قاسمی‌پور با اشاره به جایگاه نظامی گفت: برگزاری بزرگداشت نظامی فراتر از برنامه‌های بزرگداشت هر سال شاعرانی چون فردوسی و حافظ است. موضوع نظامی هم‌اکنون با مساله هویتی و ملی مواجه شده است. این شاعر شهیر به‌عنوان یکی از پنج ستون اصلی ادبیات کهن و توانمند در عرصه ادبیات داستانی در مرزهای جغرافیایی معرفی شده است. با خواندن اشعار نظامی و برگزاری بزرگداشت‌ها می‌توان آثار این شاعر را برای نسل‌های آینده زنده نگه داشت.
وی با اشاره به تاریخ شروع زبان فارسی دری از دربار جنوب ایران و مدائن ساسانی در خوزستان بیان کرد: کانون اولیه زبان فارسی در خوزستان بود. پس از آن، کانون ادبی با ظهور شاعرانی چون، نظامی، خاقانی، ابوالفضل شرهانی و ابوالعلی از خراسان آغاز شد و با ورود حافظ و سعدی این کانون ادبی وارد فارس شد.
این نظامی‌پژوه با توضیح اینکه دوره تاریخی اشعار نظامی جزو ایران بوده است عنوان کرد: آثار سُترگ و بزرگی که نظامی در خسرو شیرین، هفت پیکر و اسکندرنامه سُروده متعلق به تاریخ دوره ساسانیان است. اگر این شاعر ترک بوده اکنون این سوال پیش می‌آید که چرا درباره تاریخ تُرکان شعر نسروده است؟ متاسفانه در بین پژوهشگران ایرانی این تفکر جا افتاده که سبک نظامی را وابسته به سبک آذربایجانی، ساخته اتحاد جماهیر شوروی، بدانند.
قاسمی با تاکید به میراث ماندگار نظامی ادامه داد: نظامی همچون سرباز قدرتمند توانسته زبان و ادبیات فارسی را از هند تا چین و بوسنی و ترکیه بسط وگسترش دهد. به‌علاوه براین همه از او تقلید کرده‌اند. تقلید، شیوه شعر نظامی را به یک گونه شعری درآورده و این نشان دهنده عمق و ژرفای نظامی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه چمران اهواز گفت: میراث اولیه نظامی، مثنوی مخزن‌الاسرار حِکمی و اخلاقی، یکی از برترین آثار تعلیمی در ادبیات فارسی است که متن بسیار دشواری دارد. میراث معنوی که از نظامی باقی مانده، اوج داستان‌سرایی این شاعر پر آوازه در ادبیات فارسی است.
وی گفت: نظامی تندیس سخن است و به ارزش و اعتبار سخن آشنا بوده است. اگر خسرو وشیرین و هفت پیکر را نمی‌سُرود، از قصه خسرو وشیرین بی‌خبر بودیم. روایت‌های نقالان و قصه‌پردازان در هفت پیکر گویای این مطلب است. با اینکه بیشتر افراد نظامی را شاعر می‌شناسند؛ اما او داستان‌سُرا است و داستان‌ها را در قالب شعر بیان کرده است. همزاد پنداری که درآثار نظامی برای مخاطب وجود دارد می‌تواند به راحتی با شخصیت‌ها ارتباط برقرار کند. اگر از منظر کلمات قصار ، گُزین گو و ضرب‌المثل‌ها آثار این شاعر را بررسی کنیم، کتابی ارزشمند استخراج می‌شود.
زبان فارسی زبان علم و دانش بوده است
در ادامه این همایش جلیلیان بیان کرد: زبان فارسی با عمر چند هزارساله، زبان دولتی بوده است. سال‌ها پیش از اینکه حکومت‌ها بر سرکار بیایند زبان فارسی زبان علم و دانش و فرهنگ بوده است. با ورود دین اسلام و ترجمه قرآن به فارسی، تفسیر، اخلاق، ادب، متون، نجوم و فلسفه رواج یافت. هرچند برخی از افراد کوته‌اندیش و قوم‌گرا به دنبال ستیز با زبان فارسی هستند اما زبان‌های محلی یارای برابری با زبان فارسی را ندارد. ظرف زبان فارسی طی چند هزارسال، بزرگ و بزرگ‌تر شده و دامنه واژگان گسترش پیدا کرده است.
وی یکی از مشکلات زبان فارسی را بُریدگی از فرهنگ ملی دانسته و تصریح کرد: یکی از دغدغه‌ها، بی‌غیرتی در حوزه فرهنگ ملی است که دردآور و نگران‌کننده برای سال‌های آینده است. زبان فارسی استخوان‌بندی ذهن و فکرمان را تشکیل می‌دهد. در این زبان زندگی نیاکان را می‌بینیم. پشت کردن به ادبیات نتیجه‌اش ادعای آذربایجان برای جدایی این شاعر پرآوازه از ایران است؛ برگزاری نکوداشت‌ها به یاد آوردن این شاعران است.
در این همایش که با مشارکت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان ، اداره کل کتابخانه‌های عمومی خوزستان، دانشگاه شهید چمران اهواز و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خوزستان برگزارشد، نمایش پرده‌خوانی اسکندرنامه از «پنج گنج نظامی» اجرا شد. تعدادی از اعضای انجمن های ادبی شعرهایی از نظامی خواندند و در پایان تابلوی خوشنویسی از اشعار نظامی اثر رضا زدوار، هنرمند خوزستانی به دانشگاه اهدا شد.
نظر شما