مجید طهوریان عسکری، عضو شورای اسلامی شهر مشهد و رئیس کمیسیون توسعه و بهسازی توس در یادداشتی به بهانه 25 اردیبهشت ماه روز بزرگداشت فردوسی نوشت: شاهنامه، شناسنامه فرهنگ، آداب، تاریخ و هویت ایرانی است.
به نام خداوند جان و خــرد کزین برتــر اندیشـه برنگذرد
25 اردیبهشت ماه روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی بزرگترین حماسهسرای ایرانی است که شهرت جهانی دارد. شاعری که اشعارش دارای حکمت الهیِ اسلامی بوده و به حکیم معروف است.
حکمت شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی، حکمت قرآنی است. اگر کسی به شاهنامه دقت کند، خواهد دید که یک جریانِ گاهی باریک و پنهان و گاهی وسیع، از روح توحید، توکّل، اعتماد به خدا و اعتماد به حق و مجاهدت در راه حق در سرتاسر شاهنامه جاری است.
شاهنامهی فردوسی پر از حکمت است و وقتی از اسفندیار سخن به میان میآورد روی دینداری او بهعنوان یک فرد متعصبِ مذهبیِ تکیه میکند، شخصیتی که بسیار شجاع، نترس و دیندار است. فردوسی در شاهنامه، ایران را سروده، اما با دید یک مسلمان؛ آن هم یک مسلمان شیعه. حماسه در ایران با شاهنامه فردوسی معنا پیدا میکند و شاهنامه، شناسنامه فرهنگ، آداب، تاریخ و هویت ایرانی است و نقش فردوسی را نمیتوانیم در زبان فارسی نادیده گرفت.
حماسه در سرزمینی خلق می شود که دارای فرهنگ و تمدن اصیل و دیرینه باشد. روح حماسهسرایی و داستانسرایی در ایران بسیار قوی است و تمام این افتخار و قدرت کلام در حماسهگویی و داستانسرایی، مدیون داستان های شاهنامه فردوسی است.
ندانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست
هنر نزد ایرانیان است و بــس
ندادند شـیر ژیان را بکس
مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) در تکریم حکیم ابوالقاسم فردوسی فرمودهاند: «فردوسی، استاد سخن است؛ او زبان مستحکم و استواری دارد و واقعاً پدر زبان فارسی است؛ او دلباخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامی بوده و با این دیدگاه شاهنامه را سروده است.»
شخصیت فردوسی، شخصیتی عرفانی و برخوردار از معارف ناب دینی است. به گفته فردوسی، سرودن شاهنامه، سیسال طول کشیده و این اثر جاویدان فردوسی که در شمار بهترین آثار حماسی عالم است، در حدود پنجاه هزار بیت دارد و تاکنون به زبانهای مختلف دنیا ترجمه شده است.
امروز، بیش از هر زمان دیگری به حماسه نیاز داریم و اگر قرار است ادبیات ما در ایجاد تمدن نوین اسلامی نقش داشته باشد حتما باید ملت ما و جوانان عزیزمان را حماسی بار بیاوریم؛ حماسه ای که آمیخته با حکمت، جوانمردی و عرفان است. اگر بخواهیم بهعنوان الگو نیز رفتار کنیم، بایستی معرفت دینی و معرفت اسلامی خودمان را عمق بخشیم و این در اشعار فردوسی کاملا نمایان است.»
نظر شما