به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نویسنده در مقدمه کتاب، تجزیه و تحلیل نقاشی بچه‌ها را روشی برای ببرسی روند تغییر و رشد آنها می‌داند و می‌گوید: «اگر نقاشی‌های یک کودک را در طول یک دوره زمانی طولانی برسی کنید، متوجه روند تغییر و رشد او خواهید شد. بدون دخالت عمدی بزرگسالان، کودک از مرحله‌ای به مرحله دیگر پیش می‌رود و توانایی‌هایش رشد می‌کند...اولین باری که یک کودک، مدادی را در دست می‌گیرد و کشف می‌کند که این مداد چه کاری می‌تواند انجام دهد در رشد او اهمیت بسیاری دارد.»
به گفته میشل ویمر، «خط‌خطی کردن، اولین گام در فرایند خودپردازی گرافیکی است و از این لحاظ، شبیه قان و قون کردن است که قبل از سخن گفتن در میان نوزادان رخ می‌دهد. بعضی از کودکان، خط خطی کردن را تقریبا در سن یکسالگی آغاز می‌کنند و به زودی به سمت ترسیم اشکال هندسی آشنا و به دنبال اشیای حقیقی (خانه، درخت و... ) می‌روند. در طول این مرحله، کودک شروع به توسعه جهت‌یابی فضایی می‌کند و توانایی خود برای تجربه جهان به صورت جنبشی و از طریق حواس را بالا می‌برد.»
نویسنده کتاب «تفسیر نقاشی کودکان» همچنین به نقاشی کردن بچه‌ها روی دیوار هم اشاره کرده و آورده: کودک با این کار و به روش خود، جهان را تجربه می‌کند و چون نمی‌تواند تفاوت بین سطوح را درک کند به همین‌خاطر نمی‌تواند بفهمد که چرا می‌تواند روی کاغذ نقاشی کند اما روی دیوار نه؟! بنابراین خوب است خانواده‌ها، بخشی از دیوار خانه خود را به خط‌خطی کردن بچه‌ها اختصاص بدهند تا آنها آرام آرام تفاوت سطوح و مفهوم مرزها را درک کند و خیال پدر و مادرها آسوده شوند.
یکی دیگر از مواردی که در کتاب «تفسیر نقاشی کودکان» به آن اشاره شده این است که پدر و مادرها، هیچ‌وقت از فرزندان خود نپرسند «چرا این‌طور کشیده‌ای و طور دیگری نکشیده‌ای؟» اصلا او را کاملا آزاد بگذارند. حتی اجازه دهند، بچه‌ها سوژه نقاشی را هم خودشان انتخاب کنند. با این کار هم به درون آنها نقب می‌زنند هم به انتخاب‌شان احترام می‌گذارند.
کتاب «تفسیر نقاشی کودکان» نوشته میشل ویمر با ترجمه زهرا عبداله‌زاد و به‌بهای 14 هزار تومان از سوی انتشارات هیرمند منتشر شده است؛ زبان این کتاب، ساده است و به تحصیلات روان‌شناختی نیازی ندارد. این کتاب، یک راهنمای مفید برای پدر و مادرها، روان‌شناسان و مربیان کودک است.
سه‌شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ - ۱۱:۴۸
نظر شما