به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سی‌امین نشست نقد ادبی انجمن صنفی مترجمان البرز به نقد رمان «دریاس و جسدها» تالیف بختیار علی، نویسنده و شاعر کرد عراقی اختصاص داشت.
این جلسه از ساعت ۱۶ الی ۱۹ عصر روز سه‌شنبه ۲۹ بهمن ماه در دفتر انجمن صنفی مترجمان البرز برگزار شد. منتقدان این نشست رضا عابد، شاعر، نویسنده، منتقد ادبی و محمد قاسم‌زاده، نویسنده و منتقد ادبی بودند.
مریوان حلبچه‌ای مترجم اثر نیز درجلسه حضور داشت. حلبچه‌ای مترجم٬ نویسنده و روزنامه‌نگار کرد زبانی است که آثار بسیاری را از فارسی به کردی و نیز از کردی به فارسی برگردانده است.
در ابتدای نشست، مهسا خراسانی، مترجم و مدرس، ضمن خوش‌آمدگویی به حضار به معرفی کتاب پرداخت. سپس مریوان حلبچه‌ای به طور اجمالی رمان «دریاس و جسدها» را معرفی کرد. حلبچه‌ای گفت: بیست‌و‌یک سال است به ترجمه ادبی مشغولم و آثار نویسندگان کردی چون بختیار علی، شیرزاد حسن و فرهاد پیربال را به فارسی برگردانده‌ام.
وی اضافه کرد که کتاب «دریاس و جسدها» را بختیار علی برای او فرستاده تا آن را بخواند و ترجمه کند.
پس از مترجم، نوبت به اولین منتقد جلسه رسید. محمد قاسم‌زاده درباره این رمان گفت: «دریاس و جسدها» به موضوع انقلاب می‌پردازد. انقلاب‌ها تاثیر عمیقی بر جهان پیرامون‌شان و نیز بر سرنوشت آدم‌ها دارند. چه سرنوشت آنان که موافق انقلابند و چه کسانی که با آن مخالفند. در حقیقت، انقلاب در هر سرزمینی حادث شود، باعث می‌شود تاریخ آن مرزوبوم به دو بخش مشخص تقسیم شود، دوران پیش از انقلاب و دوران پس از آن.
وی ادامه داد: رویکرد بسیاری از افراد نسبت به انقلاب رویکردی احساسی و «تغزلی» است. مانند الیاس در این کتاب که چنین نگاهی به انقلاب دارد. برخلاف او دریاس به این واقعه با دیدی تعقلی نگاه می‌کند و تفاوت دیدگاه این دو برادر منجر به حقیقتی در این داستان می‌شود که می‌توان آن را «وارونگی» نامید.
منتقد دیگر این نشست، رضا عابد، در باب این کتاب چنین گفت: در این رمان، بختیار علی واضح و بی‌پرده با خواننده صحبت می‌کند. گرچه داستان لامکان و لازمان است، اما نویسنده با انتخاب سیر حوادث و اسامی خاص، به‌نحوی به مکان و زمان مورد نظرش اشاره دارد. دریاس، تاریخ‌نویس جوانی است که پس از تحصیل در غرب و بازگشت به کشورش، بنا به دلایلی نمی‌تواند در دانشگاه تدریس کند و نصیبش از دنیا، در زمان صلح، کار در یک موسسه تحقیقاتی و در زمان جنگ، جمع‌آوری اجساد است.
وی ادامه داد: در این کتاب نوبار و بلال سایه همدیگر هستند. کلاً نویسنده با استفاده از «دوقلوها» در متن اثر، به خودآگاه و ناخودآگاه اشاره دارد. نکته دیگر آنکه بختیار علی در این رمان از همه چیز حرف می‌زند، اما نه با قطعیت و این همان وظیفه ادبیات و داستان است، یعنی ایجاد پرسشگری.
در پایان جلسه پرسش و پاسخ برگزار شد و منتقدان و نیز مترجم کتاب، به سوالات حضار پاسخ دادند.
چهارشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۳:۵۷
نظر شما