به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، پاسداشت یاد و نام بزرگان و مفاخر کشور راهی است برای الگوسازی؛ راهی که کمک می‌‏کند جوانان با زیست علمی و شخصی این عزیزان آشنا شوند و با الگوگیری، راه پُرتلاش و پُرافتخار آنها را ادامه دهند. بنیاد ملی نخبگان از چند سال قبل اقدام به برگزاری مراسم تکریم از نخبگان و مفاخر معاصر ایران‏‌زمین در سراسر کشور کرده است که گزارش آن در بولتنی به نام «طواف شمع» و نشریه­‌ای به نام «هنرنامه» منتشر شده است. بازخوردهای این اتفاق مبارک باعث شد تا خبرگزاری کتاب ایران با همکاری بنیاد ملی نخبگان تصمیم به درج برشی از زندگی شخصی و حرفه‌‏ای این بزرگان زیرِ نام «قاب روایت» کند. این مجموعه به قلم محسن شاه‌رضایی نوشته شده و تقدیم به خوانندگان فرهنگ‏‌مدار خبرگزاری کتاب ایران می‏‌شود.

«مرد آشفته و بی‌تاب بود. نمی‌دانست درخواستش را با دکتر جان فانگ، رییس بخش بیمارستان، مطرح کند یا نه؟ تمام عمرش بیزار بود ‏از اینکه چیزی از کسی طلب کند، اما برای بیماران پیوندی ایران به‌شدت به آن محلول نیاز داشت. محلولی کمیاب و گران‌قیمت. برای راه‌اندازی بخش پیوند کبد و کلیه در بیمارستان نمازی شیراز چه مرارت‌ها که نکشیده و به چه کسانی که رو نینداخته بود. ولی آنها هم‏وطن بودند و هم‌کیش. ولی حالا چه؟ چرا باید یک پزشک آمریکایی چینی‌الاصل به او کمک کند؟ ناامید شده بود. می‌خواست برگردد، اما نیرویی درونی او را به‏ سمت دفتر دکتر فانگ می‌کشاند. او می‌رفت و حسش خوب می‏‌آمد، حس خوب رضایت و آرامشی که با خرجِ آبرو و اعتبار خود برای دیگران در درونش جاری شده بود. تا به خود بیاید، در دفتر ایستاده بود. دکتر جان‏ فانگ مثل همیشه با لبخند از او استقبال کرد. مرد بر خود مسلط شد و پس از مقدمه‌ای کوتاه، با صلابت و اطمینان درخواستش را مطرح کرد. سپس نگاهش را از دکتر برگرفت و به جلوی پایش دوخت. منتظر جواب دکتر بود، اما دکتر چیزی نمی‌گفت. لحظات به‏‏‌سنگینی‌ می‏‌گذشت. سرانجام با صدای قدم‌های دکتر فانگ سکوت حاکم بر اتاق شکسته شد. او به‌‏سمت مخزن محلول رفت و جلوی آن ایستاد. ظرفی با گنجایش ده لیتر از آن محلول گران‌بها پر کرد و به دست مرد داد تا با خود به ایران ببرد. دکتر علی ملک‌حسینی ظرف محلول را که می‌گرفت، تبسمی بر لب داشت و با خود اندیشید: انسانیت ملیت نمی‌شناسد.»