به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از روزنامه گاردین- اگر منحصرا یک گروه خاص وجود داشته باشند که علاوه بر آمادگی کار در داخل خانه با قرنطینه شدن نیز مشکلی نداشته باشند اگر راهبه‌ها را در نظر نگیریم، آن گروه جز نویسندگان نیستند.
در ادامه به نکاتی اشاره می‌کنیم که نه تنها برای ادامه زندگی و کار از خانه در شرایط قرنطینگی مفید است؛ بلکه موجب افزایش کارآمدی، شکوفایی و نتیجه بهتر در کار نیز می‌شود.
1: کارهای سخت را اول صبح انجام دهید
اگر مجبور هستید در خانه بمانید و کار کنید بهترین پیشنهاد این است که صبح اول وقت به سراغ کارهای دشوار و چالش‌برانگیز بروید و انجام آن را به وقت‌های دیگر در روز موکول نکنید. ارنست همینگوی، نویسنده برجسته امریکایی هر روز در ساعت 6 صبح شروع به نوشتن می‌کرد. این روال منظم نسبتا مداوم در سراسر زندگی او ادامه داشت.
او زمانی به مجله پاریس‌ریویو گفته بود: «زمانی که روی یک کتاب یا یک داستان کار می‌کنم با طلوع اولین روشنایی روز قلم به دست می‌گیرم. آن موقع کسی نیست که مزاحم شما شود و کمی هم سرد است اما به محض نوشتن شروع به گرم شدن می‌کنید و این برای یک نویسنده معرکه است.»
بنابراین اگر در خانه کار می‌کنید کارها و وظایف مهم را در اولین وقت ممکن انجام دهید. بدیهی است که شما در صبح زود در تازه‌ترین و شاداب‌ترین حالت ممکن قرار دارید و هنوز اخبار هولناک و ناراحت‌کننده در طول روز به شما نرسیده است. سپس می‌توانید باقی روز را با خیال راحت صرف کارهای مورد علاقه‌تان که سبک‌تر و انفعال‌پذیرتر هستند کنید.
2: یک برنامه روزانه داشته باشد و به آن بچسبید
اگر می‌خواهید در خانه بیشترین کارایی ممکن را داشته باشد لازم است که یک برنامه روتین و یک روال مشخص برای زندگی خود تعریف کنید و به آن بچسبید.
نویسندگان موفق همیشه طبق برنامه پیش می‌روند. آن‌ها هر روز سر ساعتی مقرر از خواب بیدار می‌شوند. زمان نوشتن، ننوشتن، غذا خوردن و استفاده از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی برایشان مشخص است و به ندرت از برنامه خود خارج می‌شوند.
حتی تعامل و ارتباط با دیگران نیز برای آن‌ها برنامه‌ریزی شده است. همانطور که گراهام گرین، نویسنده داستان‌های کوتاه انگلیسی در «پایان رابطه» می‌نویسد: «زمانی که جوان بودم حتی یک قرار عاشقانه برنامه من را تغییر نمی‌داد. هرموضوع عاشقانه‌ای به بعد از ناهار موکول می‌شد.»
مطمئن باشید که طبق برنامه پیش می‌روید. از شب قبل برنامه فردای خود را بنویسید و از روی همان لیست پیش بروید و کارهای انجام شده را به ترتیب تیک بزنید. در پایان روز اگر چه ممکن است از خستگی روی مبل فرو روید اما احساس می‌کنید یک دستاورد مثبت داشته‌اید.
کورت ونه‌گات، نویسنده امریکایی در نامه‌ای به همسرش به شرح برنامه روتین خود پرداخته بود که در آن همه عناصر لازم وجود داشت «پنج‌ونیم صبح بیدار می‌شوم. تا ساعت 8 کار می‌کنم. صبحانه می‌خورم و تا ساعت 10 کار می‌کنم. سپس چند قدم بیرون پیاده‌روی می‌کنم و خریدهای روزانه را انجام می‌دهم و بعد به نزدیک‌ترین استخر محله می‌روم و نیم ساعت شنا می‌کنم. ساعت 11 و 45 دقیقه به خانه بر می‌گردم. ایمیل‌ها را می‌خوانم و ظهر ناهاری می‌خورم در بعدالظهر هم کارهای درسی و دانشگاه را انجام می‌دهم و یا به تدریس مشغول می‌شوم. ساعت 10 شب هم به تخت‌خواب می‌روم.»
3: لازم است روزانه ورزش کنید
هاروکی موراکامی، رمان‌نویس ژاپنی تنها با تعهد به یک رژیم ورزشی سفت و سخت می‌توانست از پس محصور بودن یک نویسنده در خانه برآید. او در سال 2004 در مصاحبه‌ای گفته بود «زمانی که حس و حال نوشتن رمانی را دارم، ساعت 4 صبح بیدار می‌شوم و برای 4 تا 6 ساعت پیوسته کار می‌کنم. در بعدالظهر 10 کیلومتر می‌دوم و یا 1500 متر شنا می‌کنم و یا اینکه هردو را انجام می‌دهم. این روتین و برنامه را هر روز بدون تغییر انجام می‌دهم. سپس کمی کتاب می‌خوانم و به موسیقی گوشش می‌دهم و ساعت 9 شب به خواب می‌روم. تکرار و توالی به خودی خود مسئله مهمی است. به نوعی هیپنوتیزم شبیه است. خودم را هیپنوتیزم می‌کنم تا به سطح عمیق‌تری از ذهن برسم.»
حتی اگر در آپارتمان کوچکی زندگی می‌کنید و مجبور به کار در داخل خانه هستید ضروری است که هر روز ورزش کنید در غیر این صورت به زودی هم جسم و هم ذهن شما خسته و ناراحت خواهد شد. برای ورزش در خانه هم می‌تواند از اپلیکیشن‌ها و برنامه‌های متعدد استفاده کنید. به یاد داشته باشید یک دونده ماراتن چینی به دلیلی شیوع ویروس کرونا، 50 کیلومتر به دور میزی در خانه‌اش دوید که توجه رسانه‌های این کشور را به خود جذب کرد.
4: اینترنت دشمن شما است
فاصله‌های اجتماعی بدون اینترنت می‌تواند سخت‌تر باشد. حالا که مجبور هستید به جای رفتن به سر کار از خانه کار کنید، دیگر همکاری کنار شما نخواهد بود تا شما را برای گپ‌ها طولانی اینترنتی، سر زدن به شبکه‌های اجتماعی و فرستادن پیام کوتاه سرزنش کند؛ بنابراین لازم است در این روزها نظم شخصی بیشتری به کار خود دهید تا همه روز خود را بی‌هدف در شبکه‌های اجتماعی نگذرانید.
نویسندگان معاصر مدت‌هاست اینترنت را دشمن خلاقیت خود دانسته و همواره به شیوه‌هایی فکر کرده‌اند تا مدت‌زمانی را که آنلاین هستند محدود کنند.
زادی اسمیت، رمان‌نویس بریتانیایی پیش از این گفته بود که هیچ گوشی هوشمندی ندارد. جاناتان فرانزن، نویسنده امریکایی هم طبق گفته خودش در اتاقی می‌نویسد که وایفا ندارد و همه خروجی‌های کامپیوتر خود را مسدود کرده تا استفاده از اینترنت وسوسه‌اش نکند.
اسمیت در جایی عنوان کرده بود «اگر می‌توانستم خودم را به صورت آنلاین کنترل کنم و یا در گوگل عکس‌های بیانسه را سرچ نکنم مشکلی نبود. اما این دقیقا همان کاری است که من وقتی آنلاین هستم انجام می‌دهم. مسئله اخلاقی در میان نیست. موضوع این است که من فقط می‌خواهم بنویسم یا خواسته‌ام را که نوشتن است عملی کنم؛ بنابراین هر چیز دیگری در این میان باید کمی عقب بنشیند.»
بنجامین لاو، نویسنده استرالیایی یک اپلیکیشن به نام forest را پیشنهاد می‌دهد که در زمان استفاده از آن باید اینترنت و شبکه‌های اجتماعی را خاموش کنید. با این اپ بهتر می‌توانید روی درس و کار خود تمرکز کنید.
یادمان نرود که ویلیام شکسپیر نمایشنامه معروف «شاه لیر» را در زمان شیوع طاعون که در خانه قرنطینه بود نوشت. پس اگر می‌خواهید از این روزها بیشترین استفاده را کنید از همین امروز برنامه‌ریزی کنید و از زمان خود عاقلانه استفاده کنید. با برنامه‌ریزی می‌توانید کارهای بسیاری را در همین دوران طلایی انجام دهید و یا دست کم ساعت کاری‌تان را زودتر به پایان برسانید و باقی روز را به مطالعه کتاب مورد علاقه‌تان بپردازید.
دوشنبه ۴ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۳:۱۹
نظر شما