پنجمین نشست تخصصی روز سوم هفته هنر انقلاب اسلامی با عنوان «وضعیت نمایشنامهنویسی کودک و نوجوان پس از انقلاب»، دوشنبه 23 فروردینماه به صورت مجازی در دانشگاه سوره برگزار شد.
در ابتدای جلسه، اکرم قاسمپور با بیان اینکه در سراسر جهان و همینطور در ایران ۲۴ درصد جمعیت را کودکان و نوجوانان زیر ۱۵ سال تشکیل میدهند، گفت: رشته تئاتر مخاطبان زیادی را در بر میگیرد و توسعهیافتگی یک جامعه با توسعهیافتگی تئاتر نیز انجام میشود؛ چرا که گفتوگو در این بستر بسیار صورت میگیرد و توسعه فردی و اجتماعی در این نقطه است که رشد میکند.
وی در رابطه با کانون فرهنگی نوجوانان اذعان کرد: کانون فرهنگی نوجوانان خودش را به مخاطبانی که امکان نزدیک شدن به تئاتر را ندارند، نزدیک میکند و این امری مهم است.
در ادامه این نشست، سید حسین فدایی حسین، نمایشنامهنویسی از نظر مخاطب را به چهار دسته تقسیم کرد و گفت: در نمایشنامههایی که برای کودک و نوجوان نوشته میشود، اکثرأ گروه سنی کودک مورد توجه قرار میگیرد و کمتر به بقیه گروههای سنی توجه میشود؛ نمایشنامهنویسی از منظر نویسندگان به دو گروه تقسیم میشود؛ گروه اول نویسندگان حرفهای هستند که برای بچهها مینویسند و گروه دوم نویسندگان جوانی هستند که بنا بر ضرورت دست به قلم میشوند البته در این بین نویسنده جوان هم بسیار داریم که به صورت حرفهای برای کودکان مینویسند.
وی با بیان اینکه نمایشنامهنویسی از جنبه جشنواره هم قابل توجه است خاطر نشان کرد: نمایشنامهنویسی از جنبه جشنواره هم قابل توجه است و نمایشها هدف اصلی این همایشها به حساب میآیند. در خصوص اقتباس نیز میتوان نمایشنامهها را به دو بخش اقتباسی و تألیفی تقسیم کرد و آنها را از این منظر نیز مورد بررسی قرار داد.
داوود کیانیان نیز در این نشست تخصصی در رابطه با نمایشنامههای کودک و نوجوان گفت: اگر ما نخستین نمایشنامه را متعلق به پدر نمایشنامهنویسی کودکان و نوجوانان ایران، جبار باغچهبان بدانیم که در سال ۱۳۰۷ نمایشنامهای به نام خانم خزوک را منتشر کرد تا سال ۱۳۹۶، ۹۰ سال از عمر نمایشنامهنویسی برای کودک و نوجوان میگذرد؛ در مجموع ۲۱۸۳ نمایشنامه در این ۹۰ سال منتشر شده که بخشی از آن تألیفی و باقی آن ترجمه نیز بوده است.
منوچهر اکبرلو در پایان صحبتهای این نشست تخصصی افزود: نمایشنامه کودک و نوجوان در سال ۱۴۰۰ به مواردی از جمله تعدد جشنوارهها، نهضت ترجمه، جدا کردن بخشهای کودک و نوجوان و باقی ردههای سنی در جشنوارهها، نهادهایی مثل کانونهای شهرداریها، راه افتادن سالنهای تخصصی، اجراهای ارگانی، سمینارها و بسیاری از موارد دیگر که آنها را بررسی کرد، بستگی دارد.
در انتهای این جلسه نیز، اعضای این نشست تخصصی به تمامی سؤالات علاقهمندان این حوزه پاسخ دادند.
نظر شما