به تازگی کتاب «مرواریدی شاعرانه از دانش عظیم شرق» آنکه بوزه Anke Bosse در آلمان و در ۸۶ صفحه منتشر شده که به تحلیل «دیوان غربی ـ شرقی» می‌پردازد.
آنکه بوزه در این کتاب سعی می‌کند تا چگونگی شکل‌گیری دیوان «غربی ـ شرقی» را مورد بررسی قرار دهد. فراموش نکنیم که گوته تحقیقات بسیاری نیز درباره قرآن کریم داشت و این در دانش او نسبت به شرق موثر بود. بوزه در کتاب جدید خود به این پرسش پاسخ می‌دهد که گوته چطور از دانش عظیم شرقی، الهام گرفته و دیوانی را خلق کرده که به ادبیات غرب تعلق دارد؟
در کتاب «مرواریدی شاعرانه از دانش عظیم شرق» ۱۶ شعر از دیوان غربی ـ شرقی مورد بررسی قرار گرفته است. این بررسی‌ها نشان می‌دهد که گوته این اشعار را با الهام از ادبیات فارسی و عربی، مطالعات درباره مشرق زمین و اندیشه رایج در این دیار و همچنین عشقی که به ماريان فون ويلمر داشته، سروده است.
این کتاب فرصتی برای علاقه‌مندان به اشعار گوته است تا بیشتر با آثار او و نگاهش آشنا شوند. همچنین مترجمان ایرانی آثار آلمانی زبان نیز با ترجمه این کتاب می‌توانند شناخت ایرانیان از گوته را بیشتر کرده و بر آشنایی این اندیشمند برجسته آلمانی از فلسفه و عرفان شرق و ایران تاکید کنند.
همچنین ترجمه این کتاب می‌تواند قدمی در راستای تحقق هرچه بیشتر گفت‌وگوی فرهنگ‌ها در زمانه حاضر باشد. در تاریخ ضبط است که گوته در سال ۱۸۱۴ برای اولین‌بار از طریق ترجمه جوزف فون هامر با اشعار حافظ، آشنا شد و از آن زمان، حافظ در ادبیات گوته جایگاه خاصی پیدا کرد. گوته در سراسر «دیوان غربی ـ شرقی» بارها درباره اندیشه، فلسفه، گفته‌ها و شخصیت حافظ نوشته شده و خود را مرید حافظ و تحت تاثیر جهان بینی و اندیشه او بیان کرده است.
به همین دلیل این فیلسوف برجسته آلمانی با نگارش این دیوان ارتباطی به دور از تعصب فرهنگی و مذهبی را پدید آورده و با اینکار بهترین فضای گفت‌وگویی میان فرهنگ‌ها را آموزش می‌دهد. شاید یک دلیل محبوبیت این دیوان در میان مردمان همه جهان از هر طیفی (ونه فقط اهالی ادبیات) همین زیرساخت‌های فرهنگی این اثر سترگ باشد.
این خبر با استفاده از مطالب ارسالی رایزنی فرهنگی ایران در آلمان برای خبرگزاری کتاب ایران تنظیم شده است.
نظر شما