رضا تبریزی درباره نحوه شروع فعالیت خود گفت: 31 سال است که در حوزه کودک و نوجوان فعالیت دارم. با استفاده از تجربیات در مهارت زیبانویسی که در انجمن خوشنویسان ایران داشتم و بنا بر نیازی که کودکان برای یادگیری مهارت زیبانویسی داشتند، از سال 81 مجموعه زیبانویسی شکل گرفت و بحث مهارت نوشتن در مدارس ایجاد شد.
وی ادامه داد: از سال 88 هنر و خلاقیت چهارگانه که شامل مهارت هنری، زیبانویسی، نقاشی و ساخت کاردستی برای مدارس کشور تعریف شد. تلاش ما بر این است که مهارت زیبانویسی را به قبل از دبستان و دوران متوسطه نیز تعمیم دهیم. زیرا یکی از عناصر فرهنگی ما، خط و خوشنویسی است. چون برای کودکان در کشور تربیت هنری مطرح بود، کاری کردم که والدین بتوانند در منزل و حتی معلمین در مدارس استفاده کنیم.
تبریزی در ادامه از کسب مهارتهای هنری و کارآمدی آن برای کودکان گفت و عنوان کرد: براساس یافتهها و پژوهشها ما باید از مهارتهای هنری به شکلی استفاده کنیم تا مفاهیم و موضوعات مختلف را به کودکان آموزش دهیم. مهارتهای هنری بسیار کارآمد است. بهترین سن برای یادگیری کودکان قبل از دبستان است. مسئلهای که جای آن در کشور ما بسیار خالی است، کسب مهارتهای فردی، اجتماعی و زندگی است.
پژوهشگر کودک و نوجوان از مهارتهای سهگانه تعریف شده در این بستهها گفت: مهارتهای فردی یعنی مهارتهایی که باید از دو یا سه سالگی شروع شود. مهارت زندگی نیز سالهاست در کشور مورد توجه قرار گرفته است در گذشته بیشتر مربوط به افرادی بود که به زندان میرفتند ولی در حال حاضر این مهارتها را به عموم آموزش میدهند. مهارتهای اجتماعی و کارآفرینی که این مهارت با توجه به رویکرد جهانی که دارد میگوید اگر سه سطح اصلی را طی کنیم، لایه سوم کارآفرینی است.
تبریزی درباره علت نامگذاری بسته «21 هفته بریز و بپاش» گفت: اگر قرار است هدفی مشخص شود، باید یک برنامه مدور در جریان باشد. به این نتیجه رسیدیم که این برنامه در 21 هفته انجام شود. ما میخواهیم سیستم عادت را در خانوادهها و بین والدین و بچهها جاری کنیم. به همین دلیل 21 هفته را انتخاب کردیم و هدفگذاری کردیم و خانوادهها را در طول این 21 هفته عادت دادیم که به نحوی عادت دهیم که روی مهارتهای کودک با برنامهریزی کار کنند.
وی در ادامه افزود: ما با استفاده از این بستهها میخواهیم روی توانمندیهای کودکان کار کنیم و برخلاف آن چیزی که در جامعه و مدارس وجود دارد و روی اختلالات کودکان کار میشود. هدف ما کار کردن روی بخش مثبتگرا کودکان است. یکی از نکات اصلی که در طراحی این بسته درنظر گرفته شده است، ارتباط موثر است. نگرش دنیا بعد از مهارت زندگی به سمت مهارت ، تعاملات، کار گرهی و ارتباط بین اعضا خانواده رفته است. ما با این بسته فضایی را در خانه برای فرزندان ایجاد کنیم که احساس کنند ارزشمند هستند.
آموزش والدین باید به اندازهای باشد که بچهها به یک جعبه ابزار خلاق تبدیل شوند
تبریزی از مزیتهای این بسته آموزشی گفت و افزود: شش سال اول زندگی که شش سال طلایی زندگی است، در خانوادهها خلا آموزشی داریم. در این بسته به بچهها تفکر خلاق آموزش داده میشود. متاسفانه در سیستم آموزشی کودکان را به سمت تفکر ایستا و همگرا سوق میدهد. در این بسته، مفاهیم تابعآوری آموزش داده میشود. مطلب بعدی بحث بهزیستی و رفاه است. یعنی تاکید روی فرهنگ و ارزشهای فرهنگی است. متاسفانه کودکان ما حس ارزشمند بودن یک کودک ایرانی را ندارند همین موضوع باعث فقر فرهنگی میشود.
وی ادامه داد: متاسفانه ما بیشتر به نیازها توجه داریم و به خواستهها هیچ توجهای نداریم. با این بسته به خانوادهها آموزش میدهیم که اگر نیازهای فیزیولوژیکی را به کودکان آموزش ندهیم، آنها نمیتوانند به خود شکوفایی برسند. نقش والدین در شش سال اول زندگی کودکان حیاتی است. والدین باید به اندازهای به بچهها آموزش دهند تا آنها به یک جعبه ابزار خلاق تبدیل شوند.
تبریزی در انتها خاطر نشان کرد: خصوصیتی که این بسته را با دیگر بستههای آموزشی متفاوت میکند، ترکیب روی لایه ایرانی است. یعنی روی سبک زندگی هدفمند خانواده ایرانی تمرکز میکند. یعنی اگر شما به عنوان والدین، یک زندگی هدفمند همراه با برنامه و مهارت در طی این 21 هفته داشته باشید، تبدیل به یک عادت میشود.
با پررنگ کردن تواناییهای کودک ناخودآگاه مشکلات و نقصها حل میشود
سما سادات از لحاظ روانشناسی این بسته آموزشی را مورد بررسی قرار داد و گفت: اگر این بسته آموزشی را از لحاظ روانشناسی بررسی کنیم این بسته محتوا خیلی خوبی دارد. از آقا تبریزی هم ممنونم که دغدغه کودکان را دارند زیرا در جامعه ایران قشر آنها یک مقدار مظلوم واقع شدند. در جامعه تولید کتابهای محتواسازی و آموزشی برای بچهها خیلی کم انجام میشود و یا به صورت اصولی نیست. این بسته آموزشی همزمان مادر را با کودک درگیر میکند و این از مزیتهای آن است.
وی ادامه داد: این بسته آموزشی، کار روانشناسی مثبتنگر است. روانشناسی مثبتنگر یک رویکرد جدید است و به تازگی مطرح شده است. ما دو رویکرد مثبتنگر و سنتی داریم. در رویکرد سنتی و کلاسیک صبر میکنیم تا زمانی که در کودک نقص یا مشکلی را ببینیم و بعد به روانشناس مراجعه میکنیم؛ اما در رویکرد جدید میگوید چرا باید منتظر نقص بود، بلکه برعکس باید تواناییهای کودک را بشناسیم و آنها را ارتقا دهیم که باعث پیشرفت او شود. با پررنگ کردن تواناییها ناخودآگاه مشکلات و نقصها حل میشود.
روانشناس کودک در ادامه افزود: روانشناسی مثبتنگر در ابتدا در دبستانیها و در سن 7 تا 13 سال اجرا شد. البته در دبستانها به خوبی کار نمیشد. اما بعدها آن را گسترش دادند و دیدند که اگر برای بچههای پیشدبستانی اجرا شود، نتیجه بهتری دارد؛ همچنین تغییرات در کودکان راحتتر و سریعتر انجام میشود. مهارتهای زندگی شامل 10 آیتم است.
سادات مهارتهای کودکان را برشمرد و عنوان کرد: مهمترین مهارت، تکنیک خودآگاهی است. بچهها باید نقصها و تواناییهای خود را بشناسند. مهارت بعدی، حل مسئله است که آموزش آن به صورت بازی گروهی است. مهارتهای مهم دیگر، تفکر خلاق، تفکر نقاد، همکاری، مذاکره، تابعآوری، ارتباط موثر، احترام به تفاوتها، همدلی و مشارکت است.
نظر شما