در این نشست مهدی سنایی، استاد دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران و سفیر سابق ایران در روسیه، حمید کرمی‌پور، دانشیار تاریخ دانشگاه تهران به نقد کتاب «نبرد قدرت در ایران» می‌پردازند.
این نشست سه‌شنبه 7 دی ماه ساعت 19 به صورت برخط برگزار خواهد شد.
در متن این کتاب آمده است: در سال ۱۳۵۷ توفانی سرکش در مدت کوتاهی کشور را درنوردید و فرزندانِ ایرانِ مدرن، که شب و روز در میانشان شاه‌دوستی و غرب‌گرایی ترویج شده بود، بساط شاهنشاهی را برای همیشه برچیدند و به این ترتیب، از میان همه نیروهای سیاسی ایران، از چپ‌گرایان گرفته تا روشنفکران لیبرال، هُمای قدرت به‌ناگاه بر شانه روحانیت نشست؛ اما چرا و چگونه؟ چه منطقی بر اذهان ایرانیان حاکم بود و چه شد که آنان با پشت‌کردن به مظاهر نوگرایی، «جمهوری اسلامی» را ترجیح دادند؟ چرا جامعه ایرانی راهی برخلاف سکولاریسم، موج غالب جهانی، در پیش گرفت؟ چرا مردم ایران از میان همه مخالفان رژیم پهلوی، که در میان آنان سیاست‌مداران کارکشته، متخصصان برجسته و مبارزان باصداقت و وطن‌پرست از چپ و راست بودند، روحانیان و نظام پیشنهادی آنان را برگزیدند؟ و سرانجام این که نبرد قدرت در این سرزمین به چه سویی خواهد رفت؟
کتاب‌ها و مقالات بسیاری در مورد انقلاب اسلامی ایران منتشر شده و هر کدام در کنار تحلیلی‌های سیاسی، اجتماعی و تاریخی تلاش کرده که در بستر تحلیل رویداد انقلاب، به پرسش‌های اصلی این کتاب به طور ضمنی پاسخ دهد. اما محمد سمیعی در کتاب «نبرد قدرت در ایران» چرا و چگونه روحانیت برنده شد؟ کوشیده تا به یک تحلیل علمی در این موضوع بپردازد. فارغ از نزاع‌های ارزشی و ایدئولوژیک و این که چه کسی حق و چه کسی ناحق است.
هدف کتاب این است که ببیند در میان نیروها و بازیگران سیاسی ایران که همگی بر اساس خرد و اندیشه گام برداشته‌اند، چرا و چگونه روحانیت گوی سبقت را ربود. این کتاب بیشتر به تحلیل معادلات قدرت میان نیروهای سیاسی مهم می‌پردازد و بدون داشتن پیش‌فرضی در مورد مسیر تاریخ و جبر تاریخ، فارغ از حقانیت داشتن یا نداشتن یک گروه یا یک جناح، می‌خواهد ببیند که نیروهای سیاسی رقیب، در نبرد قدرت چه وضعیتی داشته‌اند.
نظر شما