وی افزود: توجه و تجمع خودجوش و مردمی اربعین آثار فرهنگی کمنظیری دارد که از آن جمله میتوان به انسجامبخشی درون دینی و برون دینی، انتقال مولفههای ماندگار و ارزشی قیام حسینی به دیگر ادیان و مذاهب، تغییر در سبک زندگی کنشگران، تقویت باور و یاد خداوند، ارائه نمونهای عینی از سبک زندگی نبوی، علوی و مهدوی، میل به ایثار و فداکاری و ارائه ی چهره ای واقعی از شیعه به دنیا اشاره کرد.
کاویان درباره کتاب، گفت: کتاب در چهار فصل تدوین شده است که مولفان در فصل نخست به کارکرد و دیدگاه نظریهپردازان غربی، تعریف مناسک، دیدگاههای نظری درباره مناسک دینی و مذهبی پرداختهاند و در فصل دوم عزاداری و محورهای کارکرد عزاداری و فلسفه، تحریفات، حکمت و واژگان عزاداری را محور قرار دادهاند.
وی افزود: در فصل سوم نقش دین و کارآمدی عزاداری و جنبههای محیطی و آن و در فصل نهایی ضمن جمع بندی کلی، به مباحثی چون قیام امام حسین (ع) و بررسی عزاداری در ایران و پیام عاشورا همراه با تصاویری مبسوط اشاره شده است.
کاویان با اشاره به فرازی از کتاب در فصل نهایی که عنوان شده است «مساله عزاداری امام حسین (ع) برای شیعیان، از همان آغاز پدیدار شدن انسان، همراه او بوده و یک موضوع فطری و طبیعی است»، گفت: علی رغم بیان چنین چیزی در کتاب به نظر میرسد نگاه دقیق و عالمانه به تاریخ عاشورا، به خصوص تبیین این مساله به زبان قابل فهم برای عامه مردم و نسل جوان تا حدودی در جامعه ما در قالب کتابهای تخصصی خوب و معتبر و دیگر ابزارهای فرهنگ و هنری مناسب بعضا مورد غفلت واقع میشود.
وی افزود: گویا عاشورا بیشتر ناظر به مقتلخوانی و بیان مصایب شده و این در حالی است که تاریخ کربلا و عاشورا حاوی نکات بسیار مهم و در عین حال ظریفی است که ما به عنوان یک شیعه و محب سیدالشهدا (ع) باید حتماً به آنها توجه کنیم.
نظر شما