منظومه «لیلی و مجنون» نظامی اخیرا با ترجمه دیک دیوس به زبان انگلیسی ترجمه و از سوی انتشارات پنگوئن منتشر شده است.
انتشارات پنگوئن در وبسایت خود درباره انتشار این منظومه نوشته است: «منظومه عاشقانهای که الهامبخش اریک کلایتون، خواننده بریتانیایی برای ترانه لیلا شد و لرد بایرون نیز آن را رومئو و ژولیت شرق نامید، در ترجمهای جدید منتشر شده است؛ داستان عاشقانهای از شرق که توسط شاعری سروده شده که برای ظرافت و تیزبینی، خلاقیت، و نیروی نمایشی با شکسپیر مقایسه شده است. قصه دو عاشق نگونبخت که خانوادهها مانع وصالشان میشوند؛ اما عشق و اشتیاقشان به یکدیگر تا پایان عمر باقی میماند. این مجموعه به مانند گشتی در ادبیات فارسی است در ترجمهای که قدرت فوقالعاده و ذوق هنری متن اصلی را به تصویر می کشد.»
مجله پابلیشرزویکلی در نقدی درباره این ترجمه جدید نوشته «یک داستان بسیار جذاب از عشقی ناممکن و اولین ترجمه منظوم از نظامی، شاعر ایرانی در قرن 12 میلادی با ترجمه ریتمیک دیوس که پر از تصاویر شعری بدیع و زیبا است.»
لیلی و مجنون سومین مثنوی از مجموعه مجموعه مثنویهایی است که به خمسه نظامی معروف است. برخی معتقدند که مضامین پراکنده این داستان برگرفته از اشعار و افسانههای فولکور عربی است که نظامی رنگ و بوی ایرانی به آن بخشیده است.
در توضیح داستان ماجرای لیلی و مجنون باید گفت: لیلی و مجنون، دختر و پسری نابالغ در مکتبخانه به یکدیگر دل میبندند. خواستگاری خانواده پسر به نتیجه نمیرسد؛ و حتی به جنگ قبیلهای میانجامد؛ جنگی که مجنون در آن طرف دشمن (طایفه عروس) را میگیرد. لیلی را به مرد مالداری به شوهر میدهند؛ ولی بیماری لیلی باعث ناکامی شوهر میشود و لیلی دوشیزه میماند. شوهر از شدت ناراحتی لیلی دق میکند و میمیرد. لیلی به ذکر حق میپردازد و دلش به نور الهی و فره ایزدی روشن میشود و به مقام والای معنوی میرسد. سرانجام در آخرین دیدار بر سر گور لیلی، او از مجنون دستگیری کرده و آن نور ایزدی در دل مجنون جای میگیرد.
دیک دیویس، نویسنده شاعر و مترجم انگلیسی و استاد بازنشسته دانشگاه اوهایو است که تاکنون بیش از 20 کتاب منتشر کرده است. ترجمه اشعاری از عطار، رباعیات حکیم عمر خیام، غزلیات حافظ داستانهای شاهنامه فردوسی به نظم و نثر، ویس و رامین، ترجمه دایی جان ناپلئون نوشته ایرج پزشکزاد به زبان انگلیسی و نیز «آیینه دل من: هزار سال شعر زنان ایران» که ترجمه آنتولوژی شعر شاعران زن ایرانی از رابعه بلخی تا شاعران زن معاصر ایرانی است، برخی از ترجمههای اوست که از زبان و ادبیات فارسی صورت گرفته است.
نظر شما