به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ تابستان فرصت خوبی برای خواندن، دیدن و شنیدن است. کتاب‌های بسیاری است که در فهرست‌مان داریم و هنوز نخوانده‌ایم، و کتاب‌های جدیدی که نمی‌شناسیم و قابل‌مطالعه هستند. پس می‌توانیم در این سه‌ماه سری به آن‌ها بزنیم.
در بخش «پیشنهاد مطالعه» اهالی هنر، ورزش و ادبیات کتاب‌هایی را به ما پیشنهاد می‌دهند که ممکن است اولین انتخاب شما برای مطالعه در تابستان امسال باشند. در ادامه پیشنهاد حبیب احمدزاده، نویسنده و مستندساز کشور آمده است؛
او در گفت‌وگو با ایبنا کتاب‌های «ویولون‌زن روی پل» و «مسافر سنت در هزاره سوم» را معرفی و درباره دلیل پیشنهاد این دو اثر بیان کرد: کتاب «ویولون‌زن روی پل» در انتقال تجربه صداقت دارد و راه‌سازی است برای ادامه توسط دیگران، و کتاب «مسافر سنت در هزاره سوم» نیز این شجاعت را دارد که از پوسته گروهی خارج شود و درکی جدید از خود با تفکر از دریچه نگاه دیگران به ما دهد.
در بخش «پیشنهاد مطالعه» اهالی هنر، ورزش و ادبیات کتاب‌هایی را به ما پیشنهاد می‌دهند که ممکن است اولین انتخاب شما برای مطالعه در تابستان امسال باشند. در ادامه پیشنهاد حبیب احمدزاده، نویسنده و مستندساز کشور آمده است؛
او در گفت‌وگو با ایبنا کتاب‌های «ویولون‌زن روی پل» و «مسافر سنت در هزاره سوم» را معرفی و درباره دلیل پیشنهاد این دو اثر بیان کرد: کتاب «ویولون‌زن روی پل» در انتقال تجربه صداقت دارد و راه‌سازی است برای ادامه توسط دیگران، و کتاب «مسافر سنت در هزاره سوم» نیز این شجاعت را دارد که از پوسته گروهی خارج شود و درکی جدید از خود با تفکر از دریچه نگاه دیگران به ما دهد.
.jpg)
کتاب «ویولون‌زن روی پل» به قلم خسرو باباخانی از نشر جام‌جم
این اثر، روایت سفری از ظلمت به نور است. نویسنده در این کتاب، تجربه‌های خود را از اعتیاد 30 ساله و سپس توفیق در ترک این بلا روایت کرده است. کتاب از 16 فصل تشکیل شده است. مولف فصل نخست را به خستگی و فصل آخر را به بهشت اختصاص داده است، فصل پانزدهم که عنوان کتاب از آن گرفته شده است ویولون‌زن است. در این فصل آمده است: «زنگ زد. همیشه با جمله «دور سرت بگردم» شروع می‌کرد. بعد می‌گفت: «خاک پاتم»، بعد می‌گفت: «دردت به قلبم» و چنان با خلوص می‌گفت و صمیمانه، که من را به رعشه می‌انداخت از فرط شکر و شوق.
کتاب «مسافر سنت در هزاره سوم» به قلم محمدرضا زائری از نشر آرما
این کتاب مجموعه‌ای است از یادداشت‌های روزمره و نوشته‌های شخصی نویسنده. مهمترین دغدغه‌ی او در نوشتن این یادداشت‌ها، ثبت برخی از تجربه‌های شخص یک روحانی بوده که ساکن یک کلانشهر است و در تعاملات اجتماعی روزمره قدری از رفتار و گفتار مردم را برای مطالعه و مرور دیگران به یادگار می‌گذارد. او به عنوان یک عضو از جامعه بزرگ روحانیت در میان مردم حضور دارد. روحانیتی که قرار بود با آغوش پدرانه، مهر و تحملش، پناه مردم و با هدایت معلمانه‌اش چراغ هدایت زندگی‌شان باشد. روحانیتی که گاه نتوانسته به هر دلیل رسالت و تعهد خود را به درستی ادا کند و همین عامل در کنار برخی عوامل و دلایل دیگر سبب فاصله‌گرفتن مخاطب عام با این لباس و این شخصیت شده است. نویسنده در این روزنوشت‌ها کوشیده است به اندازه‌ی توان و مجال خود و حوصله و تحمل خواننده به این مسأله‌ی جدی بپردازد.
نظر شما