این نشست با حضور شاعرانی چون عبدالجبار کاکایی، غزل تاجبخش، علیرضا لبش، امید صباغ‌نو، علیرضا آذر، مهدی ایوبی، سعید کریمی، لیلا کردبچه، سینا بهمنش، مریم آرام و علاقه‌مندان به شعر و ادبیات با اجرای صابر قدیمی برگزار شد.
محمدمهدی رضازاده، رئیس جوان خانه شعر و ادبیات نخستین نفری بود که با دعوت صابر قدیمی شاعر طنزپرداز و مجری برنامه پشت تریبون قرار گرفت؛ او از تهران گفت و شکل گیری جریان‌های ادبی در تهران و اینکه چگونه پایتخت ایران با دربرگرفتن اقوام مختلف نشانی از وحدت ایرانیان حول زبان فارسی است و امروز مکتب تهران یگانه مکتب پیشتاز در ترویج و توسعه ادبیات فارسی است.
سعید کریمی میهمان بعدی بود؛ او یکی از شاعران و ترانه‌سرایان است و مولف کتاب «مبانی ترانه‌سرایی» است که از موسیقی تهران و ترانه‌های تهران قدیم گفت. سعید کریمی در ادامه بیان کرد: تهران از دو منظر در تاریخ موسیقی مهم است. تهران و تبریز و مکتب آوازی تهران دارای اهمیت فراوانی هستند؛ اما تهران ثقل این اتفاق است. در دوره قاجار در دربار ناصری تصنیف‌های رسمی شکل گرفت و نوعی از تصنیف‌های خیابانی نیز وجود داشت که در اعتراض به مسائل کشوری بود که به نوعی با موسیقی پاپ کاملاً ایرانی شناخته شد. موسیقی تخت حوضی و نمایش‌های خیابانی هم از دیگر نمونه‌های موسیقی بودند.
بعد از سعید کریمی، گروه موسیقی به سرپرستی علیرضا امینی، سه قطعه از جمله غزل خوانی به سبک تهران قدیم را با ساز سنتور و تار به اجرا درآورد که حال و هوای تهران مشروطه را تداعی می‌کرد.
در ادامه لیلا کردبچه، مهدی ایوبی، امید صباغ‌نو، سینا بهمنش و مریم آرام نیز شعرهای خود را برای حضار خواندند.
علیرضا آذر، دیگر شاعر حاضر در نشست درباره خانه‌شعر گفت: سال‌هاست به شب شعر نرفته‌ام ولی خانه شعر برایم آنقدر کشش داشته که باعث شد پس از مدت‌ها در محفلی این چنینی شعری بخوانم.
علیرضا لبش شاعر طنزپرداز نیز در این نشست در خصوص تهران قدیم و شعر طنز بیان کرد: در تهران قدیم با دو مقوله روبه‌رو بودیم. یکی شعر طنز و دیگری فکاهه. فکاهه بیشتر بود و عام‌تر در موضوعاتی که مردم با آن درگیر بودند. مثل کوپنی کردن اجناس، گرانی و در کل معضلات اجتماعی.
این شاعر ادامه داد: نکته دیگر، این است که اشعار طنز گاهی بسیار خنده‌دار هستند؛ اما برخی از آنها تاریخ مصرف دارند و از سطح اندیشگی بالاتر نمی‌رود. مثلاً شعر «ای مرز پر گهر» فروغ فرخزاد درخصوص زیست شعری در تهران صحبت می‌کند یا شعر «من بچه جوادیه‌ام» عمران صلاحی به مبحث اختلاف طبقاتی پرداخته و جنوب شهر تهران را بسیار دقیق بررسی کرده است.
عبدالجبار کاکایی دیگر شاعر حاضر در این شب شعر بود، کاکائی در خصوص پیشنه انجمن ها ادبی تهران گفت: انجمن های ادبی از دیرباز وجود داشتند و حتی فتحعلی خان صبا انجمن های ادبی را در خانه خود برگزار می‌کرده است. انجمن های ادبی مکانی است که در آن ذهن ها و سلیقه ها صیقل داده می‌شوند. در جهان امروز انجمن‌های ادبی پناهگاه شاعران است.
وی اضافه کرد: مشفق کاشانی و مهرداد اوستا از شاعران و نویسندگان مهم معاصر، پرورش یافته انجمن‌های ادبی تهران بودند و در این شهر پرورش یافتند. پایتخت‌های اروپایی نماد فلسفه و تفکر هستند و امیدواریم روزی تهران هم اینگونه باشد.
در این شب‌شعر از علیرضا طبائی، شاعر، ترانه‌سرا، روزنامه نگار و منتقد ادبی تقدیر شد. طبائی گرچه متولد شیراز است اما تهران را شهر خود می‌داند و ضمن خواندن غزلیاتی با اشاره به سابقه مطبوعات و داستان‌نویسی در مطبوعات ایران گفت. غزل تاجبخش نفر دیگری بود که مورد تجلیل قرار گرفت. تاجبخش که خود شاعر و غزل سراست و قدیمی‌ترین محفل ادبی پایتخت را در خانه خود دارد، بیان کرد: از ۳۸ سال پیش انجمن غزل در خانه ما برگزار می‌شود و شاعران بسیاری هم پرورش داده است. بسیاری از شاعران امروز که استاد هستند و جلسه برگزار می‌کنند، از دانش آموختگان ما بودند. ما از مهر ماه سال ۱۳۶۰ در تهران شروع به کار کردیم.
وی در پایان گفت: هرچند که این خانه از نظر خشت و گل کوچک است اما شاعران بسیاری به آن جلال و جبروت بخشیده‌اند. ضیاء الدین سجادی، حسین‌منزوی، محمدعلی سپانلو، مشفق کاشانی، ابوالقاسم حالت، حمید عاملی، سیمین بهبهانی و سید علی صالحی از جمله افرادی هستند که در این انجمن حضور داشته‌اند.
نظر شما