به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ کتاب «سبزه کشمیر ما» با اینکه در قالب خاطره بیان شده اما به نظر می‌رسد بشارت دهنده سبکی نو و اسلوبی جدید در نویسندگی بوده و الگو بخش برای جوانان علاقمند به نویسندگی باشد. در کتاب که با برخورداری از حدود چهل عکس و تصویر کهن تاریخی، به اعتبار آن افزوده شده است، ترکیبی موزون از؛ خاطره، شرح حال، سفرنامه، رمان، آداب و رسوم، فولکلور، معرفی و مقایسه جوامع روستایی و شهری، سلامت روانی، تحلیل اجتماعی، گزارش فرهنگی، محیط زیست، جهان شگفت‌انگیز حیوانات، جغرافیایی تاریخی، توصیف زیبایی‌های طبیعت و ضرورت تعامل با آن می‌باشد. در تمامی صفحات و در طرح و بیان وقایع، همواره ارتباطی صمیمانه و سراسر معنا، بین خواننده و نویسنده برقرار و این مبادله عالمانه (و حتی عاشقانه) تا انتها حفظ و تقویت می‌شود. مطمئنا بخش عمده‌ای از این رابطه دوستانه شوقناک، ناشی از صفا و خلوص ذاتی و صمیمیت سرشار نویسنده محترم کتاب، دکتر مهراب رجبی می‌باشد.

مولف ارجمند، همانگونه که در پیشگفتار کتاب اشاره کرده‌اند تلاش دارند به طور غیر ملموس - و از راه پنهان - به ریشه‌یابی و به دنبال آن، رفع پاره‌ای از مشکلات و معضلات اساسی کشور خصوصا در زمینه‌های تزلزل در اعتماد عمومی و وقوع بحران در سرمایه اجتماعی، پرداخته و با بیانی ساده (شیوه میدانی و عملیاتی و با تاکید بر پایبندی و وفاداری به اصالت‌ها و سنت‌های تجربه شده، در عین ضرورت همگام شدن هوشمندانه با جریان مدرنیته) از طریق لزوم توجه به گوهر پاک انسانی و کانون پر نور خانوادگی، با تاکید بر امنیت اخلاقی و آرامش روحی جامعه، تا حد میسور به معرفی عملی راه‌های درمان بپردازد.

بعد از توجه به این ابعاد غیرمادی، مولف ‌پر انگیزه و دغدغه‌مند کتاب، باز هم به طور غیر مستقیم با کلامی ساده، با هدف افزایش حس میهن دوستی و عشق به زادگاه و همچنین به منظور ایجاد انگیزه و امید در آحاد جامعه، بر ضرورت توجه به اداب محلی و هنجارهای بومی و حتی نامهای جغرافیایی (جاینامها) که همه هوشمندانه و با رعایت نیازها و ارزش‌های مادی و معنوی انسان‌ها، وضع و تعریف شده‌اند، به شرح پدیده ناپایداری ها و خنثی‌سازی اجتماعی فرهنگی و در پی آن، به بیان موانع توسعه نیافتگی (توسعه نیافتگی در همه ابعاد) در ایران معاصر می‌پردازد.

 ارجاع به کتب ارزشمند و منابع معتبر، استفاده از ادبیات کلاسیک و بهره گیری از اثار نویسندگان بزرگ و همچنین به کار گیری به موقع اشعار کهن زبان فارسی خصوصا ابیاتی ناب از مولانا و حافظ، که با سلیقه‌ای خاص و مهارتی تمام، صورت گرفته، موجب شده تا نوشتاری دلچسب و بدیع (به مانند عنوان کتاب) خلق گردد. علاوه بر سیاست و اجتماع، مساله اموزش و پرورش رسمی و غیر رسمی، عمدتا در بعد از مشروطیت و همچنین تاثیر - عمدتا مثبت - این نوع از اموزش در جامعه، از نقاط شاخص سبزه کشمیر می‌باشد. بیان خاطراتی منحصر به فرد از دوره کودکی - که کیمیای صدق و عطر سادگی - در آن موج زده و به شیوه‌ای دوست داشتنی با حسی نوستالژیک همراه می‌باشد، در روستایی خاص در نزدیکی پایتخت، سبزه کشمیر ما را به کتابی خواندنی و تاثیر گذار تبدیل کرده است.

بدون شک فصل پایانی کتاب، با عنوان کتاب و کرونا، به مثابه نقطه‌ای  شاخص در نواوری و خلق جدید می‌باشد، کتاب و کرونا ترکیبی است از رئالیسم و ایده آلیسم که با وام گرفتن از افسانه و اسطوره نگاشته شده است. این بخش - که خود به طور مستقل استعداد منتشر شدن به صورت کتابی جدا گانه را دارا می‌باشد  - کاملا بدیع بوده و می‌‌تواند به عنوان یک الگو در اختیار نویسندگان جوان قرار گیرد. ضمن اینکه با شادمانی باید اعلام نمود که مولف محترم، موافقت کرده‌اند، فصل مرتبط با حیوانات را، از ان جهت که در بر دارنده نکاتی بدیع بوده و موجبات تغییر نگرش بسیاری از آدمیان نسبت به حیوانات را به همراه خواهد داشت، با شرح و تفصیل بیشتر به صورت کتابی جداگانه تالیف و منتشر نمایند. آنچنانکه به نظر می‌رسد دو گانه‌ای دیگر، شامل سبزه کشمیرهای دوره «نوجوانی و میانسالی» نیز از جانب ایشان انتشار یابد.

همه اینها، به اضافه تجارب ارزشمند نویسنده کتاب در ماموریت‌های گوناگون در داخل و خارج از کشور (از روی نیمکت مدرسه‌ای در روستایی مهجور، تا پشت میز، در مجمع عمومی سازمان ملل متحد) به ارزش، اعتبار و مانایی کتاب افزوده است.

کتاب «سبزه کشمیر ما» در 226 صفحه با شمارگان 2000 نسخه توسط نشر آبتین رسانه هنر راهی بازار نشر شد.