عبدالله بحرالعلومی، مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل، با اشاره به گذشته غنی و درخشان اردبیل در زمینه شعر و ادبیات اظهار کرد: چهره‌های منسوب به استان اردبیل در ادبیات داستانی از قدیم صاحب‌نام بوده، بعد از انقلاب نیز در سطح ملی و فرا ملی کماکان معرفی شده‌اند؛ بر این اساس، امیدواریم نویسندگان استان در دوران معاصر نیز بدرخشند چنان‌که تاکنون همواره با افتخار ردپایی از آنان در فرهنگ و ادبیات کشور دیده شده است.
وی با اشاره به اینکه شرایط اقلیمی و دامنه‌های زیبای سبلان از منظر ادیبان ایرانی و خارجی وصف شده و در آثار مکتوب آمده است، گفت: نام کتاب برگرفته از نام پرنده‌ای دریایی است که اوج می‌گیرد و پیش از این نیز مورد توجه شاعرانی از کشور آذربایجان و ایران بوده است؛ چه خوب که بسان اوج‌گیری‌های این پرنده، شاهد اوج‌گیری فرهنگ و ادبیات شعر و داستان نیز باشیم.
نویسنده کتاب ساختارشناس و ساختار شکن است
محمد سیمزاری، معاون امور اجتماعی استاندار اردبیل گفت: اگرچه هنوز تنها بخشی از این کتاب را مطالعه کرده‌ام، اما همین کافی بود تا بدانم نویسنده این کتاب نه تنها ساختار شناس بوده بلکه ساختار شکنی هم کرده است.
وی یادآور شد: شاعرانی که سپید می‌نویسند، بیشتر به این دلیل است که نمی‌توانند تمام اندیشه و احساس خود را در غزل بیاورند و خود را از بند چارچوب رها می‌کنند. در واقع، نویسنده کتاب «نوزده دقیقه به اوج آلباتروس» نیز ساختار ارسطویی را شکسته و وحدت زمان و مکان در آن برداشته شده است، به طوری که قلم نویسنده زمان را می‌پیماید و خواننده را به مطالعه ادامه داستان ترغیب می‌کند.
نتیجه کار فرهنگی باید گامی به سوی فهم هستی باشد
مدیر کل امور اجتماعی استان اردبیل با اشاره به نقش و تأثیر کارهای فرهنگی، گفت: بی‌تردید کارهای فرهنگی و اجتماعی دیر بازده بوده، اما اهمیت به آن از ضروریات یک جامعه است و اگر نتیجه کار، گامی به سوی فهم هستی نباشد، در واقع نمی‌توان با چنین عنوانی از آن یاد کرد.
وی با بیان اینکه مرحوم «ناصر چشم آذر» و مرحوم «جابر عناصری» فرهیختگانی بودند که در زمان حیاتشان چنان‌که باید شناخته نشدند، در خصوص ادبیات کودک اردبیل نیز تصریح کرد: در این مقوله نیز اردبیل شاعران و نویسندگان برجسته‌ای همچون «جعفر ابراهیمی» دارد؛ اما متأسفانه چنان‌که باید معرفی نشده‌اند و کودکان ما با آنها آشنا نیستند.
سیمزاری با اشاره به نقش مدیران و متولیان فرهنگ در پیشرفت ملت‌ها افزود: بسیارند نویسندگان و شاعرانی که با حلاوت و بلاغت نوشته‌اند وسروده‌اند، اما هیچ حمایتی از آنها صورت نگرفته است؛ در عوض، زمانی که شخصی با تلاش خود رتبه‌ای می‌آورد، هر نهادی این موفقیت را به خود نسبت می‌دهد، حال آن‌که آسیب‌های اجتماعی نتیجه کم‌کاری نهادهای فرهنگی است.
وی درباره کتاب «نوزده دقیقه به اوج آلباتروس» نیز اذعان کرد: پرداختن به عشق در حقیقت پرداختن به یکی از گره‌های ناگشوده بشریت و در واقع جزو موضوعاتی‌ست که از هر زبان که می‌شنویم نامکرر است.
قدرت «خلق کردن» شخصیت فرد به سمت تعالی می‌برد
رئیس مؤسسه توانمندسازی فرهیخته نیز اظهار کرد: وقتی شخصی قلم به دست می‌گیرد و به موضوعی می‌پردازد، خلقت در او تجلی می‌یابد و گوشه‌ای از الوهیت در وی نمود پیدا می‌کند؛ حال این نوشته ممکن است برگرفته از واقعیت‌ها باشد یا منویات ذهنی، اما قدرت خلق کردن باعث می‌شود شخصیت فرد به سمت تعالی برود.
محرم یوسفی سادات ادامه داد: نویسندگی فرصت و نعمتی است که نصیب فرد می‌شود و نقش و تأثیر خانواده در سوق دادن یک فرد به این عرصه بسیار مهم است.
وی افزود: در حال حاضر مقوله کنکور و درس، چارچوب تعریف شده‌ای به دانش‌آموزان داده و استعدادهای جانبی فرزندان تحت‌الشعاع مدرسه قرار گرفته است؛ اما خانواده می‌تواند از رشد تک بُعدی فرزندان جلوگیری کند و البته مسئولیت نهادهای دولتی و غیر دولتی در این خصوص بر کسی پوشیده نیست.
یوسفی سادات با اشاره به نقش نهادهای مدنی در پرورش و رشد استعدادهای جدید تصریح کرد: این نهادها می‌توانند مسئولیت اجتماعی خود را در قبال حمایت و تشویق فعالان عرصه ادب و قلم افزایش دهند و باعث شوند بیش از پیش شاهد رونمایی از کتاب و معرفی چهره‌های جدید باشیم و صرفاَ به هفته کتاب و کتابخوانی بسنده نشود؛ چرا که سرمایه‌گذاری در حوزه اجتماعی و فرهنگی بازدهی بی‌نهایتی دارد و قابل اندازه‌گیری نیست.
ادبیات داستانی می‌تواند در خدمت جامعه‌شناسی باشد
عادل قلی‌پور، نویسنده و عضو خانه داستان استان اردبیل نیز در خصوص ادبیات داستانی اظهار کرد: در برخی کشورها از ادبیات داستانی استقبال شده و مطالب آن توسط جامعه‌شناسان بررسی می‌شود؛ زیرا معتقدند قسمت‌هایی از داستان ممکن است در جامعه وجود داشته باشد و اگر هست باید شناسایی و رفع شود.
وی داستان‌نویسی را متفاوت از دیگر ژانرهای دنیای ادبیات دانست و گفت: داستان‌نویس، دنیا را به طرز متفاوتی نشان می‌دهد و اگر چنین نباشد و با خواندن داستان دیدگاه متفاوتی نسبت به رویدادهای محیطی ایجاد نشود، در واقع، کار موفق نبوده است.
محمد رضا ایران‌زاده مشاور این نویسنده نیز درباره پیدایش این اثر اظهار کرد: سه سال زمان صرف نوشتن این کتاب شده است و قطعاً در این سه سال نویسنده با شخصیت‌های داستانِ خود، زندگی کرده، دوست شده و همراهی کرده است؛ درست مانند مادری که مدت‌ها رنج باروری را تحمل می‌کند تا فرزندش به دنیا بیاید و اینک این کتاب متولد شده است.
وی گفت: روح هر شخصی می‌تواند حس زنانه و بارور بودن را تجربه کند و خلق هنر و نوشتن یک کتاب، از همان حس نشأت می‌گیرد.
نوشتم برای رهایی از حس نه چندان خوب فنا
«نوشتم که مجبور شوم بیشتر مطالعه کنم؛ نوشتم تا روزمرگی‌ها باعث روزمرگی‌ام نشوند و نوشتم تا دخترم دغدغه داشتن در این دنیا را یاد بگیرد و آراسته و محکم در آن حضور داشته باشد. نوشتم تا دل‌خوش‌کنکی باشد برای رهایی از حس نه چندان خوب فنا.» این، بخشی ازصحبت‌های نویسنده بود در خصوص پیدایش کتاب.
«نسیم یوسفی سادات» ضمن قدردانی از کسانی که در نوشتن کتاب او را یاری کرده‌اند، گفت: سه سال پیش، مادر یک بچه سه ساله بودم و تصمیم گرفتم برای پرورش خود و فرزندم بخوانم، یاد بگیرم و بنویسم تا فرزندم بتواند با واقعیت‌های جامعه به شکلی منطقی برخورد کند.
آیین رونمایی از کتاب «نوزده دقیقه به اوج آلباتروس» نوشته «نسیم یوسفی سادات»، به همت موسسه توانمندسازی فرهیخته و با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل، میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، خانه ادبیات استان، انجمن ادبی سکوت، انتشارات فروزش استان آذربایجان شرقی و نمایشگاه کتاب شریعتی اردبیل برگزار شد.
نظر شما