یکشنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۹ - ۰۸:۰۰
پشت‌پرده اختراع چیزهایی ساده با تاریخچه‌ای چندهزار ساله

امیلی پروکوپ در «تاریخچه همه‌چیز»، پشت‌پرده و تاریخچه ابداع و اختراع خیلی چیزها را شرح می‌دهد؛ از دکمه و سبیل و لاک ناخن گرفته تا ماشین ظرفشویی، برف‌پاک‌کن، آدامس بادکنکی و تفنگ آب‌پاش.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «تاریخچه همه‌چیز» نوشته امیلی پروکوپ است که مدرک خبرنگاری‌اش را از دانشگاه ایالت دانشگاه کانتیکت آمریکا دریافت کرده است. «تاریخچه همه‌چیز» از ابتدا کتاب نبوده، بلکه برنامه‌های پادکستی بوده به نام «داستان همه‌چیز» که امیلی پروکوپ اجرا می‌کرد. اما او بعد این پادکست‌ها را با جزئیات بیشتر و افزودن نکات جالب و سرگرم‌کننده به کتاب تبدیل کرد.  
 
پروکوپ در این اثر که کتاب پرفروش شماره یک وب‌سایت آمازون بوده، پشت‌پرده و تاریخچه ابداع و اختراع خیلی چیزها را شرح می‌دهد؛ از دکمه، سبیل، لاک ناخن، لالایی و هیپنوتیزم گرفته تا ماشین ظرفشویی، برف‌پاک‌کن، آدامس بادکنکی، چراغ راهنمایی و تفنگ آب‌پاش.


نخستین جرقه‌های پیدایش «تاریخچه همه‌چیز»
«اسمش را بگذارید کنجکاوی، حواس‌پرتی یا اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی. اما من همیشه درباره تاریخچه اشیا و پدیده‌های پیرامونم کنجکاو بوده‌ام. وقتی در دوره نوجوانی با اینترنت آشنا شدم، دنیایی جدید به رویم باز شد. البته قبلش کتابخانه را داشتم، اما جواب سوال‌هایم را کاملا آنی می‌خواستم. شاید شما هم به این کتاب نگاه کنید و حسی مشابه من داشته باشید. شاید خودتان را جزو طرفداران تاریخ ندانید، حقیقتش خودم هم جزو طرفدارانش نبودم، البته سوای معدود معلمان تاریخ در دبیرستان که راه‌هایی برای جالب‌تر کردن درس تاریخ پیدا می‌کردند. هیچ‌وقت در یادآوری تاریخ‌ها یا مکان‌ها عملکرد خوبی نداشتم. اما آنچه خیلی خوب در ذهنم می‌ماند، جزئیات بود؛ جزئیاتی که تاریخ را برایم جالب و هیجان‌انگیز می‌کرد.
 
اگرچه متخصص نیستم، همیشه دلم می‌خواست درباره جزئیاتی که می‌یافتم، حرف بزنم، به‌خصوص سر مهمانی‌های شام که شخصیت ناشی‌ام می‌توانست اطلاعاتی را که به‌تازگی یاد گرفته بودم یا حکایت جالبی که به‌تازگی شنیده بودم، توی دلش نگه دارد. خوشبختانه چیزی به نام پادکست وجود داشت، بنابراین سال‌ها درباره تمام مسائل کم‌اهمیتی که توی مغزم چرخ می‌زد در برنامه‌ام با عنوان «تاریخچه همه‌چیز» حرف زدم.»


آدامس بادکنکی با رنگ اختصاصی صورتی
«شاید آن دسته از شما که در محیط کار حواسشان پرت می‌شود، با این داستان ارتباط برقرار کنید. والتر دیمِر، زمانی وارد کسب‌وکار آدامس بادکنکی شد که در شرکت تولیدی آدامس فلیر در فیلادلفیا مشغول به‌کار بود. بنیانگذار شرکت فلیر، فرانک فلیر، از اوایل قرن بیستم در تلاش بود تا آدامس بادکنکی تولید کند، اما در فروشش به مشکل برخورده بود، چون آدامس‌هایش زیادی چسبناک بودند. البته اگر بتوانید آدامسی را تصور کنید که از آدامس‌هاس امروزی چسبناک‌تر باشد.
 
اما وقتی دیمر به‌عنوان حسابدار برای فلیر کار می‌کرد، در وقت آزادش شروع کرد به کار کردن روی فرمول جدیدی برای تولید آدامس. او در 23 سالگی به فرمولی دست پیدا کرد که کمتر از آدامس‌های قبلی چسبناک بود، بیشتر کش می‌آمد و جان می‌داد برای بادکنک درست کردن. او یک نمونه دو کیلویی به یکی از سوپرمارکت‌های محلی برد تا مردم آن‌را امتحان کنند و همان روز تمامش به فروش رفت. فلیر شروع کرد به بازاریابی برای محصول دیمر و دیمر مسئول آموزش باد کردن آدامس به فروشندگان شد تا از این طریق فروش را بالا ببرند. اگر برایتان سوال است که چرا آدامس بادکنکی به رنگ صورتی است، باید بگویم رنگ صورتی، تنها رنگ موجود در کارخانه بود و همان هم به رنگ سازمانی آدامس بادکنکی تبدیل شد.»


هیپنوتیزم با ایده اولیه سیال مغناطیسی
«هیپنوتیزم به شکلی که ما امروز می‌شناسیم، از یک پزشک آلمانی به نام فرانس مِزمِر در قرن هجدهم آغاز شد. همانطور که احیانا حدس زده‌اید، لغت Mesmerize به معنای هیپنوتیزم کردن، از نام خانوادگی همین فرد گرفته شده است. او بر این باور بود که یک سیال نامرئی در بدن جریان دارد که توسط نیروی مغناطیس کنترل می‌شود و می‌توان از طریق قرار دادن سوژه‌ها در حالت خلسه، استفاده از قدرت تلقین و کنترل سیار مذکور، آن‌ها را شفا داد. اگرچه بعدها ثابت شد که ایده سیال مغناطیسی غلط است و مزمر از جامعه طرد شد. کاشف به‌عمل آمد بسیاری از سوژه‌های او بعد از هیپنوتیزم شدن، بهبودهایی در وضعیت سلامتشان مشاهده کرده بودند.»

لالایی و اثرات مثبت آن بر رشد و آرامش کودک  
«تا جایی که ما می‌دانیم، قدمت لالایی به 2000 هزار سال قبل از میلاد می‌رسد. روی یک لوح گلی مربوط به دوران تمدن بابل (عراق امروزی)، یک لالایی به خط میخی نوشته شده است. اگرچه لالایی اصولا برای این است که بچه را آرام کند، متن این لالایی به بچه می‌گفت بخوابد وگرنه شیاطین بیدار شده و او را می‌خورند! اگر فکر می‌کنید این روشی ترساننده برای خواباندن بچه است، بد نیست بدانید این روش حتی امروزه در نقاطی از جهان استفاده می‌شود.


از آنجایی که اغلب لالایی‌ها سینه به سینه از نسل‌های گذشته به حال منتقل شده‌اند، به‌راحتی فراموش می‌کنیم که ترانه‌ها و حتی قصه‌ها در گذشته به اندازه امروز سازگار با محیط خانواده نبوده‌اند، چون برخی‌شان واقعا بیمارگونه و ترسناک هستند. البته چون نوزاد زبان را متوجه نمی‌شود، بیشتر نوای آرامش‌بخش لالایی است که به بچه آرامش می‌دهد.
 
بهترین دلیل برای اینکه لالایی مایه آرامش و خواب بچه می‌شود، لحن آرامش‌بخش و آرام آن است... البته مطالعات نشان می‌دهند که خواندن لالایی با صدای شخص آشنا، تأثیر آرامش‌بخش‌ بیشتری روی بچه دارد. علاوه بر این، خواندن شعر و لالایی به پرورش قابلیت‌های کلامی کودک کمک می‌کند. همچنین ثابت شده که موسیقی، تأثیری مثبت روی توانایی یادگیری نوزادان و خردسالان دارد.»
 
نخستین چاپ کتاب «تاریخچه همه‌چیز» با ترجمه رضا اسکندری آذر در 231 صفحه با شمارگان 500 نسخه به بهای 32 هزار تومان از سوی نشر خزه راهی بازار نشر شده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها