به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، در پی درگذشت جهانگیر خسروشاهی، نویسنده و پژوهشگر حوزه هنر و ادبیات پایداری و انقلاب اسلامی، مصطفی محمدی تمنایی؛ نویسنده حوزه دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار ایبنا، بیان کرد: جهانگیر خسروشاهی را از اوایل دهه 70 به‌عنوان یک دوست و یک همکار می‌شناختم. اولین ویژگی ایشان که مرا جذب کرد و همه کسانی که او را می‌شناختند نیز بر آن اذعان داشتند، رفتار لطیف و شوخ‌طبعی‌اش بود. اگر با دیگر دوستان نیز صحبت کنید، اولین ویژگی‌هایی که ذکر می‌کنند، همین تواضع بسیار، خوش‌رفتاری و صبوری ایشان بود. اخلاق خوش این نویسنده و هنرمند متعهد، همیشه در ذهنم به یادگار می‌ماند.
 
وی ادامه داد: ناملایمات و بدرفتاری‌ها را در خودش می‌ریخت و هیچگاه اخم نمی‌کرد. رفتار بد و کنایه دیگران را با خنده و لطافت پاسخ می‌داد. اخلاقش متناسب با یک انسان وارسته بود. شاید گاهی در نگاه اول برای دیگران مانند یک شمشیر آخته به‌نظر می‌رسید، ولی در اولین کلمات و نخستین برخورد نزدیک، این ذهنیت کاملا تغییر می‌کرد و افراد با یک انسان مهربان و متواضع روبه‌رو می‌شدند.
 
این نویسنده حوزه دفاع مقدس گفت: در تواضع و افتادگی واقعا نمونه بود و همیشه اخلاق و انصاف را رعایت می‌کرد. با وجود ویژگی‌های متعددی که داشت و می‌توانست به واسطه آن‌ها تفاخر کند، اما هیچ‌گاه چنین نمی‌کرد.
 
محمدی با اشاره به قلم جهانگیر خسروشاهی، ادامه داد: هیچ‌وقت زبر و کنایه‌آمیز نمی‌نوشت. علاوه بر خلق اثر در قالب‌هایی همچون داستان کوتاه و بلند، رمان، زندگی‌نامه داستانی و نثر ادبی، از همکاران شهید سید مرتضی آوینی در مجموعه روایت فتح و داور بسیاری از جشنواره‌های فیلم و کتاب در حوزه‌های انقلاب و دفاع مقدس بود.
 
وی تأکید کرد: در تمام سال‌های زندگی و چهار دهه فعالیت خود در عرصه هنر و ادبیات، هیچ‌گاه خط خود را گم نکرد. اندک نوشت، ولی درست نوشت. اهل غلو در نوشتن نبود، رئال می‌نوشت، چون خودش اهل جبهه و جنگ بود.
 
این نویسنده با بیان این‌که منش جهانگیر خسروشاهی در نوشتن، درست‌نویسی بود، گفت: اگر در زمینه نوشتن به‌ویژه داستان کوتاه متمرکز می‌شد، هم آثار بسیار بیشتری از او به‌جای می‌ماند و هم در این زمینه حرف‌های زیادی برای گفتن داشت.
 
محمدی در پایان اظهار کرد: مرحوم خسروشاهی چون تجربه زیادی کسب کرده بود، دستمایه زیادی برای نوشتن داشت و به‌ویژه تجربه زیسته بسیاری ازجمله در دوران دفاع مقدس و حضور در صحنه‌های مختلف داشت.

جهانگیر خسروشاهی؛ نویسنده بزرگ و بی ادعای ادبیات انقلاب اسلامی، امروز (چهارشنبه 13 بهمن‌ماه) به‌علت عارضه قلبی چشم از جهان فرو بست. مجموعه‌های داستان کوتاه «خلفه‌های وحشی (۱۳۷۰)»، «باغ باور (۱۳۷۳)»، «بیرون قلعه امن نیست (۱۳۷۶)»، «خیابان رؤیت (۱۳۷۹)»، «به کلی سری (۱۳۸۱)»، همچنین داستان‌های بلند «نفر پانزدهم (۱۳۶۱)»، «صخره‌ها و پروانه‌ها (۱۳۶۹)» و دو رمان «زخمدار (1374)» و «رویای داغ (1383)» ازجمله آثار به‌جای مانده از جهانگیر خسروشاهی است.