند.
وی ادامه داد: در این کتاب شهر جای خاصی نیست و منطقه جغرافیایی مشخصی ندارد و به عبارتی تنها مختص کردستان عراق نیست و میتواند هر کجای این کره خاکی باشد. البته این شهر یا سرزمین بیشتر شبیه به سرزمینی جهان سومی است و نه یک کشور اروپایی.
این مترجم زبان کُردی با اشاره به ویژگیهای این اثر گفت: این رمان خیلی روی وهم، خرافات و توهم مردم آن سرزمین حرکت میکند و بختیارعلی در این رمان روی جزئیات بسیار کار کرده است. اثر جدید بختیارعلی داستان مردمانی است که به تغییر دلبستهاند و دوست دارند تا یک تغییر را رقم بزنند؛ اما به فکر جزئیات آن نیستند؛ در نتیجه کار به مشکل برمیخورد. این کار دهمین رمان بختیار علی است و مثل سایر آثار او تراژیک است.
حلبچهای در توضیح نحوه نگارش و ترجمه همزمان آن به فارسی اظهار کرد: بختیارعلی نوشتن این اثر را از سال 2018 آغاز کرده است و فصل به فصل آن را به من داده تا همزمان با نگارش کار ترجمه نیز انجام شود. خوشبختانه این رمان مشکلات ممیزی ندارد و پیشبینی من این است که به سرعت مجوز خواهد گرفت و همزمان با انتشار نسخه کُردی، نسخه فارسی آن هم منتشر خواهد شد. حجم این کتاب 200 صفحه است و به نظرم زمستان سال جاری منتشر خواهد شد.
وی ادامه داد: بختیارعلی نویسنده بسیار حساسی است و برای انتشار کتابهایش دقت زیادی به خرج میدهد، به همین دلیل کتاب را چند بار ویرایش کرد و حتی در برخی موارد دست به بازنویسی زد و من نیز بالطبع باید قسمتهای فارسی را از روی نسخه کُردی ویرایش میکردم و همین تغییرات، کار را کمی طولانی کرد. لازم به ذکر است که این کتاب به صورت انحصاری به من و نشر چشمه واگذار شده است.
مترجم کتاب «غروب پروانه» در بخش پایانی صحبتهایش و با اشاره به تفاوت این اثر با سایر آثار بختیارعلی اظهار کرد: بختیارعلی آثار بسیاری در حوزههای مختلف مانند جامعهشناسی، فلسفه و شعر دارد؛ اما همانطور که گفتم این دهمین رمان اوست و شاید تفاوت عمده آن با سایر آثارش نمایان بودن عناصر داستانی باشد؛ چراکه ما آن شاعرانگیای که در «غروب پروانه» یا «آخرین انار دنیا» میبینیم، در این اثر دیده نمیشود. در این اثر نه از تعدد کاراکتر و نه از آن شاعرانگی زیاد خبری است و روایت بر سایر عوامل تشکیلدهنده رمان ارجح است. بختیارعلی در این اثر قصد داشته تا فضای کاملا متفاوتتری را تجربه کند و فکر میکنم که در این کار موفق بوده است.
نظر شما