علیرضا شکرریز، شاعر خوزستانی معتقد است: از اول انقلاب اسلامی تاکنون تعداد شاعران آیینی سُرای دارای اثرکم نیستند، اما تعداد شاعران نوگرا و سپید سُرای که کتاب شعر آیینی دارند بسیارکم است.
وی که در سال 93 نیز با اثر « این خودکار دارد قرمز مینویسد» نامزد جشنواره شعر فجر شده بود، بیان کرد: کتاب «بر پوستم کبریت بکش، ابراهیم» حاصل 6 سال تلاش مداوم است که با مولفههای حرفهای شعر امروز، رویکرد متفاوتی به همراه دارد؛ اینکه واقعه 1400 سال گذشته را چگونه برای مخاطب بهروزکنی که جذاب باشد؛ کار سادهای نیست. نیاز به داشتن تجربیاتی عینی همچون: حضور ، دریافت و کشف دارد.
شکر ریز ادامه داد: مثلا در مراسم سینهزنی، یک نفر که اسمش عباس است و برحسب اتفاق، یک دستش قطع شده در بین جمعیت سینهزن، نقش سقاء را بازی میکند و به مردم آب میدهد. نتیجه اینکه زمان واقعه میتواند برای شاعر به روز شود یعنی زمان گذشته به حال تبدیل شود و این مشاهده عینی ، موجب خلق شعری میشود که میتواند زمان و مکان را بههم ریخته و شعری بی زمان و مکان شود. و در این نوع متن میتوان عاشورای امروز را دید.
وی بیان کرد: از اول انقلاب اسلامی تاکنون تعداد شاعران آیینی سُرایی که کتاب چاپ کردند کم نیستند اما تعداد شاعران نوگرا و سپید سرای که کتاب شعر آیینی دارند بیسارکم و انگشت شمار است.
صاحب «مجموعه عطرهای گمشده» ادامه داد: اشعار مجموعه بر پوستم کبریت بکش، ابراهیم در مضمون سیاسی، اجتماعی، عاشورایی و با نگاه روزآمد از زاویههای خاص نسبت به وقایع می پردازند و هر شاعری از از دوربین خاص خود به جهان و پدیدهها مینگرد.
علیرضا شکرریز، پیش از این با آثاری ازجمله «یک روز قرنها بعد شد» «این خودکار دارد قرمزمینویسد» « لعنتیها برایم دعا کنید» توانست درجشنوارههای متعدد، موفق به کسب مقام برتر شود.
نظر شما